Sorry maar ik zie nogal wat verhalen van vrouwen. Schrijf ons mannen niet allemaal af, want ook wij hebben goede exemplaren.

De reden dat ik op deze site toch wil reageren. Ik heb het k*t en ik moet stoom afblazen. Het is nu een maandje uit met m'n ex. De klap is afgelopen donderdag gekomen. We hadden nog kaartjes voor de schouwburg (dat hadden we al een paar keer meer in deze maand). Ik denk, nou gezellig. Ik bedoel je bent toch nog steeds elkaars beste maatje. Was ze ineens kil en afstandelijk. Alleen maar van die halve reacties. Kwam ze van vriendinnen af waarmee ze al wat gedronken had. Ze baalde dat ze daar weg moest ... prima, maar zeg dat dan niet tegen mij. Na de schouwburg (najib was erg leuk) toch in tranen naar huis gegaan. Ze is echt weg. Het is echt over. De enige gedachten die ik kon bedenkten. Nu voel ik de afgelopen dagen alleen nog maar pijn. Ik kan niet aan andere dingen denken. Ik wil haar terug. Ik heb zwembaden bij elkaar gejankt. Vanavond gaan we praten ... dat heb ik afgedwongen, want ik moet nu mijn verhaal kwijt. Zij heeft nooit haar verhaal aan mij verteld. Ze is namelijk niet zo'n verteller en ik ook eigenlijk niet. Maar ik dwing mezelf om het te doen. Hopelijk lucht het op. Ik hoop dat ik snel verder kan met mijn leven.