Tussen mij en mijn ex vriend is het al twee jaar uit. We hadden 5,5 jaar een relatie toen hij zei dat hij niet meer van me hield. Doordat het zo lang geleden is heb ik het er ook niet altijd meer met vrienden over dus vandaar mijn blog. Ik wil eigenlijk van jullie weten wat jullie vh gedrag van mij ex vinden.
Sinds 1,5 jaar heeft hij een nieuwe vriendin waar hij ook redelijk snel mee is gaan samenwonen. Het stomme is dat mijn ex nog altijd zenuwachtig wordt als ie mij ziet. Vooral als zijn vriendin erbij is. Hij durft bijna geen hallo te zeggen en loopt bijv. in de kroeg snel naar de andere kant. Terwijl als zijn vriendin er niet bij is wij het nog steeds heel goed kunnen vinden en leuk kunnen praten.
Een paar weken terug kwam ik hem weer eens tegen en heb ik hem op de man af gevraagd waarom hij zo zenuwachtig doet als zijn vriendin bij hem is, en ze mij tegenkomen. Hij zei dat ie het dan op zo'n moment lastig vind om mij te zien. Dat ie bang is dat zijn vriendin er wat van gaat denken etc. Hoe raar is dat terwijl het al 2 jaar uit is tussen ons? Dat heb ik hem ook gezegd. We hadden best een goed gesprek. Hij is erg slecht in het kwetsen van mensen maar na twee jaar moet je je toch een keer over zoiets heen kunnen zetten? Beetje schijnheilig ook dat het zonder haar een stuk gezelliger tussen ons is.
Hij vroeg me die keer ook of ik al een nieuwe liefde had. Ik zei hem dat ik dat niet met hem ging bespreken. Misschien stom, maar toen het uit was heb ik aangegeven dat ik wel vrienden wilde zijn, hij wilde dit niet. Prima, maar dan ga ik ook niet alles op tafel leggen tijdens zo'n gesprek.
Na 2 jaar hadden we dus weer zo'n gesprek over hoe alles gelopen is destijds. Hij zei dat ie me nooit pijn wilde doen en ook nooit goed is geweest in het eerlijk zeggen van dingen.
Ik ben weer helemaal in de war. Gedraagt een 'schuldige' van een gebroken relatie zich echt zo?
Hoi Lynn, Ik wil even
Hoi Lynn,
Ik wil even reageren op je blog....
Jullie hebben een lange relatie met elkaar gehad en dat duurt bijna even zolang om helemaal los van elkaar te komen. Hij is echter vrij kort na jullie breuk met een nieuwe vriendin verder gegaan. Zo hoefde hij niet aan de pijn en verdriet van jullie relatie meer te denken. Helaas voor hem, verwerk je de oude relatie dan niet. Dit komt later keihard terug en krijg je het keihard op je bord. Waarschijnlijk voelt zijn huidige vriendin dit en zij is bang dat hij terug gaat of wil naar jou. Ook al is dit in jou ogen niet aan de orde. Zij heeft door dat hij nog met jou bezig is, misschien alleen om het te verwerken. Hij wil jou misschien helemaal niet terug, maar ik kan mij de angst van zijn vriendin wel voorstellen.
Hij is bang om zijn huidige vriendin te verliezen, maar voelt nog altijd wat voor jou.... Dat voelen voor jou komt denk ik dus doordat hij het nooit helemaal hebt verwerkt.
Mensen op dit forum zijn over het algemeen mensen die de relatie niet zelf hebben verbroken en zijn verdrietig, maar vergeet niet dat de mensen die het uitmaken (en oke dat geldt niet voor iedereen) ook liefdesverdriet hebben. Het enige is dat zij er langer over nagedacht hebben, maar ook zij moeten de relatie net zo goed verwerken.
Ik kan het momenteel van beide kanten bekijken. Ben één keer keihard gedumpt en mijn laatste relatie heb ik met pijn in mijn hart zelf verbroken.
Ik hoop dat ik je een beetje antwoord op je vraag heb kunnen geven!
Liefs Tillie
Hoi Tillie, Bedankt voor je
Hoi Tillie,
Bedankt voor je reactie. Het helpt me echt ontzettend om er met mensen over te praten die ik niet ken, en die hem niet kennen.
Ik dacht ook in eerste instantie dat hij vrij snel een nieuwe vriendin had om zo niet aan het verdriet te hoeven denken. Een soort rebound dus. Maar met een rebound hou je het (in mijn ogen) niet al 1,5 jaar uit en ga je ermee samenwonen. Hij lijkt echt heel gelukkig met haar.
