Er is licht aan het eind van de tunnel

afbeelding van fuckedup

Het is weer zondag, kut dag.
Even wat van me afschrijven misschien dat het wat oplucht ben zo intens agressief en eenzaam op dit moment. Heb eindelijk de balls gehad om haar weer overal te verwijderen nu ook met de intentie dat het ook de laatste keer is. Was moeilijk, maar niet zeiken gewoon doen. Voel me opgelucht, onzeker en sterk tegelijk, oppeppend muziekje helpt goed.

Aanleiding van deze blog is dat ik me ex tegen ben gekomen met het stappen in haar nieuwe stad.
Donderdag gevraagd om met een paar maten naar Groningen te gaan. Lekker te gaan stappen. Zou me goed doen dacht ik. Mezelf goed afgevraagd om daar heen te gaan om mezelf te amuseren en niet onbewust me ex tegen het lijf aan willen lopen, had haar ook al weer 2 weken niet gezien.

Heen gegaan lekker inlopen drinken. Lekker van de ene kroeg naar de andere gegaan, ik had het goed na me zin en ik dacht amper aan haar plus ik amuseerde me prima. Tot ik al me maten kwijt was dacht ik kut zooi. Ik naar buiten gegaan rond bellen en sms en ja hoor ik sta lekker buiten en wie zie ik daar ook staan, yup me ex met een paar vriendinnen ik denk verdomme kan er nog wel bij, mezelf cool gehouden en net doen of ik haar niet zag. Maar zei zag mij wel, dus loopt ze naar me toe heel vrolijk en blij vraagt ze hoe het met me gaat, Ik had er geen zin in dus, mooi kort gehouden. Ik kreeg onder het gesprek een sms'je van en maat dat ze in de drie gezusters waren en ben toen weg gegaan zonder afscheid of iets dergelijks. Ze merkte al gauw in het gesprekje dat ik geen trek in haar had. En dat verraste haar, ze droop dan ook al gauw af. Ik voelde me onoverwinnelijk en een winnaar tegelijk, net of ik het winnende doelpunt gescoord had haha.

Rest van de avond zag ik haar nog wel in een paar kroegjes maar heb haar amper een blik gegeven terwijl je hele lichaam schreeuwt kijken kijken. Einde van de avond toch niet met lege handen thuis gekomen heb nog wel een telefoon nummer gekregen van een leuk meisje, niet dat ik daar nu behoefte aan heb, misschien wat later, voelt toch goed Knipoog. Maar nu, nu voel ik me even weer flink klote, maar er is licht aan het eind van de tunnel.

Thx voor het lezen.
Groeten, R·

afbeelding van Petras5

Fucked up

Niet aan toegeven ............: ben zo intens agressief en eenzaam op dit moment.
Ga lopen ...gewoon lopen je hoeft nergens heen te gaan en ook nergens van weg te lopen ...maar loop een blokje om en nog een en nog eentje ...Het helpt ...stapje voor stapje een stuk dichter bij jezelf te komen ..
Je lichaam in een ritme ..raak je je agressie en opgehoopte energie kwijt ...
Je voelt je voldaan en echt een stuk beter ..
Licht aan het einde van de tunnel ....ja dat klopt ..tunnelvisie is zo verkeerd ben blij dat jij je blik hebt verruimd ..en meer om je heen begint te kijken .
Je bent niet alleen
Liefs Petra

afbeelding van fuckedup

Ik probeer niet aan mijn

Ik probeer niet aan mijn agressie en boosheid toe te geven, maar soms heb ik daar wel erg moeite mee. En heb ook nog mijn trotse karakter wat in de weg zit, vind het daardoor ontzettend moeilijk om hulp te vragen. En ik merk aan mezelf dat mijn drive nu ook veranderd is naar een meer haat en boosheid dat vind ik niet eerlijk t.o.v mijn naaste omgeving. Ik kan niks hebben of ik ontplof, ik moet proberen daar mijn eigen weg in te vinden en dan proberen de boel goed te kanaliseren, wat gepaard zal gaan met het nodige vallen en op staan.

Over de tunnelvisie ja klopt ik verruim mijn blik ook wel naar het andere geslacht maar heb nu toch een soort aversie er tegen een soort verbitterdheid in combinatie met een flinke dosis argwaan (verlies van de naïviteit misschien)

Maar bedankt in ieder geval! voor je steun en adviezen ik voel me daardoor toch een stukje minder alleen. En ik wens jou ook veel succes en kracht voorin je eigen situatie.

Groeten, R.