Ex uit gedachten krijgen?

afbeelding van Gast

Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk,
de liefde die ik voel in mij is een dierbaar geschenk.
Als mijn wens ooit eens in vervulling zou kunnen gaan,
jij, ik, wij twee,
om niet alleen in gedachten samen door het leven te gaan,
kent iemand soms zo'n goede fee?
Ik mis je lieve lach,
ik mis je lieve kus,
ik mis als ik het zeggen mag,
je lichaamswarmte, je lekkere geur,
ik mis je stem,
ik mis jouw hand strelend over mijn rug.
Ik zal nooit vergeten wie je bent,
in gedachten ben je voor altijd bij mij terug.
Elke seconde van ons samenzijn,
is voor mij een uur,
in liefde en zonder pijn...

Dit beschrijft enigzins hoe ik me voel... Ik heb het contact al meerdere malen proberen af te breken, nieuwe mensen zelfs mannen ontmoet, gedate, mijn eigen leventje opgepakt, leuke baan, vakanties, lieve vrienden, nieuw uiterlijk, nieuw huisje, sporten etc etc etc... Zelfs een tijdje ''nieuwe'' liefde.... maar hoe dan ook?????
Ik krijg hem NIET, NOOIT en te nimmer uit mijn gedachten! Voor mij is hij de ware....
Hoe kom ik hier vanaf en krijg ik hem uit mijn gedachten en heb ik geen hoop meer? (tis inmiddels alweer 7 mnd uit)

Liefs Miss C

afbeelding van kimlief

Super mooi..misschien een

Super mooi..misschien een beetje raar..Ik kan ook nog niet uit ervaring spreken, maar toen ik gister mijn ex na een week dat het uitwas weer zag was ik in eerste instantie heel gelukkig MAAR ik zag dat het er niet meer was bij hem. Hij keek niet meer na mij hoe hij dat ooit deed. heb jij je ex ooit nog gezien in die 7 maanden, hoe kwam hij op je over? Ik heb ook hoop maar denk elke keer daar maar aan...

afbeelding van Missclarkson

Hoe kwam hij op mij over...

Ik heb mijn ex inderdaad nog een aantal keer gezien na de breuk. Alleen het gevoel is er nog steeds tussen ons, de liefde, het lijkt zelfs sterker dan voorheen.. Of onze ogen, iig zijn ogen zijn geopend..
We praten nu steeds vaker en beter met elkaar. We zitten allebei met hetzelfde gevoel; het gemis, de liefde, toch doorgaan met je leven, maar op de een of andere manier denk je nog dagelijks aan elkaar?
Ik heb hem weleens gevraagd; hoe kan het nou dat jij ondanks dat je met een ander bent nog steeds enorme spijt hebt en nog steeds aan mij denkt? Zelfs na 7 maanden.....
Ik heb dat gevoel ook. Aleen ik kan er niks mee.. Hij deelt zijn leven nu namelijk met iemand anders.
Misschien dat je daarom nu een beetje snapt waarom ik hem niet los kan laten.

ik hoop voor jou dat je dat ooit wel lukt en kan! Succes en bedankt voor je reactie!

afbeelding van Jante in de emotionele achtbaan

7 maanden

Hey,

Nou 7 maanden en dan al zoveel veranderd!!! Je kunt trots op jezelf zijn, ben verlamd geweest de eerste 7 maanden en kom nu (11 maanden) weer een beetje tot mezelf en wil dingen gaan veranderen.

Heb er ook veel overnagedacht dat ik dat gevoel (liefde) weer wil krijgen, volgens mij zijn daar meerdere dingen voor nodig, de eerste is geluk, de kans dat je iemand tegenkomt bij wie je liefde gaat voelen is niet erg groot (anders zou het ook niet zo pijnlijk zijn als het uit gaat). Dan heb je nog tijd, volgens mij voel je liefde niet binnen 2 maanden voor iemand, zoiets moet groeien. En belangrijk, zolang er nog iemand anders in jouw gedachten is, is het wel erg lastig om verliefd te worden op een ander, laat staan liefde voor te voelen. Wat volgens mij ook een rol speelt is dat je hem niet meer kan krijgen, als je iets niet krijgt wat je graag wilt, ga je daar steeds meer naar verlangen.