Toen het 2 jaar geleden uitging hebben we eerst nog veel contact gehad, tot hij een ander kreeg. Toen gaf ie aan dat ie een vriendschap niet zag zitten omdat hij een andere vriendin had en daar dus geen behoefte aan had. Dit heeft allemaal wel ongeveer een jaar geduurd, nadat het uit was. Maar op een of andere manier is het lijntje tussen ons nooit helemaal doorgeknipt. Tenminste dat gevoel heb ik. Maar hoe realistisch kan ik er na kijken? Ik zal altijd een zwak voor hem houden. Dat is mijn slechte eigenschap. Dus misschien zie ik dingen die ik wil zien.
Kan het niet gewoon zo zijn dat hij heel gelukkig is met zijn vriendin en er alles aan doet om haar niet kwijt te raken? Dat dat de reden is dat hij mij niet durft aan te spreken, in de veronderstelling dat zijn vriendin dat niet trekt? Maar ja, na 2 jaar nog. Wat een gedoe.
Hoi Lynn, Het lijkt erop dat
Hoi Lynn,
Het lijkt erop dat mijn relatie ook begonnen is als een rebound....Die heeft 3,5 jaar geduurd! Dit doe je niet bewust,maar als ik er op terug kijk is dat waarschijnlijk wel gebeurd. In ieder geval heeft mijn laatste breuk ook te maken met mijn relatie van hiervoor (degene die mij keihard heeft gedumpt).
Met mijn laatste vriend ben ik ook echt gelukkig geweest en in zekere zin houd ook nog van hem er zijn echter al vrij snel in onze relatie kinken in de kabel gekomen. Ik had mijn toenmalige ex nog lang niet verwerkt en dat kwam tussen ons in te staan. Samen hebben wij ons kop diep in het zand gestoken en gehoopt dat het allemaal goed zou komen. We waren een leuk stel om te zien en hadden dezelfde toekomst plannen. Onze breuk komt dan ook hard aan bij onze familie en vrienden.
Wat ik wil zeggen is; ze kunnen gelukkig lijken, maar zijn zij dit ook echt? (kan hoor, dat weet ik niet). Maar als ze zo zeker zijn voor elkaar, dan kunnen ze toch eerlijk zijn naar elkaar. Hij is niet eerlijk tegenover haar wbt. contact met jou. Je gaat toch denken dat hij dat niet voor niets doet.... Zij weet waarschijnlijk dat hij jou nooit helemaal hebt verwerkt.
3,5 jaar is inderdaad een
3,5 jaar is inderdaad een lange tijd voor een soort van rebound. Dat moet vast niet leuk zijn geweest om erachter te komen dat je ex nog steeds in je hoofd zit. Kan me voorstellen dat zoiets verwarrend is.
Mijn probleem is dat mijn ex mijn eerste liefde was en ik zelf nog nooit iemand gedumpt heb. Ik kan me dus niet goed inleven in mijn ex. Kan me aan de ene kant niet voorstellen dat de verwerking van een relatie na meer dan twee jaar nog om de hoek kan komen kijken.
Ik heb altijd gedacht dat hij helemaal klaar met me was. Uitgemaakt mij met, nieuwe vriendin, samenwonen, samen op vakantie, toekomstplannen maken, feestdagen samen vieren, leuke vriendengroep etc. Misschien lijkt het ook heel mooi van de buitenkant.
Het is ook niet zo dat wij maandelijks contact hebben. Eens in de zoveel tijd zien we elkaar ergens op een feest of in de stad en soms praten we even en soms ook helemaal niet.
Ik ben het inderdaad met je eens dat wanneer je zeker bent van iemand, je eerlijk kan zijn. Maar misschien vind hij het contact met mij wel zo onbelangrijk dat hij het niet de moeite waard vind om met haar over te praten. Mijn ex is sowieso iemand die best verlegen is en erg moeilijk de confrontatie aangaat. Het zit ook wel een beetje in zijn aard. Ben trouwens wel blij met deze website . Hoe zijn jij en je ex al uit elkaar?
Hoi Lynn,Mijn laatste ex en
Hoi Lynn,
Mijn laatste ex en ik zijn net twee weken uit elkaar... Dat is dus nog heel kort! Mijn vorige ex en ik zijn nu sinds februari 2008 uit elkaar, bijna 4 jaar dus.
De ex van 4 jaar geleden was niet mijn eerste liefde, maar wel mijn grote liefde! Dit was echt "fatal attraction", aantrekken-afstoten... Met de passie en temperament zat het goed, maar we hebben elkaar knetter gek gemaakt met dat gezellige spel van aantrekken en afstoten. Geen van beide konden toen een einde aan de relatie maken. Na een paar dagen belde we elkaar weer huilend op en binnen een half uur lag ik dan weer in zijn armen.
