Ex gaat samenwonen met nieuwe vriendin.

afbeelding van Gast

Sorry, maar ik moest toch mijn verhaal even aan jullie kwijt...
Want wat ik vandaag te horen kreeg... Mijn ex vertelde mij doodleuk dat hij tijdelijk bij zijn nieuwe vriendin gaat intrekken, wegens financiele problemen en zo zijn eigen huis kan verhuren voor een aantal maanden.
Ik viel echt bijna van mijn stoel en ik merkte dat het me toch wel wat deed.. ik had zoiets van ''WTF". Sorry voor de woordkeus. Ik moest er zelfs om huilen, had niet verwacht dat het me nog zoveel zou doen...
Ondanks dat ik nu gelukkig ben, zit het me wel behoorlijk dwars. Misschien omdat ik nu eindelijk inzie dat het echt over en uit is..

Iemand dit ooit meegemaakt?

afbeelding van panic

een begrijpelijke klap!

Soms ben ik gewoon dankbaar dat mijn ex zo'n kl**tzak is waardoor ik dit soort zaken al binnen een maand na onze breuk voor de kiezen kreeg. Huppakee, alles in 1 keer...nieuwe vriendin tijdelijk bij hem (zij woont in buitenland) maar alle plannen voor emigratie, kinderen en trouwen waren er ook al. Zijn dochter werd ook meteen al met haar opgescheept, allerlei vrienden bezocht. Ja joh, waarom ook niet.....
Dus een soort van megashock voor mij. Heb ik het ook meteen maar gehad.
Want het is gewoon killing om dit soort dingen te horen nog recentelijk na een breuk.
Snap dan ook dat je er om moest huilen. Je dacht toch een aantal stappen verder te zijn en hebt nu het idee dat dat niet zo is. Maar ook dat hoeft niet waar te zijn. Dit soort informatie is gewoon confronterende informatie. Keihard voor je eigen hartje, althans dat deel wat toch nog een beetje bij hem ligt.

afbeelding van Missclarkson

Klappen komen nog steeds hard aan...

Jeetje panic wat K**** zeg dat die ex van jou al gelijk na 1 maand een nieuwe vriendin had en haar ook nog bij zich liet intrekken! Ik heb jouw verhalen altijd wel zo'n beetje gevolgd, en daar bleek al uit dat hij niet de vriendelijkste was.
Ja de klappen komen nog steeds hard aan.. Ik had dit totaal niet verwacht, maar het doet me toch behoorlijk veel, ondanks mijn nieuwe leventje zonder hem.
Ik kreeg echt het gevoel van ''Nu al????", omdat ik zelf nu pas beetje bij beetje begin op te leven. We zijn nu 5 maanden uit elkaar, dus ook nog niet zolang.
Na 1 maand had hij al met haar, toen zijn twijfels (lees vorige blogs van mij) en nu opeens samenwonen. Ik vroeg het ook aan hem, een maand geleden twijfelde je nog en wilde je het liefste weer terug naar mij?
Het enige antwoord wat ik kreeg was ''ja dat is zo, en dat gevoel is er nog steeds, alleen moet nu ook doorgaan en vooral jij moet doorgaan'', en kletskoek verhaal dat het alleen maar voor het financiele gedoe was etc en het niks met het emotionele te maken had. Want daarvoor ga je toch samenwonen??
Hij vond het ook totaal GEEEN samenwonen, alleen maar tijdelijk intrekken..
Waarom trek ik mij dit nu opeens zoveel aan??? Word moe van mezelf.. Hopeloos.

afbeelding van panic

1 maand na de breuk

Mijn ex is zeker een gevalletje apart. Hij kende deze dame al, en in maart ging hij voor een congres na haar land. Dus geen onbekende voor hem. Maar dan nog..... 22 april was het tussen ons officieel uit en 15 mei kwam ze naar hem toe. Sindsdien bestaan ik en onze relatie niet meer voor hem. Ja, ik nog wel in de zin van haat, maar verder niet.
Ik had mijn ex eind juni nog aan de foon. Toen sprak hij nog over dat hij nog altijd wel dacht aan zelfmoord, aan kalmerende pillen zat etc. Dat terwijl die vriendin er net 3 weken was geweest en hij euforisch in verliefdheid was.
Maar ja, gevalletje apart.
Maar wat ik daar wel aan heb over gehouden is dat woorden mij niet zoveel zeggen. Om wat voor reden jouw ex ook gaat samenwonen, hij gaat gewoon samenwonen. Punt.
En ook al twijfelde hij aan haar, hij ging wel verder met haar.
Kortom, het beste voor jou is je nu te realiseren dat hij een relatie met haar heeft en met haar verder gaat. En nog veel belangrijker is dat dat voor jou niks verandert. Voor jou verandert de wereld niet of zij nu wel zijn ware is of wat dan ook
Jij moet verder en gaat verder. Wat hij doet of laat heeft daar geen invloed meer op.

