Na een maand heb ik hem eindelijk zo ver gekregen om mijn spullen terug te geven. We hebben het heel snel afgehandeld. Gewoon spullen aannemen, een paar woorden wisselen en weer weg. Achteraf stuurde hij een sms om me te bedanken dat ik tot in zijn dorp wou rijden en met de vraag of alles dat ik terug wou in de zak stak. Terug thuis aangekomen, vond ik in een boek een briefje met erop: "Als je hem ooit nog een wil uitlenen, op deze pagina zat ik."

Mijn vrienden hadden verwacht dat ik me slecht zou voelen na het weerzien, maar ik voel me opgelucht. Ik ben blij dat het eindelijk afgehandeld is. Hopelijk gaat het nu de goede kant op en kan ik binnenkort weer een nieuwe liefde in mijn leven toelaten.