Sinds 3 weken is mijn relatie van 2 jaar over (ik ben 26, hij 31). Ik zag het helemaal niet aankomen (we hadden drie dagen eerder samen nog op een huis gereageerd!). We hadden een hele fijne relatie in mijn ogen, ik liet hem vrij drie dagen per week te sporten, ik had ook mijn eigen sport. Als hij naar de kroeg wilde, ging ik of mee of liet ik hem lekker gaan. Natuurlijk waren er wel eens 'ruzies', maar daarop zei hij uiteindelijk altijd 'ik kan niet boos op jou zijn, ik hou van jou' en zo zei ik dat ook. De ruzies en discussies gingen over kleine dingen, bijvoorbeeld dat ik wilde dat hij wat liet weten als hij veilig thuis was, hij zag daar het nut niet van in en deed het dus niet. Niks groots dus eigenlijk.
Ons seksleven was goed, we hadden avondjes samen op de bank, gingen naar de bioscoop en konden echt van elkaar genieten. Dat dacht ik in ieder geval. Drie weken geleden kregen we ruzie na een lompe opmerking van hem, het liep totaal uit de hand. Hij gaf opeens aan dat zijn gevoel weg was en er kwamen een hele hoop onterechte beschuldigingen (mijn karakter was niet leuk, ik had geen humor, hij was zichzelf niet bij mij). Het was 2 uur s nachts en besloot naar huis te gaan en dat we de volgende dag weer gingen praten. Toen ik de dag daarop kwam zei hij dat hij goed had nagedacht, het was een weloverwogen beslissing. Hij was zelfs opgelucht! Toen ik vroeg of hij opgelucht was omdat hij het gezegd had, if omdat het over was, zei hij 'een en een is twee hè!' vooral die hè deed pijn. Ik heb gehuild, gesmeekt vanalles. Uiteindelijk had ik hem zo er dat hij er nog een week, zonder contact, over na zou denken. Wel gaf hij gelijk al aan dat hij daar niet in geloofde, zijn mening toch niet ging veranderen maar die week voor MIJ na ging denken. Ik heb die week veel gepraat, ook met zijn familie. Niemand snapte het, hij zei namelijk nog wel van mij te houden maar in diezelfde zin zei hij dat hij nergens aan wilde werken. (hij heeft zijn irritaties nooit uitgesproken, het kwam er in een keer uit en er viel niets meer aan te doen)! Hij heeft geen werk, woont gratis en zijn ouders onderhouden hem min of meer. Geen geld, wel schulden. Ik dacht dus ook toen hij zei dat hij een bekneld gevoel had, dat dat klopt, maar dat ik hem dat gevoel niet geef maar dat hij dat zelf doet. Ik heb die denkweek een brief aan hem geschreven, daarin heb ik gesmeekt, geprobeerd over te halen maar ook mijn gevoelens in beschreven. De week was voorbij en het gesprek kwam. Hij was overtuigd van zijn keuze, zijn gevoel was weg, maar hij hield nog wel van mij (?). Hij wil er niks aan doen, het komt niet meer goed want hij wil het niet meer. Toen ik vroeg waarom hij dan nog op dat huis met mij had gereageerd, zei hij: ik wil hier ook weg. Toen zei ik ' maar je zei WE hoeven alleen nog een andere tafel en WE hoeven alleen nog een ander bed' zei hij: ja dat hoeven we toch ook nog maar?!' dit zijn zo'n gemengde gevoelens in mijn opzicht. Ik ben na 2uur uiteindelijk weggegaan, heb mijn spullen meegenomen en de sleutel achter gelaten. In de weken erna heb ik afstand gehouden, nog wel gesmst. Soms zielige sms'jes, soms verwijten soms dat ik het ook beter vond zo ( vind ik niet, maar wil sterk overkomen om hem terug te krijgen). Ik heb zelfs zo'n zelfhulpboek gekocht 'terug bij mijn ex' , ik wil hem terug! Ik geloof in ons, er moeten wel dingen veranderen maar dat zouden kleine dingen zijn. Gisteren moest ik werken (horeca) en hij was er heel de avond (hij was alleen gekomen, maar kent genoeg mensen in de kroeg). Hij wist dat ik moest werken, hij heeft heel de avond aan de bar gestaan. Waarom? Na het werk gesprek gehad, ik ben WEER gaan smeken (ik weet dat dat niet goed is) maar hij zei nog steeds dat hij achter zijn besluit staat. Hij zei dat hij mij lief, mooi, aantrekkelijk vindt, van mij houdt om wie ik ben en wat we hadden maar dat het nooit meer goed komt omdat hij dat niet wil. Wat moet ik hiermee? Hij geeft zo'n gemengde signalen, wel van me 'houden' maar niks meer aan ons willen doen. Hij gaf ook aan dat hij niet meer verliefd was, ik zei daarop dat verliefdheid overgaat en houden van wordt, hij denkt echt dat verliefdheid nog minstens 10 jaar moet voelen.. Ik wil hem terug, maar hoe doe ik dat. Houdt hij echt niet meer van mij?