Ex weer tegengekomen en weer terugval

Heb na 3 maaden mijn ex weer gezien. Vooraf had ik al een week of 2 het gevoel dat ik hem weer tegen zou komen. En dat gebeurde ook bij cafe van een vreind waar ik vaak kom en dat weet hij.

Ik ben nu weer zo verdrietig en wil graag bij hem zijn want ik mis hem ineens weer heel erg. Wat vermoeiend. Ik wilde eerder helemaal geen relatie en wil het verstandelijk ook helemaal niet maar ineens geveolsmaatig weer wel. Zucht. Hij maakte mij helemaal niet gelukkig maar had ook weer dingen die ik wel heel erg leuk vind. Ik voel nu heel erg hoeveel ik van hem houd. Grr. wat moet ik hier nou mee.

Mijn eigen reactie op dat moment viel me mee. Ik was heel erg bij mezelf, maar ik had meer met hem willen kletsen. Nu was ik erg kort van stof en ben bang dat ik hem afgestoten heb. Dat hij contact zocht, want hij stond in dta cafe heel vaak bij het georpje waar ik stond en ik heb maar zo weing met hem gepraat. Dat voelt niet goed nadat je elkaar voor de eerste keer weer ziet nadat je zo lang close bent geweest. Ik ben er zo verdrietig om dat ik henm zo weing gesproken heb. Ik zou hem graag op willn bellen om dit te zeggen, maar ben ik dan niet weer de ex die nog steeds met hem bezig is (wat toch niet gek is de eerste keer dat je m weer ziet)

Maar een goed bedoelende vriendin zat met mij te kletsen omdat zij het idee had dat het er goed uitzag als ik maar ontzettend in gesprek was en niet met hem bezig zou zijn en daarna ging ze haar zorgen over haar zus vertellen terwijl ze mij veel heeft gesteund. Dus heb ik voor mijn geveol te weing met hem gekletst. Ik had dat nog graag gewild en nu kan t niet zonder dat het lijkt of ik m terug wil of dat ik mijn gevoel voor hem laat zien.

Ik wil hem niet terug en hij heeft al een rebound (1,5 maand na 3 jaar met mij terwijl hij kort daarvoor nog zei dat ik specialer voor hem was dan zijn ouders en zussen en hij eerder vroeg of ik met m wilde trouwen.) Het feit dat hij na zo een korte tijd een ander had deed me twijfelen aan zijn gevoel voor mij en aan mijn beeld over hem en wat we hadden).

Wat doet hij in dat cafe als hij 3 maanden toen die vriend in het andere cafe werkte niet kwam. Ik heb het gevoel dat hij me miste. Waarom komt hij weer in het cafe langs terwijl hij weet dat ik er ben en staat hij de hele tijd bij mij, terijl hij nog een vriendin heeft (die was niet mee). Nu ben ik er weer heel erg mee bezig en mis ik hem weer, terwijl ik geen relatie wil. Maar ik vond hem zo leuk naast alle dingen die ook zo niet leuk waren. Hij is niet degene die mij gelukkig kan maken, maar waarom trekt dan weer zo. En ben ik gek als ik denk dat hij komt omdat hij mij mist?

Ik heb de neiging om hem te bellen, de vragen en behoefte aan bevestiging van zijn kant voor hoe groot zijn liefde voor mij is geweest (dat het waar was wat hij zei)en dat ik heel speciaal voor hem was en dat hij het nu nog wel moeilijk vind. Ik ben zo verdrietig en voel heel erg hoeveel ik van m houdt, hoe kan dat nou?

Hoe kan ik er nou het beste mee omgaan?

Groetjes,
Six

Six's blog
login of registreer om te reageren

Ma, 13/02/2006 - 13:27 — Faye K

hoi six, ik snap hoe je je

hoi six, ik snap hoe je je voelt.. ik denk dat het beste is om hem niet te bellen.. want stel dat hij je eigenlijk helemaal nie tmiste, dan wordt het nog pijnlijker en moeilijker. maar als hij dat eigenlijk wel wil en jij wilt m ook nog wel zien, denk je dan niet: hij moet meer zn best doen om met mij weer in contact te komen? Als hij dat Echt zou willen, zou hij je dan ook wel moeten bellen/smsen/mailen. Toch? Ik heb ook in soortgelijke situaties gezeten, en als ik hem dan toch belde, was ik altijd teleurgesteld en had ik spijt. Maar als je echt niet een bepaalde reactie van hem terug verwacht (dat ie bijvoorbeeld huilend verteld hoeveel hij je eigenlijk mist) en alleen wil vertellen hoe je je er nu over voelt, dan moet je het misschien wel doen, als je het heel graag wilt. maar dan denk ik dat een brief/ mail beter is dan bellen.. want met bellen kan het gesprek heel anders gaan dan je had gewild.
Moeilijk is het he.. het vervelendste vind ik dat ik er dan 24 uur per dag mee zit. En dat sloopt je echt. Maar we komen er allemaal wel ooit uit
Heel veel sterkte!xxx

