erger dan verwacht

afbeelding van ambivalence

Veel erger dan verwacht. Mijn vriend heeft het na 1,5 jaar uitgemaakt. Na twee maanden twijfels. Hij was niet meer verliefd. Vond het niet leuk genoeg meer. Twee maanden geleden hebben we er al over gepraat, toen wilde hij het nog proberen, omdatie ontzettend veel om me gaf, omdatie van me hield. Vorige week heeft hij dan uiteindelijk toch de knoop doorgehakt. Hij vond het niet eerlijk tegen over mij om het nog langer te proberen, omdatie diep van binnen wist dat t voorbij was. Het kwam volledig onverwacht, OOkal wist ik dat hij twijfels had. Hij had een paar dagen daar voor namelijk nog gezegd dat het beter ging en dat hij meer vertrouwen in ons had. Maar kennelijk toch niet genoeg. Ik wist niet wat ik moest denken, voelen. Hij zei wel dat hij me nooit zou vergeten, dat ik altijd heel bijzonder voor hem zal blijven en dat hij een geweldige tijd heeft gehad met mij. Dat ik de ideale partner voor hem was. WAS. Dat vond ik lief, maar hij brak mn hart. Ik wilde boos op hem worden, maar kon het niet. Ik kon alleen maar huilen. De afgelopen week heb ik constant met vrienden afgesproken, ben uit gegaan, heb lol gehad en nauwelijks aan hem gedacht.Ik heb zelfs met een andere jongen gezoend. Vraag me niet waarom, maar ik dacht dat het me zou helpen om over mijn ex heen te komen. Het herinnerde me alleen maar aan hoe fijn mijn ex kon zoenen, hoe geweldig het met hem was. Eergister zag ik toen opeens mijn ex door de stad lopen. Ik schrok me dood. Mijn hele lijf beefde en voor mijn gevoel begaf mn hart het. Hij sprak me aan, vroeg hoe het met me ging, ik natuurlijk gezegd dat het goed ging. maar het ging niet goed. Het werd me duidelijke dat ik hem ontzettend miste. Ik wilde hem alleen maar omhelzen, zoenen, met hem naar bed. Het was veel erger om hem weer te zien dan ik gedacht had. Ik mis hem ontzettend. Ik weet dat onze relatie niett geweldig meer was,de spanning, de verliefdheid, was weg. Maar ik mis hem toch ontzettend. Ik wil hem terug. Ik vraag me af of ik ooit weer normaal met hem kan praten. Ik vraag me af of ik wel zonder hem door kan. Ik weet dat het een kwestie van tijd is. Maar nu voelt het alsof het nooit meer goed komt...

afbeelding van Dearest

Mijn ex zei ook dat het

Mijn ex zei ook dat het gevoel weg was.
Boos was ik niet, verdrietig natuurlijk wel.
Als ik hem tegen kom zeggen we elkaar vrolijk gedag, we zouden vrienden blijven. Hij kreeg al snel een nieuwe vriendin, mijn wereld stortte in elkaar. Het is nu weer uit tussen die twee. Hij was er toch niet blij mee.
Het is zo lastig. Maar het is super dat je afleiding zoekt en zo moet je doorgaan.

Vreselijk h?ɬ©? Als je denkt dat je hem ziet in de stad slaat je hart op hol. Verschrikkelijk, ik heb dat ook.

Voor de rest veel suc6 meis, het komt wel weer goed! Het heeft alleen tijd nodig.

Liefs,
Dearest...

afbeelding van ambivalence

dankje:)Mijn ex en ik hebben

dankje:)Mijn ex en ik hebben ook tegen elkaar gezegd dat we vrienden willen blijven, omdat het zonde is om die vriendschap die je samen hebt weg te gooien. Maar nu is het gewoon nog te pijnlijk, ik wil hem even niet zien om erover heen te komen, en toch kijk ik altijd om me heen in de hoop hem te zien.

afbeelding van Dearest

Heb ik ook hoor. Nog steeds

Heb ik ook hoor. Nog steeds eigenlijk.
Elke keer als ik de stad inga ofzo kijk ik of ik hem tegen kom.
Voor de rest heb ik dezelfde vriendenkring als hem, dus ik blijf hem zien.
Dat is heel lastig, want dan kan ik het contact niet zomaar verbreken.
Ik wil ons nu geen vrienden noemen, maar bevriend. We kunnen leuk met elkaar omgaan als ik dat toelaat. Helaas voelt het dan weer als vertrouwd. Dat is dan heel wat minder.

Liefs,
Dearest...