Er zijn momenteel 0 gebruikers en 10 gasten online.
Even opschrijven...
Ik voel me beter vandaag. Ook al heb ik mijn mailbox iets te vaak gechekt. Het is iets langer dan twee weken sinds die brief en vandaag is de grens die ik zelf gesteld heb: als hij dit weekend nog geen antwoord stuurt, stuurt hij nooit een antwoord. Logisch toch? Het is dus definitief afgesloten maar ik hoop nog steeds ergens op contact van zijn kant. Of het nog gaat gebeuren weet ik niet maar ik laat mezelf toe om die hoop te hebben. Het verdringen heeft geen zin, het zit er toch in. Ik laat de tijd die hoop wegnemen. Ik merk dat het steeds minder wordt. Ik hield toch meer van hem dan hij van mij. Een poging tot contact van zijn kant zou nu een leuke verassing zijn en niks meer. Ik ga niet over op acties en dat is wat telt. Gisteren een leuke meidenavond gehad en het heeft me goed gedaan. Ik ga nu verder aan mijn scriptie werken en mijn tijd besteden aan leukere dingen dan aan hem denken !!! Wat het contact betreft heb ik nog een vraag aan iedereen: denken jullie dat het helpt om iemand zijn ruimte te geven om te denken of hij contact wil of niet? En kan hij zich bedenken en ooit te behoefte voelen om iets van zich te laten horen? En zal dat zijn uit schuldgevoel, verplichting of een herinnering aan het verleden?
- Afgerekend's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
De meeste verhalen die ik
De meeste verhalen die ik hier gelezen heb gingen erover dat als er geen antwoord kwam op brieven, het contact meestal sowieso uitbleef. In mijn eigen ervaring (want ik heb dit zelf ook gehad) had ik de indruk dat de 'rust' juist door haar gebruikt werd om meer afstand te creeren, maar een veelgehoorde theorie is dat de ander je dan gaat missen. Het hangt er allemaal vanaf waarom het uit is gegaan en hoe diep de overtuiging dat het uit moet blijven of juist de liefde voor jou nog zit. Ze kunnen naast elkaar bestaan, waarbij vaak het eerste het laatste overheerst. Je hebt er nogal wat lef voor nodig om op zo'n beslissing terug te komen en het kost bovendien een hoop energie.
Uit schuldgevoel zal hij niet zo snel contact opnemen denk ik. Verplichting al helemaal niet (want dan had hij al wel op je brief gereageerd), maar een herinnering aan het verleden zou wel kunnen. Pure nostalgie kan veel met je doen. Nostalgie, melancholie...
Maar goed, in the end zijn de meesten van ons hier toch gewoon de pineut, geloof ik.
Missen
Voor de duidelijkheid:
Mij missen zit er niet in, dat was de reden dat het uit is gegaan: Ik vind het fijn als we samen zijn maar ik mis jou niet. Het is zo dat we eerst huisgenoten waren en hij was toen het uitging een maandje of twee verhuisd. Als huisgenoten zagen we elkaar toch elke dag en ik denk dat toen hij verhuisd was er een knopje om ging. Toen hij het uitmaakte zou ik een weel later verhuizen en had echt de beslissing genomen om het anders aan te pakken als we allebei een eigen plek hadden. Deels omdat hij heel vaag had aangegeven dat we te veel op elkaars lip zaten maar niet dat hij overwoog om de relatie te verbreken. Verder vond hij mij aantrekkelijk maar dat de hele tijd bij elkaar zijn vond hij minder (aantrekkelijk). Hij was niet bereid om eraan te werken, dus mij een kans geven en kijken hoe het zou gaan nadat ik ook op mezelf zou wonen. Voor mij betekent dat dat zijn gevoel er niet diep genoeg zat. Aan de andere kant is hij onzeker over bepaalde dingen en ik zou het ook als bindingsangst of zoiets kunnen intepreteren maar dat geeft alleen maar verwarring. Door hem ruimte en tijd te geven doe ik wat hij eigenlijk wilde dat ik deed tijdens de relatie. Als het zijn onzekerheid is laat hij op een gegeven moment wat van zich horen en als het een kwestie van gevoel is nooit meer. Iemand commentaar of het een goede instelling is?
Mijn ex weet ook niet wat
Mijn ex weet ook niet wat hij wilt en is ook onzeker. Maar hij is niet de enigste, ik ben dat ook! Dus als we beide niet cker zijn, gaan we rare dingen doen. Zoals, het opeens uitmaken van onze relatie. Heel stom was dat.
We hadden elkaar een tijd niet gezien omdat ik met school op vakantie was.
Omdat ik twijfelde heb ik hem gevraagd wat hij wou. Hij wist het niet, later hebben we besloten om vrienden te blijven. Later nog n kleine ruzie gwst, mijn fout moet ik eerlijk zeggen. Maar als snel goedgemaakt.
Daarna heb ik hem met rust gelaten. We zagen elkaar zo nu en dan op een feestje of gingen met vrienden uit. Dan was het wel gezellig. Laatst heeft hijw eer contact met me opgenomen via msn. Vreemd genoeg. Ik had hem die hele avond genegeert! Dat was overduidelijk voor iedereen. Maargoed...als hij je weer wilt zien of ff aand8 van je wilt laat hij dat wel merken denk ik. Dan neemt hij welcontact op. Voor de rest zal jij hem moeten loslaten, verder gaan. Heel lastig is dat, dat weet ik!
Liefs,
Dearest...