Ik heb al een paar dagen niks meer gepost omdat ik even niet meer wist wat te zeggen ik voel me echt zo leeg en verloren..

Aangezien het uit ging door een flinke ruzie hebben we er verder nooit echt over gepraat ik zou dat echt willen maar hij blijkbaar niet (ik stuurde een sms en hij negeerde hem weer) ik heb het maanden laten rusten, heb een tijdje amper contact met hem gezocht en heb me geconcentreerd op andere dingen zoals school etc. maar hij ging niet uit mijn hoofd ik dacht eerst dat aangezien hij in de relatie diegene was die de meeste moeite had gedaan hij dat nu van mij verwachte dus nam ik een paar keer contact met hem op maar het wilde niet echt lukken, ik heb ook even gedacht dat hij me negeerde omdat hij het niet aan kon en dat hij me niet meer wilde zien omdat het normaal altijd goed kwam hoe hevig de ruzie ook was hoe boos we ook waren als we elkaar zagen lukte het geen van beide het uit te maken (we waren beide altijd erg knus zelfs als we dagenlang samen waren en bijv. boodschappen gingen doen stopten we elke 10 min om elkaar een kusje of een knuffel te geven en dat ook een week voordat het uitging) en hij heeft ook nooit gezegd dat hij geen gevoelens meer voor me heeft dus ik hoopte steeds.. maar nu hij weer niet reageert krijg ik steeds meer het gevoel dat ik hem moet loslaten dat ik me zo maar ongelukkiger maak en dat het hem iriteert ik had ergens gelezen van : The opposite of love isn't hate, it's indifference.. het kan net zo goed zijn dat hij me negeert omdat het hem niks meer kan schelen (maar dan denk ik weer toen ik hem belde voor iets anders nam hij niet op maar uiteindelijk zocht hij toch contact op met me om te vragen wat ik wilde hij was wel erg bot toen..) misschien had ik het ook niet zolang moeten laten rusten maar meteen contact op moeten zoeken en is hij nu uitgekeken?

Ik weet het dus niet zoveel vragen zonder antwoorden ?? wat zouden jullie doen nog proberen erachter te komen of loslaten??