Het begon 5 jaar geleden: We kenden elkaar van de middelbare school, maar hadden nooit met elkaar gesproken. Toen we elkaar later tegenkwamen in een bar raakten we eigenlijk pas aan de praat. De vonk sloeg over en we "kregen wat".... Dat was allemaal leuk enzo en dat heeft tot en met 2004 geduurd met ups en downs.... Nadat we in de zomer 2004 op vakantie waren geweest kregen we onverwacht een woning toegewezen en we zijn gaan samenwonen. Dat heeft echter maar tot december geduurd, en toen ben ik weg gegaan. Ik had er echt veel verdriet van, ondanks dat ik het zelf heb uitgemaakt. Na een paar maanden bij mijn ouders te hebben gezeten kreeg ik een eigen flatje en daar woon ik nu,wat prima bevalt.
In maart leerde ik een meisje kennen waarmee het klikte en dat is tot op heden mijn vriendin. Erg snel na mijn break vind ik,maar dat heb je niet altijd in de hand natuurlijk...
Dat gaat eigenlijk wel goed, maar de laatste tijd zit mijn ex weer in mijn hoofd en denk ik constant aan de dingen die we samen hebben gedaan. Ik spreek haar eigenlijk nooit meer en komer nog maar sporadisch ergens tegen. Maar als ik haar dan zie, word ik eigenlijk alleen maar verdrietig, zonder dat ik precies weet waarom. Ik weet alleen dat het me op het moment nogal zwaar op de maag ligt en ik heb het gevoel dat ik vastzit, omdat ik niet weet wat ik moet doen.
Ik vind het vervelend voor mijn huidige vriendin omdat ik nu niet helemaal voor haar lijk te kunnen gaan. Ook speelt mee dat ik het vreselijk vind dat ik mijn ex zo'n pijn heb gedaan door het te beeindigen. Hetvoelt alsof ik op een beslissend punt sta maar ik ben zowat radeloos, omdat ik niet eens weet wat ik voel!!! Dit doet echt pijn.