Ik heb net een relatie van 10 maand achter de rug,alhoewel ik nog niet het gevoel heb dat het achter de rug is.Maar laat ik beginnen bij het begin,ik heb hiervoor een relatie van 4 jaar gehad,waar heel veel in gebeurd is.Zowel goede als slechte dingen weliswaar,maar die relatie had mijn zelfvertrouwen volledig gekelderd. Ik was een jaartje vrijgezel tot ik op een dag een jongen leerde kennen. Toen ik hem zag voelde ik de vlinders al in mijn buik maar ik stond er niet voor open om al een nieuwe relatie aan te gaan. Het klikte goed tussen ons,hadden vaak serieuze gesprekken en hij liet me merken dat hij een serieus persoon was die verder wou met zijn leven,net hetgene wat ik wou. Wat jammer was dat we een 120 km van elkaar wonen maar goed afstand is niet echt zo'n obstakel. Dan zijn we na een tijdje even uit elkaar gegroeid door een avond waarop hij dronken was en ik niet echt onder de indruk was van zijn gedrag.Dus liet ik hem voor wat hij was,maar een maand later kwam ie ineens weer terug in mijn leven en deed mijn hele wereld wankelen.
Ik begon dan toch aan mijn gevoelens voor hem toe te geven en zo kwam het,even later waren we een dolverliefd koppel. Hij was echt super,hij gaf me het gevoel dat ik een prinses was. Maar na een kleine vier maand kwamen de ruzie's,blijkbaar hadden we dan toch redelijk wat meningsverschillen. Wel waar mee te leven valt maar hij kon het niet verdragen dat hij iets zei en ik ermee oneens was,hij is zo een "ik heb altijd gelijk" type. Ik moet wel zeggen,toen ik hem een maand later weer tegenkwam na onze ontmoeting zat ik in een serieuze dip en daar heeft ie me dan toch nog mee geholpen,hij had me bewezen dat ie ondanks sommige problemen er toch niet van wegliep. Mijn liefde voor hem werd groter en groter maar de ruzie s liepen op,om de kleinste dingen. Het maakte ook een verschil omdat we elk in onze eigen wereld leefden toen we niet samen waren,hij had daar zijn vrienden en ik had hier de mijne,maar ik had hem dus liet ik mijn vrienden wat stikken. Hij stelde zich in het begin ook tevreden alleen met mij maar toen begonnen zijn vrienden hem uit te lachen omdat hij voor de eerste keer in zn leven zoveel moeite deed voor een meisje.Toen is ie ook meer met hen beginnen omgaan en zwakte de aandacht wat af.Daardoor ging het niet zo goed met me en begon ik andere dingen te verpesten om ergens zijn aandacht te trekken. Waardoor ie me als een lastpost begon te zien.Na enige tijd begon het wat te beteren,maar toen vertelde hij me dat ie 3 weken met zijn vrienden op reis ging,ik was echt triest maar ging het hem niet verbieden.Dus 2 dagen voor ie wegging besloot ik om ook op mijn eentje een last minute te boeken,wat ik ook deed,ik moest dezelfde nacht nog vertrekken en vroeg hem of hij kon komen om afscheid te nemen maar hij wou niet,als ik wegging wou ie me nooit meer zien enz. Omdat ik op reis ging??? Is dat een reden?
Zo gezegd zo gedaan,3 weken lang heb ik geprobeerd te smsen en me te verontschuldigen en dan doet ie steeds weer alsof ie t goed wil maken en dan net niet weer,dan haakt ie af en gsm uit. En zo hebben we 3 weken lang gecommuniceerd,ruzie,tkomt goed en dan toch net niet.Dan enkele dagen later een simpel bericht,zoals er niks aan de hand is. Geloof me ik werd zot want ik weet niet wat ervan te denken.Nu is hij terug al enkele dagen en had stilltejes gehoopt dat ie me zou opzoeken,maar neen,niks. Hij belt wel om me nog de schuld te geven van ons einde,en zegt dat ie van me houd maar wil het niet goed maken,en dan krijg ik ineens waar een bericht dat ie me mist,dan zeg ik ja ik jou ook en dan hoor ik hem weer heel lang niet. En dan vertel ik hem van kijk,ik heb gemengde gevoelens,het maakt me kapot,je geeft me hoop maar kort erna is de hoop weer weg,je maakt het me moeilijk. Geen reactie en dan enkele uren later stuurt ie dan weer een normaal bericht zo van,ohja ik ben ziek lig in bed blabla...Wat moet ik daar nu uit opmaken,ik ben de laatste maand 5 kilo vermagerd van de stress,ik ga niet meer werken,ik ben echt radeloos,heel de dag met hoop om hem te zien,of iets leuks te horen en die hoop maakt me kapot.