Hoi petermetkids,

Zelf heb ik 4 kids, ik had in het begin moeite om mijn boosheid in toom te houden tegenover hen. Ze zitten er namelijk tussenin, inspelen op hun loyaliteitsgevoel is niet de juiste manier. Ik heb me destijds er wel schuldig aan gemaakt, maar achteraf heb ik wel spijt betoond. Ik heb me ingeleefd in de kids, hoe ze enorm onder de scheiding hebben geleden, dus probeer ik op z'n minst hun pijn niet te vergroten. Wat jouw eigen pijn betreft, het is erg cliché, het heeft z'n tijd nodig, veel tijd en rust, heb geduld met jezelf. De rust zorgt ervoor dat je een goede basis krijgt, een basis om jouw eigen leventje verder uit te bouwen. Zodra jij je lekkerder in je vel voelt gaat alles vanzelf beter.
Jouw kinderen zullen jouw pijn wel begrijpen, mits ze weten wat er gebeurd is en je laat merken dat je enorm veel pijn en verdriet hebt. Ze zullen ook begrip voor hebben als je eerst veel tijd en rust nodig hebt voor jezelf, zolang je maar altijd laat merken dat je er altijd voor hen bent, als hun vader. Dan komt het vanzelf wel goed, mensen nemen vaak uit boosheid (door pijn) tijdelijk een verkeerde beslissing, waar ze achteraf uiteindelijk spijt van zullen krijgen.
Wat jouw eigen pijn en verdriet betreft, op een gegeven moment als het steeds minder wordt, dan laat het je koud wat jouw ex ook doet. Probeer daarop te focussen, dat dat jouw toekomst is, een gelukkig leven, regelmatig contact met je kids, familie en vrienden, zonder dat jouw ex jou maar op wat voor een manier dan ook kan raken. Je voelt je dan onkwetsbaar, sterk, tevreden, positief, wijzer en gelukkig.

Veel sterkte ermee.

Mr Bean