Dit is natuurlijk allemaal geschreven uit mijn eigen perspectief en hoe ik tegen mijn situatie aankijk. Probleem bij ldvd e.d. is dat je rationele gedachtes totaal niet overeenkomen met je emoties.....

Maar je schrijft en komt over als een positieve spontane (jonge) vrouw, spijtig voor je ex, maar denk echt dat je binnen een paar maanden hem vergeten bent! Knipoog En 7 maanden is echt nog niet zo een lange tijd...

Take care

afbeelding van verloren woorden

@ Miss C

Hoi Miss C,

nieuw dichttalent op de site? Zeker mooi geschreven waarin je je gevoelens verwoord. En het ging een tijdje zo goed met je, van waar dan die terugval. Zo zonde. Denk echter dat twee zaken in jouw stukje van belang zijn. Je spreekt nog over de ware en geeft aan dat je niet meer die hoop wilt hebben.

Het is sowieso goed om te lezen dat je je eigen leventje weer hebt opgepakt. Lekker je eigen ding doen. Zoals ook vaak gezegd wordt, en zelfs een (weliswaar tijdelijk) nieuwe liefde. Moet toch een heerlijk gevoel geweest zijn?
Wat bedoel je met meerdere malen geprobeerd het contact te verbreken? Heeft hij contact gezocht of jij?

Hoop moet je laten varen, ook al voel je je daardoor niet lekker in je vel. Vooral niet meer bezig zijn met wat niet is. Dat is moeilijk, maar wel het beste. Puur voor jezelf. Als jij ook voor hem de ware zou zijn had je dit stukje niet meer geschreven toch?

Hou je haaks, en probeer jezelf te voeden met positieve energie en gedachten. Niet voor of over hem, maar voor jezelf, door jezelf.

Sterkte.

vw

afbeelding van Missclarkson

Maar hoe.. is de vraag?

Hoi Verloren Woorden,

Stiekem kom ik hier af en toe nog wel eens langs om jullie en andere verhalen te lezen. Alleen ik heb enige tijd niet de behoefte gehad om hier zelf iets op papier te zetten of om een blog te starten. Maar vandaag had ik wel dat gevoel, vandaar dus mijn blog.
Het gedicht heb ik jammer genoeg niet zelf geschreven, ik had het ooit ergens gelezen, bewaard... en nu dus hier gepost. Ik vond het erg mooi verwoord.
Ik weet dat jij goed kan dichten, ik zou willen dat ik ook op die manier mijn gevoelens onder woorden kan brengen, alleen heb ik jammer genoeg deze gave niet Knipoog.
Ik kan ook wel zeggen dat het enigszins goed met me gaat, alleen er is altijd dat sluipende gemis... dat vreemde gevoel. Ik heb mijn leven een hele andere wending gegeven, nieuwe baan, nieuw huisje, nieuw leven. Veel lieve vrienden en familie om me heen. Doe dingen die ik daarvoor nooit deed en heb ook geen spijt van mijn beslissingen.
Er is zelfs twee maanden lang een nieuwe ''liefde'' in mijn leven geweest. Echte liefde kan ik het niet noemen, maar hij deed wel iets met me.. Maakte me weer aan het lachen, voelde me goed bij hem.. Maar in mijn achterhoofd wist ik dat dit niet bestemd was voor iets langers, iets echts... Dat voel je..
Ook al voelde ik me goed bij hem, er ontbrak iets.. en ik kan mijn vinger er maar niet op leggen.. Het is denk ik liefde.
Ik word niet makkelijk en snel verliefd, wel heb ik met veel mensen een bepaalde klik/band, maar dat is wat anders. Misschien wil ik wel het ultieme, en kan ik niet genoegen nemen met minder... Ik heb immers echte liefde gevoeld en dat wil ik ooit weer een keertje voelen.