Tot dat hij een nieuwe relatie is aangegaan met een andere vrouw en mij dit even telefonisch liet weten... Whaaa ik dacht dat ik gek werd...Ik werd ook gek! Trillend zat ik bij de huisarts die een verwijzing naar de psychiater de beste oplossing vond. Met een doosje oxazepam ben ik vertrokken
Ik was helemaal verknocht aan deze man en ik was mijzelf volledig verloren. Mijn eigen ik bestond niet meer, wij waren één. Na dat telefoon gesprek ging hij er niet alleen vandoor, nee hij nam ook mijn ziel mee. Er was niets van mij over! Drie weken bij mijn ouders vertoeft, omdat ik het in mijn eigen huis niet aan kon.... Vreselijk, want ik was voor die relatie een hele zelfstandige vrouw. Deze was weg... Met behulp van mijn psych, vrienden, ouders, liefde van mijn neefjes en mijn rebound (ex) heb ik mezelf terug gevonden.
Mijn ex daarin tegen belt mij nu regelmatig op en geeft aan dat hij mij mist en het wel weer ziet zitten. Onderwijl is hij nog met die bewuste vrouw waarvoor hij mij gedumpt heeft. Ik ben nu sterk genoeg om daar weerstand tegen te bieden. Sterker nog ik treiter hem ermee en laat duidelijk weten dat ik hem niet meer nodig heb! Dat geeft zo'n gevoel van macht en wraak en daar hoef ik heel weinig voor te doen. Hij heeft nu last van zijn onverwerkte gevoelens en ikke niet....
Mijn laatste ex kende ik al heel lang. In een dronken bui heb ik in de zomer van 2008 een krabbel geplaatst toen hij jarig was. Ik wist toen niet dat hij ook net vrijgezel was, maar daar kwam ik snel achter We spraken af en ik vond de aandacht héél erg fijn. We hadden dezelfde voorkeuren voor muziek, zelfde leeftijd (met de andere verschilde ik 20 jaar) en dezelfde toekomst dromen. Het is een lieve en zorgzame jongen, maar leeft als een struisvogel. Hij praat niet! Met mijn onverwerkte gevoelens uit mijn vorige relatie kon hij niets en daar ontstonden de eerste scheurtjes in onze relatie. Ik kon mijn gevoelens niet met hem delen en dit nam ik hem kwalijk. Om een nog langer verhaal korter te maken; de communicatie werd een steeds groter probleem. Ik besprak uiteindelijk niets meer met hem. Hij was het slachtoffer van mij, omdat ik met vriendinnen leuke dingen deed en hij op de bank op mij zat te wachten. De passie en intimiteit waren ver te zoeken... Kortom het kon niet langer tussen ons. Ik was hem alleen nog maar aan het afsnauwen....
Nou ik heb ook mijn verhaal er meteen uitgeknikkerd, sorry daarvoor
Dat lucht op hé Wat een
Dat lucht op hé
Wat een gedoe heb jij al op relatievlak meegemaakt eigenlijk. Vreemd dat je ex (van 4 jr geleden) en jij elkaar niet konden loslaten maar hij wel ineens met een ander ervandoor gaat. En dan 4 jr later opbellen om te zeggen dat ie je mist terwijl hij nog steeds met haar is. Wat een lef. Zo'n jongen verandert waarschijnlijk nooit. Ik kan me het gevoel van macht goed voorstellen. Lijkt me heerlijk om mijn ex niet meer te willen en hij mij ineens wel weer
En is het met je recente ex nu echt helemaal over en uit of zijn er nog gevoelens nu de druk van de ketel is?
Ik weet niet of de vriendin van mijn ex een rebound is. Volgens mij is hij wel heel gelukkig met haar. Ik snap dan ook niet dat hij wel gelukkig met haar is en ondertussen onze relatie van 2 jr geleden nog moet verwerken. Dat gaat er niet in bij mij. Wij zijn nooit met ruzie uit elkaar gegaan. De reden van de breuk is dat hij niet meer verliefd op me was. Allemaal heel legitiem. Wat valt daar nu aan te verwerken.
Als hij nu nog met onopgeloste problemen gevoelens zit kan ie toch geen relatie hebben met een ander?
Toen ik hem een tijdje geleden dus sprak hadden we het een beetje over onze relatie van toen (voor al uitmaakgedeelte en de tijd erna). Maar dit kwam vanuit mijn initiatief. Hij zou hier nooit uit zichzelf over beginnen. Zal nooit uit zichzelf bellen, smsen of mailen hoe het is en we feliciteren elkaar niet eens meer op onze verjaardagen. Daarom vind ik het ook moeilijk te geloven dat hij onze relatie nu aan het verwerken is en/of nog met mij bezig is. Dat blijkt nergens uit. Maar ja, waarom gedraagt ie zich dan zo spastisch.