Als jullie mijn vorige blog (van april 2010) lezen begrijpen jullie het misschien beter. Wel moet ik daar aan toevoegen dat mijn ex, toen ik nog met hem was, na 5 maanden relatie is vreemdgegaan (5 keer afgesproken in 1 maand) met een meisje waar hij niet verliefd op was. Ik kwam erachter een week voordat we op vakantie gingen, heel shit! maar ik heb hem toen nog een kans gegeven.. al is het vertrouwen in hem nooit echt helemaal teruggekomen.

In ieder geval, wat nu is.. Een jaar geleden kwam ik mijn ex ineens vaker tegen op straat, terwijl hij helemaal niet in de buurt woonde dus ik begreep het niet en het verwarde me ook. Inmiddels was ik wel weer eens met een andere jongen geweest, maar ik had nog steeds een zwak voor mijn ex. Afgelopen april (2011) zocht hij ineens contact per e-mail. Hij liet het overkomen alsof het perongeluk was, maar ik kwam er later achter dat het bewust was. We gingen e-mailen, eerst was ik boos maar uiteindelijk was ik blij dat we weer met elkaar konden praten want we waren vervelend uit elkaar gegaan. Paar dagen later stond hij ineens voor m'n deur, wat ik echt niet had verwacht! Dus ik liet hem binnen en het voelde allemaal veel fijner dan ik wilde. Hij zocht ook lichamelijk contact die avond, maar dat sloeg ik af. Hij zei achteraf ook dat hij nog steeds die vriendin had, wat ik ook al vermoede. En toen begon het allemaal... we bleven e-mailen, bijna iedere dag.. hij is nog twee keer langs geweest, verspreid over 3 maanden. Ik probeerde uit te vissen waarom hij dit deed, maar ik kreeg geen duidelijk antwoord. Afgelopen oktober is hij naar het buitenland vertrokken voor zijn werk, na 2 maanden geen contact zijn we toen gaan skypen en is hij nog 1 keer langs geweest toen hij een weekje in Nederland was. Na ieder bezoek voelde hij zich schuldig zei hij, maar toch zocht hij iedere keer weer contact. Eerst dacht ik dat het om seks ging ofzo, maar aangezien we voornamelijk contact hebben gehad via internet en maar tijdens twee van de vier bezoeken seksueel contact is geweest, lijkt me dat toch onwaarschijnlijk.

Ik vind bij hem zijn prettig, ook al wist ik dat het verkeerd was en wist ik dat het nooit meer zou worden dan dat want hij gaf duidelijk aan dat hij zijn vriendin niet kwijt wilde en dat hij mij niet terug wilde. Dus op een gegeven moment zag ik in dat dit niet goed voor me was, maar aangezien hij steeds opnieuw contact zocht ook al zei hij dat hij het niet meer wilde doen heb ik tegen hem gezegd dat het echt moest stoppen omdat ik iemand anders had ontmoet. Dat vond hij goed en hij was blij voor me.
Een maand later, tussen kerst en oud op nieuw, kreeg ik weer een berichtje van hem. Ik zei hem meteen dat hij zich de moeite kon besparen waarop hij zei dat hij alleen maar wilde weten of het goed ging met mijn vriend.. nou, volgens mij wilde hij weten of ik beschikbaar was of niet. Het maakte me boos dat hij me niet met rust liet, want zonder dat ik iets van hem hoorde vond ik het al moeilijk om hem uit mijn hoofd te zetten. En hij liet iedere keer overkomen alsof het voor hem een kleine moeite was om geen contact meer te zoeken, maar toch deed hij het iedere keer weer.
Dus heb ik afgelopen zaterdag het radicale besluit genomen om zijn vriendin in te lichten over alles. Uiteindelijk geloofde ze me, wat ze er mee doet weet ik niet. Maar ik hoop dat hij nu écht geen contact meer gaat zoeken, want het beperkt me teveel in het doorgaan met mijn leven......