Vreemd. Weet niet zo goed hoe ik me nu voel. Ik heb geen reactie gehad op mn laatste sms. Dus weet niks, niet hoe het met zijn moeder gaat, niet hoe het met hem gaat.
Dit is wel vaker gebeurt in onze vriendschap 2 maanden ofzo geen contact, dus het verbaast me niks. Hij is al helemaal niet van 'de december maand'en altijd weer opgelucht als het 'gewone leven'weer begint, net zoals ik trouwens. Wat is dan de media toch een vervlakking. Ik ga mn gevoel voor hem echt niet op papier zetten, dan mist het toch de boodschap vind ik.
Echt en zware leerschool voor mij, mn gevoel uiten.. Waarschijnlijk heb ik daarom ook zijn klaatste mailtjes verwijderd, daaruit sprak zo veel gevoel, ik kon er moeilijk mee omgaan, nu ben ik zo ver en is de deur dicht (voor nu dan, ik ken hem veel te goed...) Wat kan ik hieruit leren?? Ik weet het niet, natuurlijk wil ik dat wel, alles wat je in je leven meemaakt, daar kan je iets uithalen toch? sms-je is nog geen week geleden hoor, dus dadelijkl vanuit het niets.. hoor ik wer iets. Hopelijl geen slecht nieuws omtrend zijn moeder of zoontje. Ik heb een vriendin die ook door zoiets heen gaat, alleen zij houd me op de hoogte, geeft voor mij veel meer gemoedsrust.. bah, wat moet ik nu doen??
@sunny1
Hi Sunny,
Goed dat je niet aan het pushen bent door steeds meer smsjes te sturen maar dat je het gewoon bij 1 smsje hebt gelaten. Ik ben trots op je!!! Gevoelens uiten is soms gewoon heel lastig.. maar je moet het wel doen! Ik heb zelf regelmatig op mijn flikker gehad dat ik zo vastliep omdat ik dit gewoon niet deed. Desnoods plaats je 100 blogs, zet je keiharde muziek op, als dat jou manier van gevoel uiten is moet je dat gewoon doen!
Alles wat je meemaakt daar leer je zeker van.. op het moment dat je het niet verwacht krijg je vaak bericht van deze persoon. Ik vind dat je nu wel aan jezelf moet denken, want je zit nu te hopen op een goed antwoord over zijn moeder maar als het slecht zou gaan had hij je vast wel gsmst (mensen hebben elkaar dan nodig.. geloof mij )
Ik denk dat je het gewoon even moet laten rusten en aan jezelf moet denken. Hoe minder je er aan denkt, hoe rustiger het ook voor jezelf word. Als hij wat kwijt wil aan je dan zal hij dit echt wel doen.. Je kan evt wel een 2e smsje sturen.. maar push niet teveel, dan kom je zo opdringerig over wat soms nog wel eens fout kan aflopen
liefs
Nou, geloof me, ik denk ook
Nou, geloof me, ik denk ook aan mezelf hoor, geen probleem. Ik denk dat het juist slecht gaat met zijn moeder, daar hij er nu ff geen puf voor heeft contact te zoeken. Hij shreef me ; zodra ik meer tijd en rust heb, neem ik contact met je op, mijn moder is erg ziek, en heel druk enz.. Ik hoef mezelf niet 'bezig te hpoude'voor de afleiding. Gelukkig niet. Meer sms-jes sturen, dat doe ik ook niet, leid nergens toe. Maar ben wel ongeduldig...
Ik vind anders wel dat je
Ik vind anders wel dat je heel geduldig bent. Nu toch al een maand geen contact meer? Vindt je het niet vreemd dat hij niet op je sms antwoord? Toch elementaire vorm van beleefdheid om er op te antwoorden, ook al kan of wil hij (nu) niet afspreken. Duurt maar een minuutje om een berichtje te typen en te versturen.
Ik ben ook heel geduldig...
Ik ben ook heel geduldig... Vind het ook idd een vorm van beleefdheid...maar weet ok niet wat er daar speelt (niet dat dat een excuus is hoor) Maar met mijn moeder gaat het de laatste tijd ook vrij slecht, en dan moet ik zeggen dat ik dit soort dingen ook even naar de achtergrond schuif.. maargoed heb net gekeken, 1 week geleden heb ik de sms verstuurd. Wat zou jij doen in mijn geval?
Ik merk wel dat ik er meer afstand van kan nemen, heb hem ook al lang niet meer gezien he, dat scheelt..
Wachten tot een bepaalde
Wachten tot een bepaalde datum, bijvoorbeeld 1 januari 2012. Als hij tegen dan niets laat weten, tsja dan is het toch wel duidelijk.
Twee opties:
[1] Loslaten en er niet meer op hopen
[2] Bellen en je gevoelens uiten
Je kan ook niet eindeloos blijven wachten, na verloop van tijd wordt het ongezond. Tenzij je daar echt geen last van ondervindt, kan ook.
Het loslaten is niet gemakkelijk, moet ik nog steeds ondervinden ... maar er gaat wel een tijd komen waar je er echt genoeg van hebt.
Ja, die twee opties zijn
Ja, die twee opties zijn mogelijk. Gelukkig ondervind ik geen last van. Dat scheelt denk ik wel.
Loslaten kan ik goed, als ik dat wil dan he. Is me in het verleden ook vaak overkomen, dan is het in 1 keer over klaar uit.