Nu is het moment gekomen dat ik denk dat ik hem echt kwijt ben..
Het is nu een tijd geleden dat we het hele drama over de zwangerschap hebben gehad. Sindsdien hebben we heel veel gesproken en nog heel vaak afgesproken. Elke keer als ik daar ben is het alsof er niks gebeurd is, we hebben het leuk en we hebben ook nog sex. Ik weet dat hij ergens nog van me houdt.
Ik heb van de week slecht familienieuws te horen gekregen en ik belde hem daarover op, ik wilde hem vertellen over een uitslag die we toen te horen gekregen hebben. Ik belde hem op en vertelde het, het was een heel droog gesprek hij vond het heel erg voor me. Ik huilde en raakte een soort van in paniek. Ik wilde zo graag naar hem toe op dat moment. Ik vroeg het hem hij zei nee hij kan vanavond niet want hij moest nog wat doen op zijn laptop voor werk.
Ik dacht op dat moment oke laat hem maar, want het gebeurd wel vaker dat ik hem opeens nodig heb en dan kom ik met al mn drama naar hem toe. De dagen daarna wilde hij me nog steeds niet zien en ik bleef er maar op hameren dat hij er niet voor me was juist nu ik zulk kutnieuws te horen gekregen had. Ik ging maar door en ging maar door. Hij bleef zeggen dat ik alleen maar bezig ben met hem te beschuldigen en dingen te verwijten en ik niet eens probeer dingen te zeggen die er toe doen zodat hij me kan steunen enzo. Maar ik vond het zo erg dat ik op dat moment geen liefhebbende arm om me heen had. Nu heeft hij het contact met me verbroken omdat hij helemaal gek van me wordt en ik toch niks anders kan doen dan boos op hem zijn.
Ik ga kapot hieraan. Ik neem mezelf zoveel dingen kwalijk. Wie liegt er nu ook over zwanger zijn natuurlijk ben ik hem kwijt...
Paniek
groetjes,
Melanie
@melanie
hoi,
probeer het eens op een andere manier.
leef niet in het verleden, wees niet bang voor de toekomst, leef in het nu !
ik schreef je eens een berichtje...een lang chatgesprek..lees het nog eens terug als je wilt, het ligt niet aan jou, niet alleen aan jou, in de communicatie tussen jullie gaat iets niet goed...dat ligt bij jou, dat ligt bij hem
kijk niet naar wat je wilt hebben, kijk naar wat je wel hebt ! zeg wat je leuk vind, zeg wat je wilt bereiken, niet wat je niet wilt !
heel veel sterkte, geluk , kracht en wijsheid gewenst !
groetjes
bjm
Hmmm Melanie, ik ben het dus
Hmmm Melanie, ik ben het dus niet met BJM tegen. Je leeft al maanden in schuldgevoel, wordt het niet eens tijd om jezelf daarvoor te vergeven? Overigens was die gelogen zwangerschap niet de oorzaak van de breuk, maar een paniekreactie voorkomend uit het breken van je relatie.
Of jij het nu wel of niet zo zou hebben aangepakt, die relatie ging toch op de schop.
Nu ga ik even rechtstreeks zijn - ik wil je iets anders vragen. Stel nu he, dat een van je beste vriendinnen je overstuur opbelt dat ze slecht nieuws heeft gehad over een familielid. Ok en stel nu dat jij iets op je laptop moet doen en niet langs kan komen terwijl ze behoefte aan een knuffel heeft.
Ga je dan niet de dagen erna erheen? Stuur je dan niet de volgende dag in de ochtend een berichtje of het iets beter gaat met haar? Of zeg je dat je haar de komende dagen niet wil zien?
Wat ik dan denk he: Je kunt niet meer van hem verwachten wat je van je vrienden wel zou verwachten en ook zelf zou doen.
De redenen dat je dat niet meer kunt verwachten van hem kunnen legio zijn, maar doet het er wat toe?
Feit is dat hij er niet voor je is, punt.
En feit is dat jij kennelijk op dit moment over jezelf denkt dat jij niet meer waard bent dan alleen de lusten niet de lasten.
Helaas weet ik uit ervaring dat je zelfs wanneer je die constatering gemaakt heb dat nog niet betekent dat je het achter je kunt laten. Er stoelt meestal een gehavend zelfbeeld achter als je accepteert dat liefdevolle behandeling van iemand op zo'n manier getoond kan worden en een vertekend zelfbeeld heel je niet zomaar 1-2-3. Maar misschien moet je je aandacht toch een beetje daarop richten.
Ik wens je heel veel sterkte met het verwerken van het slechte nieuws in je familie en hoop dat dat allemaal uiteindelijk nog mee zal vallen!
@ moerbei
Bedankt voor de reacties,
Moerbei ik zoek het wel bij mezelf want hij heeft me de volgende dag wel een bericht gestuurd hoe het met me ging, hij was op dat moment thuis en ik was erg overstuur ik belde hem op en zei dat ik echt heel graag even langs wilde komen omdat ik mijn rust niet kon vinden. Hij zei dat hij een weekend weg moest naar Almere (zijn ouders). Hij vond het belachelijk dat ik in twijfel trok of hij er wel voor me was omdat ik dat combineer met hem zien. Dus hij kon me niet zien, maar we konden wel appen en bellen. Ik wilde hem gewoon zien dus ik ging maar door en door met zeggen dat hij er niet was en daardoor heeft hij het contact verbroken.
