afgelopen zaterdag heeft mijn vriendin er een einde aan gemaakt, ze wenste haar vrijheid terug.
Ik heb het hier enorm moeilijk mee daar ik voel dat ze nog om me geeft en van me houdt!
de woensdag ervoren schreef ze nog op een bierviltje dat ze me graag ziet maar er moeite mee heeft dit in mijn ogen te vertellen.
Vrijdag moet er dan bij haar iets gebroken zijn (met vriendin gepraat) dat haar tot andere gedachten heeft gebracht
gisteren wat spulletjes gaan terughalen en mmet haar gepraat, ze wil alleen zijn, terug genieten van haar vrijheid gelukkig zijn.
En dit wijl we nooit problemen hebben gehad? goed overeenkomen, snap het niet goed allemaal.
Ze denkt dat het niet kan om samen met iemand in een relatie gelukkig te zijn, ze denkt dat ze niet voorbestemd is om een relatie te hebben en dat brengt haar volgens mij in sombere gedachten en kiest ze voor de eenvoudigste weg door namelijk alleen te zijn.
Ik zie haar enorm graag en wat ik voor haar voel is uniek!
nu moet ik haar loslaten maar dat lukt me niet, slaap niet meer, eet niet meer pfff waarom ?
hopelijk kan me iemand helpen met mijn verdriet te verwerken . . .
moet ik van mijn hart nu een steen maken wijl ik nog volop van haar hou ? moet ik totale afstand nemen terwijl ik dat eigenlijk niet wil ?
weet het even niet meer allemaal.
Ik snap jouw verhaal ook niet
Ik snap jouw verhaal ook niet helemaal.
Mijn ingeving is, dat jouw vriendin jou bullshit verkoopt.
Als ik jou was, zou ik er nog een keer stevig met haar over gaan praten, voordat ze het contact gaat verbreken.
Anders blijf je met een hoop vragen zitten.
ik weet het ook niet! ze is
ik weet het ook niet!
ze is enorm op haar vrijheid gesteld en wil steeds doen waar ze zin in heeft opt moment dat ze daar zin in heeft.
Zo is ze de laatste weken weer alleen op stap aan het gaan!
ze zegt dat ik daar niks achter moet zoeken maar ja da doe je doch steeds he, en dan gebruikt ze mijn jaloezie tegen me!
ze vind dat ze haar zelf niet meer was, en ze wil haar eigen nu terug ontdekken gelukkig zijn met zichzelf zeg maar vooraleer ze met iemand samen gelukkig kan zijn.
heb haar gisteren verteld dat ik de boot nog niet afhou en haar tijd wil geven, maar als reactie krijg ik dat ik het moet loslaten.
even daarna antwoord dat je eerst moet loslaten vooraleer iets terug kan komen ...
mijn hoofd en hart weet het dan niet meer snap je !?
Ik denk echt dat het heel
Ik denk echt dat het heel belangrijk is, dat je haar loslaat.
Dat geeft jou de ruimte en de kracht om een goed en helder gesprek met haar te voeren.
Want als je nu geen antwoorden krijgt, dan krijg je ze niet meer.
Dan is ze weg.
ik probeer dat idd ook te
ik probeer dat idd ook te doen haar los te laten en zal dan ook proberen geen contact met haar op te nemen hoe moeilijk dat ook gaat zijn.
want eigenlijk besef ik reeds dat ik haar kwijt ben, maar je hoopt doch steeds dat ze misschien na een poosje tot besef komt dat ze jouw ook gaat missen en misschien wel terug zou willen ?
maar ja dat zijn veronderstellingen en een loze houwvast waarschijnlijk !
nu proberen om te gaan met de pijn, dat is het moeilijkste en natuurlijk de onbeantwoorde vragen. . .
Dank je voor je steun !
Ik spreek uit ervaring... Ik
Ik spreek uit ervaring...
Ik behandelde haar ook met fluwelen handschoenen, in de hoop dat ze terug zou komen.
Daarom durfde ik ook geen harde vragen te stellen...
Uiteindelijk ben ik haar toch kwijtgeraakt en zit ik nog altijd met die vragen.
Vragen die nooit meer beantwoordt zullen worden.
Nooit meer.
@Booker
Hey booker!
Het lijkt inderdaad nogal verwarrend, dat is voor de meesten hier zo. Het komt steeds onverwacht! Wat is nu het beste wat je doen kan (?) je kan haar om duidelijkheid vragen, en hoogst waarschijnlijk zal je die niet krijgen.
Ga niet zitten piekeren, geef je geen schuldgevoel, doen we meestal wel, allemaal zaken die haar zeker niet terug brengen, hou dit in gedachte. Tracht jezelf zo snel mogelijk weer op de been te krijgen, je bent wie je bent, dat hoef je niet te veranderen. 'Loslaten en afstand nemen', hoe moeilijk het ook zal/blijkt te zijn is 'nu' het beste wat je doen kan. De pijn die je nu ervaart is een groeiproces, leer hieruit!
Ga zeker geen steen van jouw hart maken, laat je hart open zodat andere mooie dingen die het leven te bieden hebben bij jou kunnen binnenstromen.
