Toen ik erachter kwam dat mijn vriendin achter mijn rug om aan het roken was zonder dat ik er ook maar iets van af wist, stortte mijn leven in. Al die tijd heeft ze iets gedaan, zonder het mij te vertellen. Ik had zo nu en dan wel mijn vermoedens, maar ik vertrouwde haar genoeg om haar antwoorden op mijn vragen te accepteren. Ze is oneerlijk geweest en heeft dingen gedaan achter mijn rug om, zeker omdat ze weet dat ik roken HAAT. Diezelfde dag hebben we veel gepraat: Ik wilde bij haar blijven, zij vond zichzelf niet goed genoeg voor mij. Met veel pijn en moeite hebben we afgesproken dat ze niet meer gaat roken & eerlijker zal zijn. Op t einde van de avond heb ik haar een laatste sigaret uit haar pak gegeven als soort van tegemoedkoming. De daaropvolgende nacht heb ik niet kunnen slapen vanwege het enorm aantal nachtmerries en gedachtes dat door me heen ging: Ik zag haar roken, zonder het ooit te hebben gezien. Nog erger wordt het, doordat ik wist dat het kwam door een goede vriendin van ons. Ik heb haar die dag erna gebeld om erover te praten - een van de weinige jongens die zn gevoelens uit. Vervolgens krijg ik te horen: laat me met rust, en: ik heb hier geen zin meer. Na haar 3 x gebeld te hebben besloot ze op MSN te komen. Daar weer flink gepraat, waarop ze uiteindelijk zei: Ik ben een bitch he? Well guess what! Vanaf nu hoef je niet meer met mij te leven.
Mijn leven is kapot. In 2 dagen 2 jaar kwijtgeraakt. Ik wil haar bellen maar dat kan niet, ik wil langsgaan maar dat mag niet. Ik ben overgeleverd aan haar, terwijl zij de regels brak.