Ik lees over het internet verschilende tips voor het terugwinnen van je ex.
sites/ebooks etc. Goed toch vind ik dat ieder persoon of verhaal wel anders ligt.
dus van alle tips en methodes ben ik wel wat opgeschoten. Zeker bruikbaar
maar zoals elke situatue anders is, zo was de mijne ook dus ik moest een beetje in combinatie omgaan zo haar kennende. En ook wat zich afgespeeld heeft in de relatie en daruit de redenen gebruiken voor waarom vechten voor haar als ze me niet meer wou/wil? Het is 1.5 maand uit geweesy. Ze wou mij helemaal niet meer. 1 maand lang een ander persoon. Heb 1 maand met bewuste gedachte en pijn geleefd dat het vanuit haar kant definitief over was! Ik moest verpkicht een game spelen om deze hele Set op zijn kop te kunnen krijgen. Het is puur psygelogie wat erachter speeld...stom ! Helaas wel hoe het zit.

-goed het ging uit..
-ze was het zat.. mij zat en alle ruzies en omstandigheden.
-hadden 5 jaar relatie, samenwonend, verloofd
-ik was alles voor der

waar ging het mis? Van mijn kant was liefde in mijn hart 24/7 aanwezig
maar mijn attitude was onder mate. Geen initatief..deed niks met haar
leefde door haar heen. Stom ! Spijt ! En je weet pas wat het waard is als je het kwijt bent..en zo was het ook!

Na de laatste ruzie ging ze.. zonder retour..
nooit gedacht en minstens verwacht van een persoon die me lange jaren ervan overtuigde "dagelijks" dat ik alles voor der was..

goed..kwam erg hard en onvereachts aan! Voormij...
zij had het blijkbaar al veel langer opgegeven. En pakte zo haar moment van kracht.
Mijn reactie...

paniek..emotioneel..ik deed alles fout.. helemaal uit de bocht.
Facebook proberen in te breken want ik zocht antwoorden. En ja met de dag zag ik haar aleen maar verder van me. Ook liet ik haar geen seconden met rust.
bellen bellen. Maar de geliefde persoon was verdwenen. Meerdere malen was ze heel duidelujk dat ze egt niks meer met me wou..

" ze zij ik voel geen liefde meer "
heel raar maar zonder bluf.. het was egt.
ik was kansloos. Kon niks meer doen.. en ik bleef doordrangen tot ze dus
van numner veranderde. Woow. Verging van pijn. Extreem..
En het ging aleen verder via whatsapp...heel triest bleef ik lange emotionele berichten sturen die wel gelezen maar onbeantwoord bleven..
er ging 1 maand voorbij met dagelijks veel pijn en het besef...
wat nog meer pijn deed.

Dit is wat ik noem " eye opener " in deze maand heb ik 5 jaar kunnen analyseren. En mezelf kunnen vinden. Zo ook precies ingezien wat destijds onmogelijk was ivm egoisyische manier van leven in de relatie. Ik vechte voor haar uit liefde maar ook om deze reden. Ik moest haar bewijzen dat ik veranderd was. Wat werklijk zo is.. ben ik veranderd ?? Nee ! Heb mezelf hervonden.. in de routine v/d relatie vond ik een eigen weg waar k meer aan mezelf dacht dan " ons" goed allemaal heel fout. Mar als dit nooit gebeurd was..daar ging ik dan..zonder benul.

Ivm alle tips op i-net. Zijn heel erg waar. Maar ook het meest moeijlijke te vokfen als je heeeeel veeel van je ex houd die je spontaan verlaat.
ik wist dat wat ik deed fout was en toch was mijn emotie sterker kon het dus absokuut niet controleren. In mijn situatie was enige drang wel nodig..ik moest toch egt zien te bewijzen dat ik vetanderd was! Want ze ging om redenen waar ik aleen mezelf te danken had. Vandaar dat ik ook vind dat de tips per situatie afhanklijk zijn! Goed...

Tot slot..

het werd een obsessie.. het was egt kansloos tot dat ik dus het onmoglijke ging uitvoeren.. het spel spelen.. de tijd geven.. ruimte.. silence..ik stelde mezelf voor dus egt te gaan negeren..na 2 dagen kwam het.. de derde raakte ze in paniek. Ze belde 15 keer en werd plat gesmst. Ik wou haar ook geen zorge baren maar die impact was wel de doorslag.
toen kwam het tot afspreken ... maar de twijfel bleef aanwezig bij haar. Ik moest toch egt ergens een balans vinden.. zo deed ik dus iets radicaals maar met reden.. ze behandekde me al weer als haar vriend.. maar wist het alemaal niet.... en ik ?
Ondertussen?
Ok... 2 ringen gekocht..romantische dine... strand savonds.. haar aankijken en vragen... maar heel koel.. nee heb ik.. ja kan ik krijgen.. zo voelde dat want al haar twijfel was ik immers zat. En als ze niet zou willen.. zou ik het bij die standpunt ook wel kunnen acepteren.. ze zij een hele twijfelachtige "ja"..
Ok het was weer aan.. en zij draaide een soort knop om..en was weer de oude... bijna dan... week later.. bios.. samen overnacht..en ze wil binnekort weer samenwonen. Woorden en berichten zijn weer van hoeveel ze van me houd.
maargoed conclussie toch dat als man.. is het egt moeilijk om de brein van "sommige" vrouwen te kunnen snappen.. met alle respect. Maar het lukt mij niet. Maar hoe dan ook.. we zijn beide weer super happy en vervult. En het voelt als.. i ll never let you go ! Van beide kanten.
dit was mijn story.

gr.

Michel groenhuis