nadat het een paar dagen geleden anderhalve maand uit was, merkte ik bij mezelf dat ik het allemaal maar niet los kon laten. Als ik niet bezig ben moet ik steeds aan hem, aan onze relatie denken. ik probeer mezelf dan ook zoveel mogelijk bezig te houden, maarja t overvalt je zo.
ik merkte dat ik steeds contact met hem zocht, hij zit zelf ook in de twijfel, weet nu niet precies wat hij wil. Elke keer zeg ik mezelf dan, hij wil ook contact met jou, laat hem het contact zoeken. maar dan gebeurt er weer iets waardoor ik hem toch weer aanspreek.
we hebben nu een soort time-out afgesproken, omdat ik denk dat dat voor mij beter werkt omdat dan letterlijk afgesproken is geen contact met elkaar te hebben. we spreken elkaar de komende maand niet en zien dan hoe we verder gaan. ergens hoop ik dat na deze maand alles weer goed is maar in mijn hoofd speel ik steeds de "rampscenarios" af. zucht