Start › Blogs › tinka's blog

Feestje

afbeelding van tinka
Vrij, 23/03/2007 - 10:23 — tinka

Eindelijk dacht ik lekker te genieten van een feestje. Er wordt je dan aangeraden om zo veel mogelijk te ondernemen en veel afleiding te zoeken.
Werd mijn appartement uitgesleurd door mijn vrienden. Dus ik ging naar een klein feestje bij een vriendin van mij. Ik erheen, denkend: ik ga lekker wat drinken en mezelf vermaken. Maar niet dus. Ineens komt er zo'n naar gevoel over mij heen. Oh nee, niet weer he? Niet nu, denk ik. Ik kijk om mij heen en zie allemaal vrolijke mensen, lachend en vermaken zich prima. Ze moesten het eens weten hoe ik mij voel... Ik staar naar de grond en toevallig hoor ik nou net een nummer dat mij ontzettend aan hem doet denken. Zucht. En weer voel ik ineens pijn in mijn hart. Besef van: hij is er niet meer, hij zal er nooit meer zijn... Weer die steek in mijn hart en hoe harder ik het probeer weg te duwen, hij komt 3 keer erger terug lijkt wel.. en dan zie je natuurlijk stelletjes.Pffff. Zag een stel en de jongen omarmde zijn vriendin, deed mij gelijk denken aan mijn ex. Kortom, het werd mij te veel en ben maar naar huis gegaan. Ik kon er echt niet meer van genieten...

Het naar gevoel is wel beetje weg gelukkig. Voel mij iets beter, maar heb echt soms momenten dat het erg pijn doet en ze komen op de raarste tijden van de dag. Zomaar flitst het door mijn hoofd heen. Ik mis hem... Ik mis het idee dat er altijd iemand was die van mij hield, maar ook dit was een schijn denk ik gelijk, want zijn liefde was dus niet voldoende om ook slechte momenten te overleven. Hij wou het niet eens meer proberen, hij gaf het op. Ik hou van hem en had zoveel nog aan hem willen geven, maar wat moet ik nou met al het liefde dat ik voor hem had? De liefde keert tegen mij lijkt wel en het doet pijn... Het enige wat ik heb zijn de herinneringen van ons samen en ook daar word ik vaak aan herinnerd door kleinste dingen die ik zie of hoor. De wonden zijn nog erg vers... Maar ik weet dat ik het hiermee moet doen en dat ik hem helemaal los moet laten. Ik weet dat er geen toekomst meer inzit voor ons... Het is voorbij en de strijd is gestreden.

Het is bijna een maand geleden dat het uit is, en langzamerhand pak ik mijn dagelijkste activiteiten op. Ben blij iig dat ik kan concentreren op dingen weer. Het zijn kleine stapjes en voel dat ik beetje bij beetje begin te genezen....

Vrij, 23/03/2007 - 11:42 — Lis
afbeelding van Lis

bekend gevoel

He Tinka, erg herkenbaar.. Je neemt je voor door te gaan met het leven, je gaat naar zo'n feestje en je voelt je ineens zo slecht.. Natuurlijk dan ook nog zo'n liedje en andere mensen die lol hebben, je kunt je zo buitengesloten van het leven voelen op zo'n moment. Wel goed dat je bent gegaan, en vooral ook blijven gaan! En over het wegdrukken van gevoelens, dat werkt inderdaad niet.. Volgens mijn psycholoog (..) heten dat soort gedachten intrusions, jouw hersenen willen iets verwerken en op het moment dat jij die gedachte wegduwt denken jouw hersenen "dan komen we er later wel mee terug, sterker..". Dus volgens hem beter die gevoelens wel toe te laten, dan kunnen je hersenen het "afronden", maar dat is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan. Ik heb vanavond ook zo'n feestje waar ik besloten heb naar toe te gaan, ben ook erg benieuwd hoe het zal lopen... X Lis

Vrij, 23/03/2007 - 18:04 — Amalia-bea
afbeelding van Amalia-bea

Lieve Tinka

Toevallig had ik je vanochtend nog "gesproken"op msn, dus wist ik
hier van af.
Maar wil er toch nog even op reageren...
Ik ben blij dat het gevoel omtrent je ex weer wat gezakt is.
Ik ga straks naar een feestje, en ik weet nu al dat ik het moeilijk
zal krijgen..
Wil van deze gelegenheid ook meteen even gebruik maken om te
zeggen dat je een hele grote steun voor me bent!
Ook de mail die je naar me gestuurd had, heeft me goed gedaan.
Nogmaals bedankt lieve meid!!!
Hoop dat als je straks wakker bent, de dag een beetje goed voor je
begint en hopelijk ga je iets leuks doen zonder dat hij aldoor in je
hoofd steeds opduikt...
Zal aan je denken!!
Heel veel liefs en een dikke knuffel!!
Amalia.

Zat, 24/03/2007 - 04:27 — snowflake
afbeelding van snowflake

herkenning

Ik ben net uitgeweest met een paar vrienden, maar ik voel me ook helemaal niet goed. Ik was al nooit echt een uitgaanstype, meestal vond ik het om een uur of 1 wel weer goed en ging ik naar huis, maar vandaag toch maar geprobeerd.

Het maakte me niet bepaald gelukkig. Ik dacht steeds: als ik nu nog een relatie had lagen we samen knus in bed. Dat doet heel erg pijn. Ook was ik bang hem tegen te komen, misschien niet realisitsch want er zijn genoeg uitgaansmogelijkheden in de stad en het zou wel erg toevallig zijn. Maar gewoon het idee van: hij heeft nu wel plezier in uitgaan en ik vind dit verschrikkelijk en voel me kut.....

