Al enkele weken kom ik dagelijks of zelfs vaker op de site, en heb al heel wat verhalen gelezen en herkend ook.
Spijtig dat mijn aanmeldgegevens in mijn spamfolder terecht waren gekomen, maar nu heb ik ze dus en kan ik nu ook mee bloggen.
Mijn verhaal ga ik, denk ik, niet terugbrengen tot de dag waarop mijn ex me meldde dat hij verliefd was en voor haar koos.
Op 6,5 weken tijd is er al veel gebeurd en ben ik ook al wat geëvolueerd. Soms lijkt dat niet zo, maar die dieptepunten lijken toch te verminderen.
"Als het niet voor mijn zoontje was", gebruik ik vaak.
De kleine lieverd heeft me al zó veel geholpen in dit rot-verhaal dat me overkomt.
Maar nu is hij dus bij zijn papa, en daar keek hij naar uit.
Maar ik vind dat absoluut niet fijn, tenslotte heeft papa alles opgeblazen en ook mijn kleine schat daarmee pijn gedaan en zijn stabiele gezin afgenomen.
Ik mis m zo.