Ik weet dat het allemaal veel makkelijker gezegd is dan gedaan. Ik weet dat ik me vorige week ineens realiseerde dat het dus echt zo is dat de wereld voor mij niet verandert door wat mijn ex doet of laat. Al gaat hij trouwen, al gaan ze uit elkaar.... doet er totaal niet meer toe.
Kop op!

afbeelding van Missclarkson

Je hebt gelijk @ Panic

Hoi Panic, ik wil je bedanken voor je reactie en je hebt volkomen gelijk. Life goes on, with or without him.
Jouw ex is zeker een gevalletje apart, volgens mij is hij nog zoekende naar zijn eigen ik, als ik het allemaal zo lees. En nog niet precies weet wat hij wil, opeens een andere meid uit het buitenland, gelijk samen wonen, wisselende stemmingen, relatie met jou aan de kant zetten.... Ik denk dat jij, als sterke vrouw, veel beter af bent zonder hem!
En je hebt gelijk, zijn woorden doen niet zoveel, maar zijn daden wel. Hij gaat samenwonen! Ook al is dat even slikken voor mij, mijn leventje verandert er idd niet door, alleen als ik dat zelf toelaat.
Daarentegen ben ik wel al wat verder dan een aantal weken terug. Tis ook niet dat ik hem nu terug wil, dat helemaal niet. Alleen had niet verwacht dat het me nog zoveel zou doen? Ik was in eerste instantie heel erg verbaasd. Herken hem ook niet meer. En alsnog na al die maanden en deze beslissing, maakt hij nog steeds opmerkingen in de trant van ''misschien kruizen onze paden elkaar ooit nog eens'', alsof hij nog altijd de deur wil openhouden. Hij wil ook nog steeds contact houden, en hij zoekt constant contact.... Heel vaag.

afbeelding van panic

contact?

Bedenk goed wat dat contact met jou doet. En als het jou uit het lood slaat, mee kappen. Heel duidelijk ook aan hem aangeven. Jij mag toch ook best eisen stellen? Om het maar eventjes zacht te zeggen bedoel ik dat. Want eigenlijk vind ik dat jij keihard eigen mag stellen. Laat hij iemand anders lastig vallen met zijn getwijfel en gezever. Een beetje een klein kind gedrag vertoont hij wel.
Over mijn ex heb ik hier op het forum al veel geschreven. Eigenlijk teveel Knipoog
Je hebt nog wel een mailtje in je mailbox.

afbeelding van Missclarkson

GROOT GELIJK!

Nou je legt me de woorden in de mond. Ik vond zijn gedrag ook kinderachtig, twijfelen, van alles beloven, maar niks DOEN. Daar gaat het uiteindelijk toch om, niet om wat je zegt, maar wat je doet! Om de acties!
Ik heb je prive mail gelezen, bedankt!

Andere mensen nog ervaringen, tips?

