De wereld draait inderdaad gewoon door met sommigen in totale verbijstering.
Mijn relatie is nu 3 weken voorbij.Tot 3 weken geleden zouden we nog gaan samenwonen,hadden het over kinderen , die sfeer.
3 weken geleden heb ik haar op heterdaad betrapt, waarvan ze zegt al 2 maanden wat mee te hebben.Ik zelf nog langer maar dat een kwestie van de film terugdraaien..
Tot 3 weken geleden leefde ik (en nam aan zij ook) in de veronderstelling samen oud te worden.
Nadat ik haar betrapt heb , heb ik na veel moeite een 2 uur durend gesprek met haar gehad. Ze heeft een ander telefoonnummer genomen. Heb haar twee keer gebeldom afspraak te maken . Daarna lijkt ze van de aardbodem verdwenen. Ik heb nog 2 brieven geschreven en toen wou ze dat gesprek dan nog wel. Dat was overigens erg emotie-en gevoelloos van haar kant. De laatste keer dat we elkaar gezien hadden waren we gewoon geliefden.
Aan het eind van het gesprek pakt ze me toch ineens vast en zegt dat me volgende week belt. Zit er eigenlijk niet eens meer op te wachten.
Het is zo gek, ik hou nog van haar, maar denk tegelijkertijd, van wie heb ik eigenlijk gehouden en zou haar bijna gaan haten. Ik denk zelf dat ze een enorm probleem heeft maar daar niet aan toe wil geven.
Heb me twee weken enorm kloten gevoeld, niet eten, pakje shag per dag, veel drinken, de zon schijnt , bij mij is het donker.
Tot afgelopen vrijdag, als een teken van god, krijg ik een sms van een vage kennis, of ik zin had wat af te spreken. Ik zeg , kom maar bij me, maar ben nou niet de gezelligste op dit moment. Ik wist wel dat ze me leuk vond en dat ze ooit hetzelfde heeft meegemaakt.
Ik kan je zeggen dat het een enorm goed gevoel geeft. Het is heel raar, zij geeft er duidelijk blijk van gevoelens voor mij te hebben. We hebben alkaar nu al 3 keer gezien, we knuffelen en kussen wat, zonder sex te hebben. Ze weet duidelijk wat er aan de hand is. Ik vind haar wel leuk, maar laat haar naturlijk nog helemaal niet toe, en dat respecteert ze ook.
Ik zit nu in een situatie waarin ik liefdesverdriet heb, maar als ik ga denken wat ze me flikt dan word ik zo kwaad. Dan denk ik ook , laat alles maar komen zoals het komt, maar wees duidelijk naar een ander en na jezelf.
Het is alsof mijn ex nooit bestaan heeft, althans het lijkt erop of zij dat wil. We hadden een weekend relatie en zij had hier van alles liggen. Kleren , schoenen, jassen boeken enz. Dat heeft ze in de afgelopen weken een beetje stiekem allemaal afgevoerd. Het viel me wel op, maar waarom zou ik daar iets van moeten denken?
Gisteren viel me dat ineens op. Het enige wat ik heb gevonden is een elastiekje voor in het haar. Alsof ze een stuk van mijn harde schijf wist. Heel erg obsessief ook eigenlijk.
Het beste is om alles maar eens tre laten rusten. De andere vrouw is 2 weken met vakantie, dus dat is wel prettig.
en de wereld draait maar door