Gister was het precies een jaar geleden dat mijn ex naar mij toe kwam en me vertelde dat hij verliefd was op een ander en al een tijdje met haar ging. We hebben toen nog een maand aangerommeld en toen ging het definitief uit. Dit was zo'n ontzettende klap voor mij. Mijn grote liefde ging me gewoon verlaten. Ik heb dan ook nog zo'n 8 maanden achter hem aangelopen en de hoop gehad dat het goed zou komen. Ik ben zo ontzettend verdrietig geweest.

Als ik nu kijk een jaar later, kan ik zeggen dat er absoluut geen hoop meer is en hij helemaal geen onderdeel meer uitmaakt van mijn leven. Nu al bijna 3 maanden geen contact gehad en die behoefte is er ook niet meer. Ik ben zo ontzettend klaar met hem en wil eigenlijk ook nooit meer contact. Ben zo in hem teleurgesteld en door hem gekwetst. Ik ben wel zo ontzettend blij dat hij mijn leven niet meer beheerst en ik weer plezier uit het leven haal zonder hem en ik hem eigenlijk steeds minder mis. Als mensen vragen hoe het met me gaat kan ik oprecht goed zeggen!!

Nu ik mijn ex niet meer echt mis als persoon besef ik wel dat ik een vriend mis. Het alles delen met iemand en iemand waar je alles tegen kunt vertellen. Ik heb alleen de angst dat ik nooit meer een jongen vind die ik zo ontzettend leuk vind als ik mijn ex vond. Ik date wel met jongens, maar ik vind het allemaal niet echt iets. Ik ben bang dat ik me nooit meer helemaal aan iemand durf te geven en iemand durf te vertrouwen. Ik ben bang dat ik mensen op afstand hou, zodat ik maar niet gekwetst zal worden. Dat is denk ik een litteken wat ik over gehouden heb aan het bedrog van mijn ex. Zijn er ook anderen die zo zijn bedrogen door hun ex en dit gevoel delen? Ik ben er echt een beetje onzeker van geworden. Je bent gewoon ingeruild voor een ander en dat is kwetsend.

Fijne avond mede ldvders!!