Blijf sterk en heb vertrouwen in jou zelf....!!
Havana
het is idd allemaal heel
het is idd allemaal heel verwarrend, nog afspraken liggen maken voor de feesydagen en nu dan dit zo plots uit onverwachte hoek !?
jezelf een schuldgevoel geven dat doe je jammerlijk genoeg automatisch, wat als dit of zo ...
ben een positief ingesteld persoon, misschien vandaar dat ik er nog steeds in geloof dat het ergens gaat geodkomen in de tijd.
loslaten is zo moeilijk net als afstand nemen . . . maar het moet ik moet hierdoor en dan kom ik enkel en alleen maar tot bewustwording goed of slecht.
Ik probeer sterk te blijven maar dat valt hard tegen kan enkel trots zijn dat ik mezelf ben gebleven in deze relatie en dat zij dat jammerlijk genoeg niet geweest is.
was ze dat maar geweest dan was de uitkomst anders geweest, of ja ook eerder een einde aan gekomen.
Hoe dan ook ben blij hier wat steun te vinden bij jullie ! doet goed erover te kunne schrijven en lezen.
B
Loslaten klinkt makkelijk
Beste Brooke,
Loslaten is de beste optie, dat weten we allemaal. Maar het is zo verdomde lastig. Wel is het even goed om wat afstand te nemen en misschien komt ze er dan achter dat ze je mist.
Ik weet precies wat je doormaakt. Mijn ex heeft het om dezelfde reden uitgemaakt.
Sterkte iig.
Beste iig, dank je voor deze
Beste iig,
dank je voor deze woorden!
het is idd verdomde lastig alhoewel ik weet dat het de beste manier is om er nu mee om te gaan!
ja er blijft nog enkel de hoop die er is als ik haar loslaat dat ze ergens beseft dat ze me mist, maar dit is mijn enige houvast. en mag me er ook niet aan vastklampen want dat is ook verkeerd en geeft me maar valse hoop misschien.
Maar anderzijds mag je blijven hopen, anders verlies ik mijn eigenwaarde en het geloof in mij eigen hartje en dat wil ik ook niet. . . want net nu ben ik mezelf meer en meer ah leren kennen hoe raar dit misschien ook mag klinken.
dus zit met een dubbel gevoel wat momenteel.
bedankt voor je steun en berichtje !
hoe ist het trouwens met jouw en je ex als ik mag vragen ? is zij er van bewust geworden dat ze je mist, of heeft ze resoluut een andere weg gekozen ?
veel sterkte ook voor jouw !
Booker
Ik merk dat als ik een paar
Ik merk dat als ik een paar dagen geen contact zoek, zij juist mij benaderd. Dat belde ze ineens op hoe het ging met mij enzo. Dat ze zich zorgen maakte ed.
Het kwam van haar kant en ik was haar eerste liefde en ze wilt nog dingen ontdekken. Ze wilt vrij zijn.
Wel wil ze heel graag vrienden blijven. Dat wil ik opzich ook wel, alleen wil ik eerst over de klap heen komen en dan verder zien. Ik weet dat ze dat volgende week met een andere jongen gaat afspreken waar ze toen wij verkering hadden al geregeld contact mee had.
Aan de ene kant hoop ik dat ze een relatie met hem aangaat, omdat ze er misschien zo achter komt dat ze een fout gemaakt heeft door bij mij weg te gaan en beseft dat we het heel leuk hadden. Aan de andere kant misschien vindt ze die jongen heel erg leuk en blijft ze bij hem plakken. Lastig dit soort dingen.
Je moet iig doen wat jij denkt dat het beste is. Iedereen geeft hier adviezen, maar je moet voor jezelf uitvinden welke manier het beste bij je past.
Want aan de andere kant: wil je haar wel echt terug? Misschien gaat het dan weer paar weken/maanden goed en dan wilt ze misschien weer (alsnog) vrij zijn!
Hall C, dank je, ja dat is
Hall C,
dank je,
ja dat is ook wat ik nu moet doen loslaten en nog een sprankeltje hoop over houden dat ze je idd missen en terug contact zoeken.
Maar ik moet nu allereerst aan mezelf terug beginnen denken, want heb me ook teveel weggecijferd voor haar en dat is nooit goed he.
terug mezelf ontdekken en uit dit diep dal geraken . . .
Sterkte terug man !
@booker
he man
heel veel sterkte op de eerste plaats
ik kan nu vele dooddoeners op gaan schrijven als tijd heelt alle wonden enzo, maar het is gewoon k.t. wat er gebeurd. niet te bevatten soms ook.
toch wil ik je wat meegeven
je vriendin wil vrijheid, en daarmee mogelijk plezier, niet geclaimd worden, haar eigen leven willen bepalen
zij heeft het gevoel dat bij jou niet te kunnen vinden, mogelijk mist zij ook de passie ? dat weet ik natuurlijk niet, maar dat hoort ook vaak bij mensen die vrijheid zoeken.
zij heeft ongetwijfeld van alles en nog wat geprobeerd om jou te laten begrijpen wat zij bedoeld, door jou signalen af te geven, het probleem is dat jij de woorden die zij sprak en de signalen die jou gegeven werden niet hebt begrepen.