Ma, 13/02/2006 - 21:25 — peter20

hey six

Naar aanleiding van je berichtje over dat boek, heb ik even je blog's doorgelezen.. Een vervelend verhaal.

Ik bemerk echter ?É¬©?É¬©n hele duidelijke rol in de verhalen die je schrijft.. Je bent ontzettend met h?É¬©m bezig.. en niet met jezelf! Ik weet het klinkt o zo makkelijk, ik heb een ietwat gelijke ervaring, maar je moet toch echt met jezelf aan de gang.

Gevoelens van kwaadheid: 'het is niet eerlijk!' en gekwetstheid 'hoe kan hij dat nou doen' spelen veel te veel een rol op de voorgrond. Ook wanneer je hem in de kroeg tegenkomt, zal niet ontkennen dat dat bijzonder lastig is, maar stond je er voor jezelf? Of voor hem..

Je schrijft ergens in een van je verhalen: "in mijn wereld". Dat is voor mij een heel duidelijk teken dat er echt dingen niet goed zaten, en dat haal ik ook uit andere voorvallen. Wees dan, hoe moeilijk ook, blij dat het over is. En probeer de zaken die nu voorvallen, niet als kwetsend op te vatten, maar als bevestigingen van het feit dat het goed is!

Om terug te komen op het verhaal dat ik eerder ergens heb geschreven over zelfvertrouwen, afhankelijkheid en gerechtigheid.
Nu na 3 maanden zijn er nog steeds veel gedachten in je hoofd die ervoor zorgen dat je je ongelukkig voelt, onbehagelijk en verdrietig. Bedenk dat goed dat, ondanks onbewust, h?É¬?j er nog steeds je gevoelens kan beinvloeden. Kan bepalen hoe jouw leven eruit ziet..

Even wat eye-openers:

Je gevoelens komen voort uit je gedachten, als je je gedachten kan beheersen, kan je je gevoelens beheersen!

Wanneer het (te) belangrijk voor je is, wat iemand van je vind/denkt.. wat zijn of haar oordeel is over jou als persoon, dan leg je de waardering van jouw persoon in de handen van de ander.. en niet bij jezelf.

Op deze wereld kan niet iedereen je aardig vinden, laat 50% je nu eens aardig vinden en 50% niet. Wanneer je iemand tegenkomt die afkeuring uit.. dan hoort diegene bij de 'onaardige' 50%, so what!

Waardering en respect krijg je niet door meegaand te zijn, je mening af te zwakken of je continue aan te passen. Nee juist datgene doen waarvan je denkt geen waardering voor te krijgen, maakt dat je wordt gewaardeerd. Laat het waarderen echter nooit een behoefte zijn!

The past is gone, the future's not here yet. All there is, is now (broken flowers, film)

Liever kwijt zijn waar je echt van houdt, dan iets houden wat je toch niet mist (blof)

Sterkte en ga voor jezelf!

Din, 14/02/2006 - 01:08 — Six

Wat een lieve reacties.

Wat een lieve reacties. Merci! Hier heb ik wat aan

En Peter wat bedoel je daarnaast met stond ik in de kroeg voor hem of voor mezelf? En met jezelf aan de gang gaan bedoel je daarmee dat ik me op mijn eigen doelen moet richten of niet zo wijzen naar een ander en bij mezelf kijken wat ik niet handig heb gedaan- wat ik handiger zou kunnen doen (want dat heb ik reeds vele malen gedaan)

Maar iedergeval bedankt voor jullie uitgebreidde reacties. En ik ga idd voor mezelf. Ben blij met de focus.

