Er was eens een vrouw die al heel wat minder leuke en ook hele leuke levenservaringen achter de rug had.
Wat ze miste was een connectie met haar mannelijke soulmate.
Ooit schreef zij hierover op een site voor vijftigers, met iemand die dezelfde muziekklik met haar leek te hebben. Wisselde zij hierover van gedachten met deze persoon en vertelde dat ze een soulmate zocht.
Dat je met een soulmate niet persé een relatie hoefde te hebben, niet hoefde te samenwonen zelfs.
Dat je er ook gewoon mee bevriend kon zijn.

Maar zij voelde bij het mailen gaandeweg steeds meer een aantrekkingskracht voor deze persoon,
terwijl ze het totaal niet kon beredeneren.

Ze had eerder dat jaar een meditatie gedaan, en daarbij de volgende hartenwens geuit.

Laat mij s.v.p. mijn mannelijke soulmate ontmoeten.
Laat hem op mijn zoon lijken, hetzelfde sterrenbeeld hebben.
Dat hij net zo lief is, hij kan mij niet lief genoeg zijn!
Laat hem maar 5 of 6 jaar ouder zijn, dat vind ik niet erg.
Laat ik s.v.p. geen gedonder met schoonouders krijgen,
laat hij geen ouders meer hebben, of geen contact meer met zijn ouders hebben.
Laat hem svp net zo van muziek houden als ik,
zodat hij mijn muziekbeleving heeft en ook snapt.

En zo geschiedde, ze ontmoette door toeval, via de site, haar potentiële soulmate.

Alleen bleek dat die soulmate achteraf een verborgen agenda had.
En van meerdere vrouwen tegelijk kon houden en dit vroeger ook al deed, maar nog steeds kon doen.
De persoon waarvan zij dacht dat dit haar soulmate was, had haar van het begin af aan bedrogen.
Had een relatie met een ander, terwijl hij zei onbezet te zijn.
Beweerde naderhand toen dit bedrog uitkwam en hij van zijn therapeute de waarheid moest vertellen.
Dat hij dit feit voor haar had verzwegen omdat zij zo speciaal zou zijn.
Omdat hij wist dat zij hem anders niet had willen leren kennen, had ze geweten dat hij gebonden was.

Nou, dacht ze, als ik toen zo speciaal was geweest dan had hij toen ik in beeld kwam zijn relatie met die ander al beëindigd.

Dan had hij haar met open armen ontvangen en haar direct laten blijken hoe speciaal zij voor hem was.

Dan had hij haar direct verteld dat zij zo mooi was, zo bijzonder!
...dat zij de mooiste vrouw was die hij tot nog toe tegen was gekomen.
...dat zij veel mooier en vooral liever was dan die buurtbewoonster van hem,
waar hij een relatie mee had gehad en waarvan hij beweerde dat zij hem financieel ontzettend had kaalgeplukt.

Dan had hij in de heftige beginfase (waarin zij het gevoel had in een emotionele achtbaan te zitten sinds zij hem kende) nooit opmerkingen gemaakt dat hij haar ("de grootste liefde van zijn leven"), enkel voor de seks had willen houden.

Dan had hij haar destijds niet gezegd dat hij niet verliefd was en "iets miste’
...ondanks het feit dat hij tijdens zijn vakantie op zijn knieën zocht naar een steen in de vorm van een hartje,
dat hij haar gaf na zijn vakantie en wat haar meteloos ontroerde, zou hij dus "niet verliefd zijn op haar".

Dan had hij van meet af aan haar op handen gedragen en laten weten dat zij iets heel erg bijzonders was
...hij zou haar nooit zou laten gaan.

Dan had hij haar trouw bezworen en zou er in alle oprechtheid er voor haar zijn en haar
waarderen zoals zij was.

Hij zou haar accepteren, ook al was zij dan een paar kilo aangekomen (waar ze zelf ook van baalde)
Hij zou haar accepteren, ook al had zij donkere kijkers (die hij voorheen prachtig had gevonden)
Hij zou haar accepteren zoals zij was, ook als hij haar make-up weleens te donker zou vinden.
Hij zou haar accepteren, ook als hij een vooroordeel over de kleur zwart zou hebben en zij te vaak donker gekleed was.
Hij zou haar accepteren, ook al deed ze nadenkend weleens de handen in haar zijde en vond hij dat maar mal.
Hij zou haar accepteren en niet alleen dat, zij zou voor hem de meest wonderbaarlijke schat zijn!!! Een prachtig gegeven dat hij zou koesteren en waar hij zo blij mee zou zijn, zo blij dat geluid van hakjes op laminaat hem absoluut niet zouden kunnen storen. Want dat geklak zou als muziek in de oren klinken en zou hem vervullen met een blijheid en een trots dat zij zich in al haar vrouwelijkheid toonde.
Hij zou zich niet zou storen als zij scheef inparkeerde, maar liefdevol en verbaasd zijn schouders ophalen en toegeeflijk geamuseerd naar haar parkeerpogingen kijken.

Maar helaas…hij deed dit allemaal niet!

