Emoties hebben praktische toepassingen, maar wat dan nog? Emoties wordt ervaren door een ieder, gevoelig of niet. Maar wat nu als je je eigen emotie kwijt bent? Jezelf hebt weggecijferd al die jaren? Dan moet je aan je zelfbewustzijn gaan werken.
Doel:
- sterker bewust worden
- intentioneler worden
- meer deelnemen aan mijn eigen leven en ervaringen
- mee aanwezig en levendig zijn op elk moment van de dag.
Aandachtgericht zijn?
Observeren! Hedendaags observeer ik de emoties die ik voel. Ik probeer niet op de emoties te reageren, zeg gewoon tegen mijzelf, ik voel dat ik blij ben, verdrietig, opgelaten, angstig,.... De gedachten en gevoelens komen en gaan, ik duw niets weg die in mijn gedachten opkomen. Ben alert op alles wat ik ervaar, hoe het komt en hoe het gaat.
Beschrijven! Na het ervaren hiervan beschrijf ik elke emotie. Dit is best moeilijk want heb veelal geleerd de emotie te negeren of te bagatelliseren. Ik ben ook van mening dat het verwoorden van emoties een van de manieren is om de emoties te regelen. Mensen die hun emotie kunnen opmerken en beschrijven zijn beter in staat om negatieve emoties en stress te verminderen. Hun emoties globaal te reguleren.
Aandachtgericht worden op emoties is eigenlijk:
- Leren afstand te nemen van de emoties
- Eén worden met de emotie
- De emoties beter leren regelen.
Dit alles helpt mij om de eigen ik in mijn eigen relatie naar boven te halen. Ik ben van mening dat herkennen van de emotie nummer één van de todo rijtje is. Na bewustwording gaat er aan bekwaamheid gewerkt worden.
Misschien dat iemand hieraan wat heeft.
Eigen gevoel
Jahaah, héél bekend. Je eigen gevoel negeren. "Komt wel goed." "Ik vind het wel best." Dat is de perfecte methode om je eigen frustraties op te bouwen. Niet leuk voor jezelf en ook niet leuk voor de ander.
Het is zo ontzettend belangrijk als je weet hoe je je voelt. Hoe beter je weet wat je voelt, hoe beter je assertief kunt zijn, verantwoordelijkheid kunt dragen, gelukkiger kunt zijn... Het helpt heel erg om te herkennen wat je voelt als je jezelf volledig accepteert, dus de leuke kanten EN de minder leuke kanten, net zoals je je eigen kind volledig zou accepteren. Gevoelens zijn net als een goede whiskey... je kunt een slok lang in je mond nemen, en allerlei verschillende smaken en geuren ontvouwen zich over tijd.
Emoties hebben volgens mij heel erg te maken met je hormoonhuishouding. Ik voelde na de breuk heel veel pijn bij mijn hart. Volgens mij hebben daar een adrenalineklier en een klier voor mijn immuunsysteem zich kapotgewerkt. Wat te doen? En durf je gevoel te uiten, open jezelf, maak van je hart geen moordkuil! Zorg goed voor jezelf en laat voor je zorgen!
Observeren, bewustwording, bekwaamheid... het zijn skills die je je eigen maakt.