SiX

Din, 14/02/2006 - 23:09 — peter20

Ha die Six,Je verwoord het

Ha die Six,

Je verwoord het wel goed eigenlijk. Ga aan de gang met jezelf en niet met hem.. richt je op eigen doelen want eigenlijk meteen inhoudt dat je je niet richt op de doelen van een ander..

Kijk uit een relatie moet je proberen de positieve dingen te halen. Fijne momenten die je had en die je kan koesteren. Maar er zijn ook negatieve dingen die je kan omzetten naar iets positiefs. In je ex kan je altijd wel zaken vinden die jezelf zou willen hebben bijvoorbeeld, en de kans is groot dat je ex je ook gewezen heeft op zaken die bij jouw minder goed zijn..

Door de relatie leer je enorm.. stap 1 is nu in te zien dat er zaken zijn die beter hadden gekund, eigenschappen van jezelf die beter kunnen. Probeer jezelf daar niet in te verliezen van 'had ik maar, dan was het nu nog' want bedenk goed, dat je die dingen die je nu leert/beseft nooit had kunnen leren/beseffen zonder wat er is voorgevallen.

Stap 2 is dat je ervoor kiest dat bepaalde eigenschappen nu eenmaal bij je horen en acceptatie daarvoor echt gerechtvaardigd is. Van andere zaken zal je vervolgens bedenken dat je die kan ontwikkelen, kan aanpassen. Zo wordt je vanzelf een sterker persoon.

Ik heb bijvoorbeeld bij mezelf gemerkt dat ik ontzettend moeilijk met het verlies van een relatie kan omgaan. Ik heb dat inmiddels weten om te zetten naar bepaalde eigenschappen die ik nu eenmaal heb. Ik doel dan op afhankelijkheid van de ander, de zoektocht naar waardering en jaloezie als gevolg van onzekerheid. (jaja tis wat) Vervolgens ben ik nu bezig om te bekijken in hoeverre ik daar wat aan kan doen, zodat ik hier volgende keer beter mee om kan gaan!

Tjonge lang verhaal weer Hoop dat je er wat aan hebt..

Woe, 22/02/2006 - 23:59 — Six

Ja hier heb ik zeker wat

Ja hier heb ik zeker wat aan. Dankjewel! Ik snap nu ook waarom ik ook erge moeite heb met loslaten van een relatie. En dat is ook meteen het handvat waarmee ik weet dat ik mijn ex niet echt nodig heb of mis. Gek soms dat je het gevoel hebt dat je iets mist terwijl je verstandelijk weet dat je meer nodig hebt dan je ex je kan geven. Dank je, dat was net wat ik nodig had !!!

Als ik je goed inschat denk ik dat ik delen in je herken wil ik zeggen, wees net zo zorgzaam voor jezelf als je voor andere bent.

SiX

Vrij, 24/02/2006 - 11:14 — peter20

Ik had laatst een leuk

Ik had laatst een leuk gesprek met mijn bovenbuurvrouw, die is al een stuk ouder, maar die had ook net de relatie uit..

We kwamen er samen op uit dat je soms zo goed weet dat het beter is dat het over, maar dat je het maar niet echt wil beseffen. Die knop niet om krijgt...

Al die negatieve punten.... maar toch! Ik denk echt dat zoiets in een persoon kan zitten. Dat hij/zij het niet zozeer moeilijk heeft dat die ander er niet meer is, maar juist dat er geen ander meer is. Iets af moeten sluiten, weer op jezelf, het gemis van iemand aan je zijde etc..

Ik zal goed voor mezelf zorgen! dank

Peter20

Zat, 25/02/2006 - 03:07 — Six

Ja vreeemd dat ik dit toch

Ja vreeemd dat ik dit toch weer nu moet lezen. Op het juiste moment. Dat besef van iemand missen aan je zijde dringt nu vanavond wel heel erg tot me door. Van mijn ex wist ik eigenlijk wel dat hij er altijd voor me zou zijn, allen niet op de momenten dat ik het nodig had/ bij de behoeftes die ik emotioneel had. Maar wellicht is dat gevoel van genis van iemand er alleen vanavond. Ik mis het om een hele close band met iemand te hebben, vele dingen lijken zo oppervlakkig. Maar misschien reageren mensen op wat je zelf uitstraalt. Over het algemeen kon ik mij altijd wel prima vermaken alleen.

Hoop dat er binnenkort weer veel warmte en gelijkgestemden op mijn pad komen waar ik een diepe connectie mee voel.

SiX

Wie is online

Enquête

Six's Buddies