Ik wil ook denken hij is er niet voor me, maar ik ben bang dat het mijn eigen schuld is....weer.
Groetjes,
Mel
Wat je niet moet doen
Lieve Melanie,
Ik begrijp dat je, je enorm rot voelt maar zoals jij handelt is niet juist!
Daar krijg je jou ex echt niet mee terug.
Hieronder wat tips wat je beter niet kan doen.
Keer op keer vertellen hoeveel je van hem/haar houdt
Eindeloos oefenen wat je gezegd zou moeten hebben of nog gaat zeggen
Verontschuldigingen maken en zeggen dat alles anders zal worden
De ex beschuldigen van wat dan ook
Geld, kinderen of andere manipulatieve manieren gebruiken om de ander te forceren terug te keren
Depressief en zielig doen om de ander een schuldgevoel te geven en terug te laten komen
De ander ervan verzekeren dat je veranderd bent, en dat dat een nieuwe start kan zijn
Bloemen of kado's sturen
Hem of haar zeggen dat je alles doet wat de ander verlangt
Dreigen jezelf iets aan te doen als hij/zij niet terug komt
Ruzieen, beredeneren, overtuigen dat de relatie een tweede kans verdient
Dingen beloven wetende dat je ze niet kunt nakomen
De ander vertellen dat het jouw schuld niet was
In de slachtoffer rol gaan zitten
Misschien is bij jullie het kwaad al geschied maar mocht je nog proberen hem voor je te winnen.
Hier een aantal tips wat je WEL moet doen.
Ruimte geven zodat hij je gaat missen
(dus niet constant contact zoeken want hoe kan hij jou gaan missen als je er telkens bent)
Je ex vergeven om jezelf te bevrijden
Je beste eigenschappen consequent ten toon spreiden
Win vertrouwen terug door te laten zien dat je een hart hebt
Probeer hem werkelijk te begrijpen
Ik heb het idee dat je jezelf zielig vind, en misschien vind jou ex jou ook wel zielig!?
Dat wil je niet. Je wil dat hij je aantrekkelijk vind. Dus probeer alles bij mekaar te rapen en wordt wat zelfverzekerder. Ga je eigen ding doen, en laat zo nu en dan weten dat het goed met je gaat. (ook al voel je je vaak rot)
Ik hoop dat je hier wat aan hebt.
Bedankt voor je tips, Ik weet
Bedankt voor je tips,
Ik weet heus wel dat ik dingen die niet goed zijn en daar krijg ik hem niet mee terug nee. Maar hoelang moet ik dan nog blijven vechten voor iemand die me niet wil? Ik had inderdaad het gevoel dat hij er niet voor me was, omdat hij altijd voor me klaas stond no matter what.. Maar goed. Hij heeft mij al laten gaan, dus moet ik me dan nu gaan gedragen zodat hij me weer terug wil? Stel ik doe dat en hij heeft me door die pijn laten gaan en gaat verder zonder mij en hij zou later weer terug komen. Moet ik dan zeggen okee.. Nou je mist me zo erg ik kom maar weer naar je toe :S Nee Ik ben van mening dat ik niet zou moeten vechten voor iemand die mij al heeft laten gaan.
Daar heb je helemaal gelijk in!
Melanie,
Je hebt helemaal gelijk! In dat geval moet je hem toch echt los laten.
Ook al ga je nu door een moeilijke periode, hij kan je niet helpen.
Neem het jezelf niet kwalijk dat je in nood rare dingen deed.
Een kat in het nauw maakt rare sprongen.
Probeer jezelf eens af te vragen wat je precies mist.
Want zoals je zei in je blog, je mist een arm om je heen die je troost.
Probeer die arm bij andere te vinden. Ik weet, het is niet hetzelfde als zijn arm.
Maar hij is niet de enige persoon op deze aardbol die jou steun kan geven.
Sterkte meid!
@Melanie..
Tja, ik denk inderdaad echt dat jouw verwachtingspatroon naar hem te hoog ligt... Jij verwacht van hem de acties die je van een partner of een vriend mag en kan verwachten, maar hij ziet zichzelf blijkbaar anders tegenover jouw staan dan het ziet/wil zien....
Ik denk dat je echt moet gaan proberen om voor jezelf te gaan leven en vooral zonder hem. Het lijkt er namelijk wel echt een beetje op, dat jij hem misschien veel minder doet dan je zou willen.....
Voor mij lastig in te schatten... Ik ben immers maar een buitenstaander en ik moet het doen met de informatie die ik uit jouw blog haal.... Wees gewoon reeel naar jezelf en bekijk het realistisch en probeer het niet te idealiseren voor jezelf...
Zoals ik al eens eerder ergens schreef: Soms is loslaten meer houden van dan vasthouden ooit kan zijn.....