Hmm, als ik hier alles lees denk ik toch dat ik geluk heb gehad dat ik er na 3 maanden achter kwam wat ik voor hem betekende..
Een makkelijke prooi ofzo..
Ik was goed om mee uit te gaan en een beetje mee te spelen, maar elke keer als ik toenadering zocht, kreeg ik geen reactie of 'kunnen we wel een keer doen'. Ik dacht dat hij gewoon heel voorzichtig was omdat hij keihard was gekwetst bij zijn vorige relatie ofzo..
De waarheid is dat hij een enorme player is, en eerlijk is eerlijk, dat doet pijn, nu al veel minder, omdat deze ontdekking ookal een paar maanden achter de rug is..
En ik ben er ook wel overheen geloof ik.. Maar nu zit ik denkik weer in een soortgelijke situatie geloof ik, dus ik dacht ik vertel ook gelijk even de voorgeschiedenis zegmaar..
Mss word ik gewoon te snel verliefd? Ben ik te snel gekwetst?
Mijn huidige 'verliefdheid' ben ik mee aan de praat geraakt tijdens het feest van de eindexamenklassen, ik had hem al een tijdje in de gaten, maar ben nooit echt op hem af gestapt ofzo, omdat ik niet durfde en natuurlijk ook het bovenstaande.
Maargoed het kan natuurlijk ook slechte timing zijn dat ik nu verliefd ben geworden op hem. We zitten nu allebei in de examens (nouja ik heb vandaag mijn laatste gemaakt, maar hij moet er nog 1 of 2) dus misschien is hij hierom zo afstandelijk?
Ik hoop dit echt, ik kan t idee van weer te moeten loslaten, t idee van weerniet goed genoeg te zijn niet aan..
Het is helemaal niets tegenover zoveel van de verhalen hier, maar ik wilde t wel even kwijt..

L'eau