Tja gevoelens, het doet soms echt rare dingen met je EB...Ik heb altijd vrij gemakkelijk mijn gevoelens kunnen uiten maar doordat bij mij de afgelopen vier jaar wat tegenslagen (sterfte, ziekte in familie en vriendenkring) op mijn pad kwamen, ben ik voor die gevoelens van mij weggelopen...en kon dus niet meer over mijn gevoelens praten, uit zelfbescherming en om mijn ex te beschermen.

Helaas is dat niet de juiste manier daar ik achter ben gekomen toen mijn ex mij verliet omdat ik vluchtte voor gevoelens en vind het daarom heel vervelend voor je dat je ex niet goed met haar gevoelens kon omgaan en niet tegenover je kon uiten...Misschien vertrouwde ze je niet goed genoeg, misschien vluchtte ze ervoor weg, misschien...
er kunnen allerlei redenen zijn geweest...Zie hier ik, die ook de laatste tijd slecht met gevoelens om kon gaan. Nu niet meer, helaas te laat voor mijn ex...maar nooit te laat voor mezelf.

Gevoelens zijn heel erg complex...hier heb je er misschien niets aan maar luister naar je gevoel, ook al stoot je je tegen de deur of steen je leert er in ieder geval van om naar je gevoel te luisteren.
Je leert naderhand met de jaren wanneer het gevoel echt uit je hart komt en wanneer gevoelens met je op de loop gaan...wees daar bewust van. Makkelijk gezegd, ik weet het, en het klinkt een beetje vreemd maar iedereen heeft tot op zekere hoogte een zesde zintuig en bij de een is het meer ontwikkeld als bij de ander.

Als je weer heel veel aan haar moet denken, laat het toe, geef eraan toe om dan verdriet te hebben, maar probeer daarna tegen jezelf te zeggen: oke ik heb gehuild maar nu even niet meer...Heel moeilijk dat ook is, ik pas dit ook toe aan mezelf en het lukt ook niet altijd. Dan blijf ik ermee bezig maar hoe vaker je dat tegen jezelf zegt hoe makkelijker het wordt. Schrijf haar bv een brief, leg het dan weg en lees het de volgende dag weer eens door...wat voel je dan? Luister ernaar en het eerste wat je voelt is de echt enige juiste (in 9 van de 10 gevallen dan, er zijn uitzonderingen...) en handel daarnaar.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt, laat het me eens weten...

liefs Pino

Hahah...geen dank. Ik kom hier ook om mensen te helpen en andersom.
En net zoals Kitty78 zegt: hier kunnen we onze gevoelens uiten.
Zodra je zelfvertrouwen kweekt leer je gemakkelijker met gevoelens om te gaan, dat idee heb ik. Sinds het uit is met mijn ex uit ik mezelf meer vreemd genoeg. Ik laat zien dat ik er ook ben! Iedereen zegt dat ik erg vooruit ben gegaan. Vreemd genoeg te danken aan mijn ex, die verlegenheid ben ik zat. Alhoewel ik altijd nog het lieve onschuldige schoolmeisje blijf hihi. Maar blijf lekker bezig met dingen, dat helpt echt!

Op school durf ik me meer te uiten. Ik laat zien dat ik ook nog in de klas zit. Mn mentrix heeft zelfs tegen mn moeder gezegd over de telefoon dat ze vind dat ik lekker in mn vel zit, dat ze me hoort praten in de klas en dat ze denkt dat ik meer leuke dingen na schooltijd doe en dat ik veel lol maak op school.
Maarja, in een disco ben ik ook nog wel verlegen! En ja hoor, ook ik blijf te lief zijn voor mensen en nog wel gesloten voor o.a liefde. Dat mag! Als je maar zeker van jezelf bent. Ben nu op het punt gekomen dat ik denk: het ligt niet aan jou dat het uit is. Je bent een leuke toffe meid. Vreemd eigenlijk, want dat dacht ik nooit over mezelf! Twijfel nog wel eens over dat: ligt het aan mij? Maarja, die vraag wil ik mezelf minder vaak gaan stellen.
Het blijkt wel weer dat we beide weer sterk zijn geworden, misschien wel nog sterker zijn geworden en dat we weer lekker ons zelf kunnen zijn zonder er je ervoor te schamen!

Dat heb ik ook heel erg. Maar ben nu op dit moment heel zker van mezelf. Meestal zit ik in de situatie zoals in die van jouw. Vooral als ik uit ga, schaam ik me voor me voor mezelf. Thuis en op feesten van school durf ik wel gek te doen en te dansen. Maar zodra ik daar sta in een discotheek denk ik: hmmm, eigenlijk geen goed idee om te gaan dansen, dadelijk lachen ze me uit ofzo omdat ik het niet zo goed kan.
Dus houd ik mezelf erg in en helaas, ben ik weer verlegen. Maar op steeds minder plekken ben ik verlegen en durf ik mezelf te zijn.
Het is een kwestie van tijd en een kwestie van het zat zijn om jezelf zo op te kroppen. Dat heb ik dan tenminste.

hoi eb,

ik heb precies het zelfde met mijn ex...

je weet wie et is en ben blij dat we samen kunnen praten over onze gevoelens die we hebben jou ex is precies hetzelfde als mijn ex.
hij zei nooit wat er was en altijd er is niks.

ik voel me zo kut en als hij gewoon had gezegt wat er was was het misschien nog wel aan...

ik spreek je snel!

liefs nyn