En zij voelde zich heel vaak niet geaccepteerd en voelde zich daardoor op haar hoede.
Zij voelde zich heel vaak alsof ze zichzelf niet kon tonen aan hem, zoals ze ècht was.
Behalve een aantal weekenden waarin zij zich totaal niet bekritiseerd voelde door hem.
En zij zich daardoor steeds meer in al haar spontaniteit kon tonen.
Ondermeer als zij muziek deelden, en lichamelijke liefde.
En op andere momenten waarbij er een serene rust heerste.
Hij zijn vooroordelen niet uitte.

Maar de potentiële soulmate was blijkbaar niet degene die hij dacht te kunnen zijn voor haar.
En hij was niet diegene die zij dacht dat hij was.
Want soulmates liegen niet tegen elkaar.
En dat deed deze persoon tegen haar.
Hij loog en bedroog en pleegde overspel terwijl zij hem nog zo had gewaarschuwd dat zij haar principes had.
En voor die principes zou zij nooit en te nimmer afwijken.
Dat hij vele malen vergeven zou zijn geweest door zijn voorgaande geliefdes, daar had zij geen enkele boodschap aan.

OVERSPEL = DE DOODSTEEK VAN EEN RELATIE

Zo simpel als een wiskundige vergelijking.

Van meet af aan was zij belogen en bedrogen en niets was zoals het leek.
Het enige dat ooit ECHT was geweest, was de liefde die zij voor hem voelde.
Onvoorwaardelijk...behalve dat zij die ENE voorwaarde had.
Het breken hiervan voor haar nooit te vergeven zou zijn.

Hij beloofde haar een paar maal dat hij bij haar nooit overspel zou plegen.
Want zij was alles wat hij nodig had, en de seks was met haar nog nooit zo geweldig geweest als voorheen.
De beste seks uit zijn leven!!
En zij was altijd te porren, een enkele keer uitgezonderd.

Maar het belangijkste was nog wel dat zij zoveel van hem hield, dat zij hem een andere liefde kon geven.
Een liefde waarbij hij zich veilig kon voelen en waarin hij zich gekoesterd kon voelen.
Een liefde waarin hij zich kon opkrullen als een kat zich op een schoot opkrult bij iemand die hij echt vertrouwt.
Om zich zo in liefde over te kunnen geven aan de warmte en contouren van degene die hem bemint.

De waarheid is helaas dat hij van meet af aan andere mores had en haar bedroog.
Zij zich vele malen onbemind voelde, omdat hij altijd bezig was met ‘de ex-factoren’.
Hij haar niet bepaald het gevoel gaf dat zij die ene speciale, de ‘ware’, de ‘uitverkorene’ zou zijn.
Terwijl hij haar dit liet geloven.

Neen, die voorgaande buurtgenote, dat was de mooiste vrouw van allemaal.
En verliefd?? Neen, dat was hij enkel op zijn jeugdkoningin geweest.
De ‘natural beauty’ die nooit make-up droeg of nodig had gehad.
Ja, zij die in haar jonge jaren zijn ware en enige echte liefde was geweest.
Toen nog een ongerepte schoonheid, maar die nu vergane glorie was.

Zijn jeugdkoningin was het, die nu gezellig met de feestdagen weer samen met hem vierde.
De persoon die het laatst lacht, omdat hij na elke misstap door haar opgevangen wordt in liefde en vergeving.
Waar hij altijd weer op terug kan vallen en die hij nooit los zal kunnen laten.

Tot zover dit nachtmerrieachtige sprookje.
Wat eindigde met een test die ondergetekende moest laten uitvoeren, omdat hij in zijn ‘liefde’ niet exclusief was.
Omdat hij heel graag de liefde en passie had laten vloeien bij een andere vrouw die zogenaamd ‘enkel een goede vriendin’ was.
Waar hij graag mee wandelde, maar ook ontzettend graag ‘in vloeiende liefde’ mee neukte.
Waarmee hij nog steeds graag de banden warm wil houden, want dat doet hij graag met al zijn exen.

En de vrouw die geloofde in het sprookje van de liefde, die ècht van de potentiële soulmate hield, trok zich voorgoed van hem terug.
Omdat zij nooit meer in zijn liefde voor haar kon geloven, want die liefde was slechts een illusie.
Omdat zij haar principes over overspel nooi zal verloochenen, voor niemand!!
Omdat hij haar van meet af aan bedroog, toen hij met die andere vrouw LAT-te,
terwijl hij haar vertelde geen relatie te hebben toen zij hem leerde kennen.

Omdat zij hem geïntroduceerd had met al zijn leugens, in haar eigen gezin.
En zij haar kinderen met deze oneerlijke persoon in aanraking had gebracht.
En zij zichzelf hiervoor nooit meer zou kunnen vergeven!!

Daarom stopte de liefde die zij oprecht voor hem had.
Want deze vrouw had principes en verdiende het van meet af aan in liefde en eerlijkheid behandeld te zijn.
Deze vrouw had genoeg geworsteld met onrecht en andere issues die zij had meegemaakt in haar leven.
Zij had zich overal bovenuit geworsteld.

En er werd door anderen van haar gehouden, familie, kinderen, vrienden.
Ze had gestreden en iets moois van haar leven gemaakt.
En verdiende het daarom helemaal niet dat zij niet door hem naar beneden werd gehaald.
Werd getorpedeerd door zijn ontrouw.

En hiermee stopt dit verhaal, want de vrouw leefde nog lang en gelukkig zonder hem voort.
Want blijkbaar was hij niet de ware voor haar, ook al had ze nog zo vreselijk veel van hem gehouden.