Ik kan niet beschrijven wat er nog allemaal speelt tussen mij en hem. Het is te gek voor woorden. We communiceren nu veel beter dan voorheen. Ik mis hem, hij zegt mij ook te missen... denken nog veel aan elkaar, maar zijn niet samen... Ik weet ook niet of ik dat ooit nog zou kunnen. Dat is ook niet mijn intentie, ook niet van deze blog.

Ik wil alleen weer die echte ware liefde voelen voor iemand, voor hem of voor iemand anders. Mijn hele wezen snakt er naar, ik ben er weer aan toe.
Maar hoe kan ik dat doen zolang hij nog in mijn systeem zit. Ik heb alle trucjes geprobeerd, maar niks helpt. Zelfs contact helemaal verbroken, maar op de een of ander manier komen we telkens weer terug bij elkaar... Sosm vanuit hem, soms vanuit mij...
Ook veel gezamenlijke vrienden, contacten... dus helemaal contact vermijden, verbreken wordt heel lastig.

Ik weet het antwoord ook niet..

afbeelding van panic

adem in, adem uit

Hey Miss C,
had de hoop dat het jou enkel en alleen goed verging omdat je er een tijdje niet meer was. Ondanks mijn afscheid op deze site, wil ik nog wel op je reageren.
Verwacht aub niet teveel! Ik heb het idee dat jij dat doet. Dat je het gevoel hebt dat je al veel verder had moeten zijn. Dat hij uit je gedachten moet zijn etc. Dat is echt onzin!
Met mij gaat het goed, echt supergoed. Maar ik denk echt wel aan mijn ex, iedere dag nog wel. Dit vind ik ook niet raar.
Zo te lezen ben je al heel veel verder en heb je veel ondernomen. Keep up the good work! Maar aub, ga jezelf niet lopen straffen dat je nog aan hem denkt of wat dan ook.
Ik zeg het hier wel vaker, maar ook door daardoor teleurgesteld te zijn in jezelf of boos te worden of wat dan ook, trek je jezelf en dus ook je proces naar beneden. Want daardoor vestig je daar aandacht op.
Als je aan hem denkt, laat die gedachten komen en ook weer gaan. Letterlijk: adem in en ook weer uit. Vecht er niet teveel tegen, want juist dan blijf je er in hangen.
Sterkte!! En geniet van de leuke dingen.
Knuffel, panic

afbeelding van ultiemleven

miss c

ja mijn liefje is nu al 22 maanden weg en zo als jeweet ik heb haar ook niet meer gezien 1 x gesproken ( voor geldzaken )

zij zit nog elke 5 minuten in mijn hoofd en ik slaap er nog steeds slecht door , droom en denk dat het niet waar kan wezen

het is het zwaarste in mijn leven tot nu toe wat ik doormaak , ik weet het soms ook niet meer , maar ze zeggen we moeten door ?

en daar gaan we dan maar voor , sterkte jij en , alle anderen

en voor het echte verdriet bestaat geen tijds bestek

afbeelding van Missclarkson

Breath in, breath out..

Lieve mensen!
Bedankt voor jullie reacties! Ik weet zelf ook wel dat het niet 1,2,3 over is.. Misschien wil ik ook wel te snel, en deels wil ik hem ook niet of kan ik hem niet helemaal los laten. Hij is een deel van me (geworden).
Soms had ik liever gewild dat het zo'n enorme klootzak was, en dat ik hem gewoon doodleuk nooit meer hoefde te zien. Maar jammer genoeg... heeft hij zijn hart wel gewoon op de goede plek zitten en is hij een heel mooi mens, alleen soms een beetje verward..
Ik kan hem niet haten. En dat wil ik ook niet.
Het is allemaal zo verwarrend, had ik zelf maar de antwoorden..
Maar zoals je zegt... life goes on. Ook voor mij!