Vandaag kreeg ik van een vriend een bericht met een verwijzing naar de fases van de rouw. Deze zijn meer gericht op het overlijden van een dierbaar persoon, maar ook bij ander verlies zijn ze vaak van toepassing. Bovendien, Renate Rubinsteins schreef bij het verliezen van haar geliefde ooit al over het feit dat ze zich weduwe voelde, zonder recht op een uitvaart (of zoiets, weet de exacte tekst niet meer).

Ze komen vaak in onderstaande volgorde voor. Soms lopen ze ook allemaal door elkaar heen trouwens.

Voor wie het interessant vindt:

Ontkenning

Ontkenning is een algemeen afweermechanisme. In deze fase beschermt de persoon zich door de waarheid geheel af te wijzen. Dit gedrag geeft iemand de gelegenheid om de waarheid gedoseerd tot zich te laten komen.

Protest

De persoon protesteert tegen de verdrietige ervaring en heeft hierbij veel woede. Vaak richt deze zich tegen familieleden, artsen enzovoort. Het is hierdoor vaak voor alle betrokkenen een pijnlijke periode.

Onderhandelen

Als de persoon merkt dat protesteren niet helpt, probeert hij zijn verdriet te verwerken door zich doelen te stellen of beloften te doen. Dit kan vele vormen aannemen, bijvoorbeeld bidden dat een overledene toch nog terugkomt of de eigen dood uit te stellen tot een kleinkind is geboren.

Depressie

Als het verdriet niet langer te ontkennen is en protesten en onderhandelingen niet hebben geholpen, treedt vaak depressie op. De persoon voelt zich machteloos en sluit zich vaak af voor contact of gedraagt zich teruggetrokken.

Aanvaarding

Na verloop van tijd ziet de persoon in dat de waarheid niet te bestrijden is en accepteert het verdriet. Iemand met een terminale ziekte kan in deze fase bijvoorbeeld met een zekere rust afscheid nemen en iemand die een geliefde heeft verloren kan nu plannen maken voor een leven zonder de geliefde.