Ik moet er toch echt eens achter gaan komen wat ik leuk vind...

Zat, 24/03/2007 - 09:29 — tinka
afbeelding van tinka

Bedankt voor jullie lieve

Bedankt voor jullie lieve reacties!!
@Snowflake, die gedachte flitste ook door mijn hoofd heen Verdrietig Als hij soms met zijn vrienden ging stappen en thuis kwam, dan kroop ie zo lief tegen mij aan en sloot mij in zijn armen. En het gaf mij het gevoel van veiligheid. Niks kon mij meer gebeuren, zodra ik in zijn armen lag. Heerlijk vond ik dat en hij was altijd zo warm... en nu kom ik terug naar mijn koude, lege bed zonder hem... het blijft erg moeilijk.

@Amalia, hoe was je avond? Heb je beetje doorheen kunnen slaan of..? En graag gedaan met alles Glimlach

Vandaag ben ik wederom maar meegegaan naar een feest, en dit keer iets meer vermaakt. Het feest was zelf niet al te gezellig, maar toch lekker met mensen staan kletsen en heb niet meer zo intens aan hem gedacht als vorige keer. Ach, ene keer gaat het beter dan de andere keer, maar het blijft wennen zonder hem...

Zat, 24/03/2007 - 15:03 — Boa (of verwijderd)
afbeelding van Boa

Heel bekend

In het begin voelde ik me bijna een beetje vervreemd. Al die mensen hadden het gezellig en ik voelde me zowat ingesloten door die gezelligheid en kon er niet in meegaan. Maar ook gezelligheid komt terug, stukje bij beetjer. En voordat je het weet, heb je ineens een topavond, een supervakantie en dan weet je weer dat je leuke ik ook nog bestaat... Sterkte!

Ma, 26/03/2007 - 01:19 — tinka
afbeelding van tinka

Dank je Boa, je hebt

Dank je Boa, je hebt helemaal gelijk! Was gister avond wederom lekker weggeweest met vrienden en tot mijn verbasing is hij niet 1 keer door mijn hoofd geflitst. Doet mij toch erg goed dat ik iig kan genieten van mensen om mij heen, zodat ik niet iedere keer geconfronteerd word met het feit dat het uit is. Wens jullie ook allemaal sterkte toe! xxx

Ma, 26/03/2007 - 08:32 — Lis
afbeelding van Lis

ook zo'n feeste..

hoi Tinka,
Ik heb afgelopen vrijdag ook zo'n "verloren gevoel op een feestje" gehad. Waar ik was leek het een regelrechte vleesmarkt met allerlei mooie,jonge en zelfverzekerde meiden en ik stond daar als wat minder jonge totaal niet zelfverzekerde vrouw tussen. Ik heb het een tijde geprobeerd maar ben uiteindelijk om een uurtje of twee letterlijk naar huis gevlucht.. Janken op de fiets en thuis en toen in bed gevallen om na een gebroken nacht erg verdrietig wakker te worden. Wat blijft dit toch moeilijk en wat is het toch makkelijk om op zo'n moment mijn ex te idealiseren... Wat moet je toch met zo'n verloren gevoel, het nodigt je namelijk niet echt uit om je leven maar weer eens " aan te pakken"... Lis

Ma, 26/03/2007 - 12:23 — snowflake
afbeelding van snowflake

zelfvertrouwen

Vervelend is dat toch, dat je op die momenten helemaal geen zelfvertrouwen meer hebt. Ik heb er ook last van, waarschijnlijk straalt het aan alle kanten van me af op dat moment.

Heb tot nu toe wel nog iedere avond iets te doen gehad, morgen heb ik voor het eerst een avond dat ik alleen thuis ben, dat is wel heel moeilijk. Ik zie er wel tegen op, maar het moet ook maar een keer, kan ik tenminste nog iets aan mijn studie doen. Het zal wel vaker voorkomen dat ik alleen thuis ga zijn..

Woe, 28/03/2007 - 11:29 — tinka
afbeelding van tinka

Ik vind het ook iedere keer

Ik vind het ook iedere keer zo zwak van mij om toe te geven aan een verdriet als andere mensen om mij heen zijn. Ben het alleen zijn intussen heel erg gewend, maar heel soms, zegt iemand iets of doet iemand iets en het doet mij gelijk aan mijn ex denken. Maar ik moet ook hierbij zeggen dat hoe vaker ik met vrienden ben, steeds minder dipje heb om hem. Ik probeer zo min mogelijk aan hem te denken op zo'n feest, denk al genoeg aan hem de hele dag door... Wat zal ik blij zijn als hij helemaal mijn hoofd uit is! xxx

Woe, 28/03/2007 - 14:27 — survivor103
afbeelding van survivor103

Inderdaad, wat is uitgaan

Inderdaad, wat is uitgaan soms nog lastig! Ik ben laatst voor het eerst weer in mn woonplaats op stap geweest, naar de kroegen waar we ook altijd samen heengingen.. niet leuk. Maar goed, het is een kwestie van even doorbijten en toch proberen een leuke avond te hebben, en dat is gelukt. En deze keer ben ik in elk geval niet zo zwak geweest hem midden in de nacht met drank op te bellen.. dus dat voelt al als een overwinning! Denk dat het de komende tijd nog moeilijk blijft als ik in de stad ben, maar er komt vast een moment dat ik het weer echt leuk heb met uitgaan! Dus, blijf alsjeblieft allemaal die afleiding zoeken, het helpt namelijk wel ! zolang je je ex niet tegen het lijf loopt natuurlijk...