Wat jammer dat je weer even die terugval hebt. Ik begrijp je heel goed, ik zou het net zo voelen. Heel rationeel zou ik nu kunnen zeggen "je weet ook niet hoe het nu in Frankrijk was geweest, of dat zoveel makkelijker was" maar zo makkelijk werkt het helaas niet.
Ik begrijp ook goed dat jaloersheidgevoel. Ja het is zelfs heel normaal, zo'n jaloersheid, dus je hoeft je er echt niet schuldig om te voelen (makkelijk gezegd, want ik zou ook balen).
Tja..een zooitje. Ik schreef het laatst zelf...zoveel jaar verder en echt veel bewezen heb ik niet, terwijl mijn ex toch echt als een speer vooruit is gegaan en veel bereikte.
Ik merk dat ik je helaas niet echt veel kan opbeuren, zie hooguit herkenbare dingen

Maar voor vandaag heel veel succes met ontslag nemen en wie weet is dat en die nieuwe baan een enorme stap in de goede richting!!! Lieve jufnaatje, nu is misschien even alles niet zoals je graag zou willen..maar we weten nooit wat de toekomst brengt. Die periodes in ons leven moeten we misschien gewoon even volhouden en werken aan de toekomst zoals we die graag zouden willen. Het lijkt soms zo lang te duren en soms lijkt alsof we geen stap vooruit lijken te komen...maar toch kan alles op een dag weer heel anders zijn.
Ik wens jou heel veel kracht toe!!

warme groet
emotional

Hey!
Wat jammer voor je, deze terugslag, was erg benieuwd hoe het met je zou gaan en je hoopt toch dat het goed gaat wanneer je iemand hier een poosje niet ziet.
Ik begrijp je dubbele gevoelens wat betreft de nieuwe liefde van je zus, je bent blij voor haar maar ergens speelt dan toch de jaloezie mee.
Ik snap dat het moeilijk voor je is, maar hoop toch dat je de positiviteit in jezelf niet verliest.
In ieder geval per 1/8 een nieuwe baan, das alvast een positief bericht.
Ik denk dat wanneer je ook nog eigen woonruimte vind, het dan toch anders aanvoelt.
Nu heb je nog een beetje een "ik logeer in Nederland" gevoel, waardoor de gedachte "daar in Frankrijk was het makkelijker" als soort van realiteit aanvoelt.
Het was op een aantal punten misschien makkelijker in Frankrijk maar als je daar een eigen leven op had moeten bouwen, was het juist daar moeilijker geworden omdat je daar toch je familie mist.
Je bent teruggekomen naar NL omdat je daar niet meer optimaal gelukkig was.
Hij (je ex) kan het "makkelijk" zeggen (daar heb je het woord makkelijk weer) achterover leunend in stoel met zijn familie, zijn taal, de gewoontes, en alles wat hij daar vanaf geboorte kent, binnen handbereik. Ik vind zijn woorden eerlijk gezegd, bla bla bla ...
Hij heeft zijn leven daar wel opgebouwd, spreekt woorden uit waarvan hij de inhoud amper weet, btw ik denk zomaar dat hij na een week al gillend terug was gegaan naar Frankrijk.
Want hij wil nergens moeite voor doen! Jij wel en dat is je grote kracht.
Jij hebt het nu dan niet makkelijk maar zie, je hebt nog steeds niet opgegeven.
Je hebt straks een nieuwe baan, wie weet kunnen ze je daar via via verder helpen aan een eigen woonruimte.
Er bestaat ook direct wonen, dat is een organisatie die via huurders die zelf lange tijd niet in hun woning zijn, mensen verder helpt aan tijdelijke (voor langere tijd) woonruimte.
Je blijft dan gewoon ingeschreven staan bij woningnet, ik heb er jaren terug zelf gebruik van gemaakt en had na slechts één week een tijdelijk onderkomen.
Ik heb daar gewoond totdat ik uiteindelijk een eigen woning aangeboden kreeg.
Een prima tussenoplossing dus, zo heb je ook kamernet, een organisatie die bemiddeld bij het zoeken naar een kamer.
Dan nog even over de nieuwe liefde van je zus, logisch dat dit ondanks alles toch steekt bij jou, toch komt er vast en zeker ook een nieuwe liefde voor jou.
Ik denk dat je jezelf zou kunnen helpen, ipv negatief te denken, (ik vind nooit meer iemand en blijf vast en zeker alleen) eens om kan zetten naar positief denken.
Ik vind vast zelf ook weer iemand waar ik het geluk bij vind.
Het is je eens overkomen om liefde te vinden, dus waarom zou het je dit keer niet overkomen?
Maar neem de tijd voor jezelf, focus je op een eigen woonruimte, een eigen plek en straks je nieuwe baan en dan de rest.
Eerst het één en dan het ander.
Waarmee ik zeker niet wil beweren dat het nu "makkelijk" voor je is, maar wees eens trots op jezelf wat je in zo korte tijd wel allemaal bereikt hebt.
Er komt echt meer, maar dit heeft z'n tijd nodig en daarmee jou acceptatie.
Als je positief kunt gaan denken, met geloof in jezelf, dan zul je er ook anders tegenaan kijken, dat je zus nu een vriend heeft.
Ik heb je met de meeting ontmoet, je bent een leuke en aardige meid, dus het gaat goedkomen, hoe dan ook, maar alles op z'n tijd.
Neem die tijd!
Kop op, liefs Layla