hallo allemaal, het is alweer tijdje terug dat ik iets geschreven heb, veel gebeurd in de tussentijd......
Als eerste.....mn vader is vorige week overleden.....had mn ex geen kaart gestuurd of gebeld oid.......belde hij mij op....avond voor de begrafenis.....op zich best een goed gesprek.....mn hart sprong niet op ofzo....ik was rustig, en had natuurlijk genoeg aan mijn hoofd.
Hij had gezegd dat ie geen goed gevoel had om op de begrafenis te komen, vanwege de confrontatie met mij te snel was......en als laatste vroeg ie mij of ie nog wat voor me kon doen, waarop ik met...ik zou niet weten wat.....heb geantwoord.
Hij was op de begrafenis aanwezig, en heeft eigenlijk alleen maar gehuild. Ik stond eigenlijk hem te troosten. Mn gevoel was denk ik in een roes ofzo, want voelde eigenlijk vrij weinig, ook toen ik hem zag deed t me niet zoveel.

Nu komt het.........

Heeft hij de avond van de begrafenis een mailtje gestuurd (vraag me niet hoe ik dat weet)naar let op......zn vriendinnetje....is dat op zich niet eens zo erg, want t leven gaat door......zn vriendinnetje....(getrouwd en wiens man kanker heeft)
In dat mailtje......bagetaliseert ie mij enorm, wat heel pijnlijk is natuurlijk, maar wat echt diep in mijn ziel sneed was het feit dat ie dus echt over lijken gaat. toch ben ik blij dat ik het weet, want nu(schijnbaar had ik dit dus nodig) kan ik dus echt verder. Wat een gewentensloze respectloze man, terwijl hij zich voordoet als een innemende, aimable man.
hij heeft me nog gebeld en zonder hem iets te laten weten heb ik hem gezegd dat ik op wat voor manier dan ook geen contact meer wil met hem. Eindelijk, eindelijk.......heb ik mijn grens kunnen zetten.....tjeemig
(klinkt bizar, ik weet het) wat vond ik dat onwijs moeilijk.
Kreeg nog 2 smsjes van hem, met een hoop blabla....maar heb niet meer gereageerd.
Heb ontzettend de behoefte om hem cq zijn vrienden te laten weten van het mailtje......, want t lijkt me geweldig om hem nu een keer plat op zn bek te zien gaan....maar ik weet ook dat het mij niet helpt, ik zal me daar niet beter door gaan voelen. Moet wel toe geven dat t me veel kracht kost om mezelf ervan te overtuigen het niet te doen.
Ik hou de eer aan mezelf, hij is mij niet waard......en ook niet waard geweest...ik heb t me laten gebeuren.....door meer van hem te houden dan van mezelf......maar dat is nu verleden tijd.
Dag stukje van mn oude ik.......en hallo stukje van mn nieuwe ik.