Daar waar de zomervakantie toch een ontspannende tijd zou moeten zijn voor iedereen, is het bij mij juist fout gegaan. Mijn vriendin wilde niet meer. Ze wilde me niet meer kwetsen. Eerlijk gezegd weet ik niet waar ze het vandaan haalde. Ik heb haar nog geprobeerd duidelijk te maken dat ik hele andere problemen heb gehad, niet door de relatie maar door mijn eigen keuzes. Maar toen was de relatie dus opeens voorbij... Een fijn begin van je zomervakantie...
De hele zomervakantie heb ik mijn hart vastgehouden, hopend op... De laatste weken van de zomervakantie had ik besloten om toch maar verder te gaan met leven.
Nu dacht ik dat ik er toch al overheen was. Nou ja, overheen, ik had me erbij neergelegd en kon weer een beetje genieten van de dingen die ik deed. Maar, helaas is de universiteit weer begonnen en daar was ze dan. Ze was zo anders, het deed me gewoon pijn. Ze voelt niets meer. Ik ben een sukkel geweest om toch nog te willen kijken of ze iets voelde, maar er is niets meer over.
We raakten in gesprek en ik hoorde opeens een heleboel dingen over haar die ik helemaal niet wist. Ze speelde een rol, daar lijkt het nu op. Ik ben er op dit moment achter dat ik haar niet mis, maar de relatie mis ik des te meer. Maar toch iedere keer als ik haar zie, dan komt er een gevoel terug. Een gevoel van "had ik dat maar anders gedaan, dan had ik nog een relatie gehad".
Ze zegt steeds dat ze de vriendschap niet wil verliezen en dat ze zich zorgen maakt over mij. Maar als ik bij haar ben dan verlang ik naar vroeger en dat maakt me er niet beter op voelen. Ze maakt zich zorgen over mij, over hoe het met me gaat, over wat ik mezelf aandoe. Zou ze niet beseffen dat haar keuzes mij gesloopt hebben? Ik ben zo bang dat als ik bij haar in de buurt blijf, ik mezelf alleen maar kan kwetsen door wat er nog moet komen {nieuwe liefde van haar kant, meer ontdekkingen waar ik niet op zit te wachten, dat ze ook opeens een punt zet achter de vriendschap}. Maar helaas, we volgen dezelfde studie, dus blijven we in de buurt.

Heeft iemand dan ook enig idee hoe ik, ookal moet ik verplicht een aantal uur per dag met haar doorbrengen, mezelf kan loskoppelen van haar? Het zou voor mij waarschijnlijk het beste zijn om me volledig van haar los te koppelen, maar die mogelijkheid heb ik niet, en dat sloopt me.