Het is alweer een tijd geleden dat ik iets van mezelf heb laten horen, het ging ook best goed eigenlijk. Ik heb leuke dingen gedaan en ging lekker verder met mijn leventje, mijn nieuwe baan vreet veel energie en dat is best prettig. Maar deze week heb ik toch weer even een klap gehad. Ten eerste omdat ik een behoorlijk foute scharrel had waar mijn ego weer een deukje van heeft gekregen, maar het ergste is het feit dat ik inmiddels door mijn ex ben ingeruild voor een ander. We waren op msn aan het kletsen en hij wou bellen. Want er was veel te vertellen, wat later ook bleek. Hij is verliefd, en heeft dus vrij snel na onze breuk (het is nu bijna 3 mnd uit) een nieuwe vriendin. Ik weet niet of het echt is of dat hij aan het vluchten is, en dat maakt me ook niet uit, maar het doet zoveel pijn om dit te moeten horen. Hij verontschuldigde zich heel erg, zei dat ie zich schuldig voelde naar mij toe en dat ie het geprobeerd heeft tegen te houden, maar dat lukte niet. Ik ben op zich blij voor hem, wil dat ie gelukkig is, en met zn tweeen waren we dat allebei niet. En nu voelt het echt ontzettend definitief, wat ook wel goed is eigenlijk. Geen hoop meer, niks meer - ik had ook niet echt hoop meer, wou ook niet verder met hem. Maar toch, het doet ontzettend veel pijn, te weten dat hij nu ergens blij zit te wezen met haar en mijn hart nog steeds behoorlijk gebroken is. Op zich red ik me wel in mn eentje, maar ik mis het hebben van een vriendje... ik heb mn ex nu verwijderd van msn en ook telefoonnummer is gewist. Ik wil geen contact meer, ook al wou hij wel thee met me drinken oid... maar dat kan ik niet aan. Pff tips hoe om te gaan met de wetenschap dat je ex weer aan de man/vrouw is? Ik ben echt ff gekelderd in mijn verwerkingsproces...