afbeelding van stapper

miss clarkson/stapper

Hai allemaal hier

Ben alweer n tijdje niet hier geweest want bouw het een beetje af.
Maar soms zeil ik ff langs en wil nu ff een reactie plaatsen.
Ik weet precies wat je voelt hoor Miss.
En ja heb ook een soortgelijke ervaring.
Mijn ex dumpte me doodleuk met de mededeling dat ze echt rust wilde en alleen alles verder wilde bedenken waarom haar leven zo uitpakte.
Ik vroeg haar meerdere malen of ze niet gewoon een ander had, wat ze stellig ontkende.
Wel apart dat ze dus n paar weken later een andere vent over de vloer had en nog een paar weken later bij hem inwoonde.
Ze wilde niemand laten weten waar ze heen ging en met wie ze dan ging maar dat geheim was kortstondig.
Helaas voor haar dan.
Na wat info te hebben ingewonnnen bleek dat ze in onze relatie al veel langer kontakt met hem had en regelmatig daar sliep als ik in mijn eigen huis was een weekend.
Tja en daar achter komende kotste ik gewoon van haar leugens en haar gedrag.
Maar ben nu wel zover dat ze het mag uitzoeken met haar leventje hoor.
Ze verkondigt de liefde van haar leven te hebben gevonden maar t grappige is wel dat ze haar eigen woning gewoon nog aanhoud.
Dus zo zeker is ze er niet van blijkbaar.
Is ook lastig denk ik als hij nummer zoveel is waar ze een relatie mee aangaat.
Maar ik ben het volledig met Panic eens dat wat ze ook doet, mijn wereld draait door.
En die vul ik zelf in naar mijn eigen wens.
Natuurlijk voel ik me onprettig als ik wat van haar hoor zo via via maar ik laat me niet meer de goot intrekken door haar.
Dat heeft ze me lang genoeg gedaan.
Het enige wat nu nog telt is dat ik mijn dochtertje weer eens te zien krijg want die houdt ze doodleuk bij me weg sinds een maand of 5.
Ze zal haar leugens wel volhouden richting haar nieuwe liefde en mij zwart zitten maken daar want het lijkt me dat die man toch ook moet beseffen dat mijn kleine meid een papa nodig heeft.
Tja ze zal t allemaal wel zo draaien dat hij papa mag spelen nu.
Maar eens komt mijn tijd.
En zal zij net zo hard op haar b.k gaan als ik in februari ging.
Maar dat zal me worst zijn.
Er is maar 1 ding waar ik nog voor vecht en dat is mijn kleine meisje.

Het heeft best een tijd geduurd voor ik zo ging denken maar echt die tijd komt voor iedereen.
Loslaten en laat ze het maar uitzoeken verder.
Want ik geloof er heilig in dat zo snel een nieuwe relatie en samenwonen is gedoemd om te mislukken maar daar mogen de andere partijen zelf achter komen.

Dus kop en en neem t advies van Panic ter harte.
Ga je eigen weg en laat je niet teveel van je stuk brengen door je ex.
Heel veel sterkte en succes.
Echt het komt goed.

Liefs,
Stapper

afbeelding van ronoo

ik hoor toevallig vandaag

ik hoor toevallig vandaag dat mijn ex gister gedate heb met een man zei door de telefoon dat ik heel blij was voor haar maar mn maag kromp ineen zeker dat ze vertelde dat het heel goed ging ontspannen leuk en allebei veel raakvlakken hebben was nog net in staat om een smoes te bedenken dat er iemand voor de deur stond en ik op moest hangen

afbeelding van Missclarkson

Ook dat is rot..

Ook dat is rot... ik kan me dat moment nog goed herinneren..... toen ik voor het eerst hoorde dat hij een nieuwe vriendin had, ik had echt zoiets van '''Wat is dit nou weer, NEEEEE, dit mag niet'', maar ip daarvan zeg je gewoon ''ben blij voor je, als je maar gelukkig bent''.
Ik denk dat je er goed mee bent omgegaan. Laat haar niet te dichtbij komen. En als je zelf date met iemand anders moet je ook goed bedenken of je dat aan haar wil vertellen of voor jezelf wil houden. Succes!

afbeelding van mrbean

Mr Bean @Missclarkson WTF idd

Tsjonge, echt niet leuk om te horen zeg, zoiets blijft pijn doen. Hetzelfde als mijn exje (in de bewoordingen van Anitasten) straks opeens een kind van hem krijgt ofzo, ze wonen btw al samen, dus die pijn heb ik al gehad. Ik blijf erbij dat dat wel meehelpt bij het loslaten, hoeveel je hem hebt losgelaten, ondanks alles word je eventjes teruggeworpen in het verleden, van verdriet en pijn. Beleef je pijn en verdriet, je dipje, daarna weer sterker uitkomen hè. Dan kun je de wereld weer aan. Dit soort momenten zijn goede referentiepunten voor jou om in te zien in hoeverre je hem hebt losgelaten. Dus, hoe hard het ook klinkt, nog meer loslaten? Op een gegeven moment kan die ander jou gestolen worden, sterker nog, je wordt onverschillig tegenover je ex, voelt wel als een bevrijding. Maar voordat je zover bent heeft het wat tijd nodig, wel cliché, maar het is echt zo. Het slijt op een gegeven moment, zelfs harder als je inziet dat je daar niet meer druk over moet maken, het leven is te mooi en te kort daarvoor.

Veel sterkte en succes met het nog meer loslaten!

Mr Bean

afbeelding van Anitasten

romantisch;)

Samen gaan wonen om uit de schulden te komen! De droom van elke vrouw;)
Nou meid die eer gaat gelukkig aan jou voorbij!
Kop op! Even een schok, maar het gaat vast snel weer beter.
Liefs,
Anita