Twee jaar geleden leerde ik je kennen,binnen een maand of 3 woondden we samen,en het voelde allemaal geweldig,vertrouwd,als thuiskomen.
Je was lief,zorgzaam,verstandig,mijn droomman.
Een huis zouden we gaan kopen,we waren al wezen kijken...

Ik bordeline heb alles maar dan ook alles stuk gemaakt,stemmingswisselingen,woede aanvallen,altijd negatief en alles bijbehorend..jij pikte het keer op keer...en toen 3 maanden terug had ik weer een nieuwe impuls nodig,ik liet je stikken..terwijl jij me belde tig keer omdat je bezorgd was stond ik te feesten,terwijl jij om mij huilde zei ik geen gevoel meer te hebben,ik ging mijn eigen gang.
Ik heb je laten vallen en hoe!!!

Tot dat jij de beslissing voor mij nam...je ging je eigen weg zo een maand anderhalf terug..
Toen keerde het tij in mij...ik wilde je!!
Jij mij niet meer...gevoel was weg bij je..is weg...huis is gister leeggehaald ...en mijn lichaam ook...en zelfs nu steun je me...ik moet je met rust laten..je niet opzadelen met mijn verdriet...ik moet aan mezelf werken..ik weet het....ik ben echt radeloos...

Vandaag weer huilend aan de telefoon..dit verdien je niet...
Wie kan me helpen hoe krijg ik mijn kerel terug??
hij geeft aan dat ik aan mezelf moet werken ...hoe laat ik hem zien dat ik dat doe..ik ga maandag hulp zoeken...maar hoe kan hij nu zien dat ik verander als ik hem met rust moet laten...

Bedankt voor het lezen