dat is niet gek, dat gebeurd heel vaak. niet voor niets komen mannen van mars en vrouwen van venus toch ? mogelijk dat zij ook op een negatieve manier heeft gesproken naar jou toe...ik ben niet geschikt voor een relatie.......dat klinkt immers toch heel anders als : wat verwacht jij van een relatie, wat verwacht ik van een relatie, wil jij mij helpen om te bezien hoe wij elkaar gelukkig kunnen maken in een relatie en daar wat tijd voor nemen?
op dit moment ervaart zij de relatie met jou, hoe vervelend ook voor jou, echter als mogelijk verstikkend. reden dat jij haar de vrijheid moet laten. dat wil niet zeggen dat je haar moet laten gaan. dat wil niet zeggen dat je haar niet mag spreken, geen leuke dingen met haar mag doen. dat wil slechts zeggen dat je naar haar dient te luisteren, er achter moet zien te komen welke behoeftes zij heeft en vervolgens moet accepteren dat zij is wie zij is en dat zij op dit moment zo reageert.
door je zelf open te stellen naar haar toe, pas te reageren als zij dat vraagt, zal je mogelijk gaan zien dat er ruimte komt om met haar te praten ! zij zit momenteel waarschijnlijk in de twijfelfase en dat is de fase waarin mensen het meest eerlijk zijn over hun eigen gevoel, zodra de fase voorbij is dan heb je kans dat er een boosheidsfase komt en dan kun je verdere gesprekken in ieder geval voor een tijdje vergeten
groetjes en heel veel sterkte , hoop dat je er wat mee kunt
bjm
Beste Bjm, je hebt volkomen
Beste Bjm,
je hebt volkomen gelijk, verkeerd begrepen worden, mij niet duidelijk verstaanbaar gemaakt etc . . .
we hebben elkaar idd verkeerd begrepen en dat week ik maar al te goed, zij heeft zich niet duidelijk genoeg gemaakt door te veronderstellen dat wij mannen maar alles dienen te weten of aan te voelen en ik heb haar niet goed begrepen en verstaan wat haar wensen dan wel echt waren!
hier ben ik en hopelijk ook zij achter gekomen, ik weet dat ik haar nu de tijd moet geven en heb deze ook zelf nodig om me meer bewust te worden van de dingen en zo er ook van op een afstand naar kan kijken en met een waarschijnlijk andere reactie - mening op kan terugkomen.
en één ding ben ik ondertussen achter gekomen en dat is dat ik haar graag zie zoals ze is, heb haar dat zelfs nog op een briefje geschreven en in haar kastje verstopt. Zodat het een leuke surprise kon zijn voor haar.
en dat leer je pas indien je voor bepaalde hindernissen komt te staan.
nu moet zij ook beseffen en waarderen dat ik haar neem zoals ze is en wie weet er samen wel uitkomen en onze wensen en verlangens beter communiceren (raar eigenlijk want ik heb haar dat gisteren ook nog verteld dat zij niet goed gecommuniceerd heeft en ik niet goed begrepen heb wat haar uiteindelijke wensen waren).
het kan enkel werken indien we open en eerlijk tegenover mekaar onze wensen duidelijk maken, en niet beginnen denken in mekaar plaats, en dat is op bepaalde momenten gebeurt waardoor er miscommunicatie ontstaat is idd het
Venus Mars verhaal
ik hoop uit het diepste van mijn hart dat een rustperiode voor ons beider goed gaat doen en we bewust worden van het feit wat we voor mekaar betekenen !
en er nadien misschien zelfs met een glimlach op kunnen terugkijken. Dat we kunnen groeien samen, mekaar echt dieper leren kennen met ieders positieve en negatieve kanten en mekaar nemen zoals ie is,
want dan pas kan je zeggen dat je van mekaar houd!
bedankt voor de mooie en correct beschreven woorden want het is idd zoals je schrijft.
Dank je wel!
Sow, dit verhaal klinkt voor
Sow, dit verhaal klinkt voor mij dus ook heel bekend. Ik had het geluk of de pech dat ze juist 3 weken weg was naar de andere kant van de wereld, waardoor we al minder contact hadden. En daarvoor al twijfelde en een grote beslissing gemaakt terwijl ze daar zat en niet aan ons heeft kunnen werken wat ze wel geprobeerd heeft.
Maar ik probeer er nu dan ook mee te leven, al heb ik het vandaag even moeilijk.. Maar ook daar kom ik wel boven op, ook staan de feestdagen weer voor de deur. Waar ze misschien wel beseffen wat ze missen, maar het enige wat we op het moment kunnen doen is Hopen. Maar ons er niet op instellen en uit te gaan van het ergste, dan kan het ook enkel alleen maar meevallen.
Zonde als zij straks verder gaat en jij niks aan jezelf hebt gedaan, en je een dergelijke klap nogmaals te verwerken krijgt! En als je egt voor mekaar gemaakt bent, dan zullen de wegen zich wel weer kruisen..
Zo ken ik genoeg verhalen!! in ieder geval veel sterkte toegewenst!
Gr,