Na een tijdje niks te hebben geschreven hier(sommige weten waarom)
vond ik het tijd weer eens een blog te plaatsen.En lak te hebben aan of zij het misschien allemaal leest.Ex heeft sinds 2 maanden huisje voor zich alleen.De kinderen gaan elke weekend naar hem toe en blijven dan ook slapen.Gaat allemaal hartstikke goed!Zelfs de kleinste vind het prima bij zijn papa.Heeft er het eerste weekend zelfs geslapen.En ik lag moederziel alleen te janken in mn bed..Maar dat terzijde. Ze zijn ook elke dag welkom bij hem en vermaken zich prima.Hij is nu gewoon een echte vader voor ze..Hij kan het dus wel;)
Doet ook onze was omdat mijn wasmachine stuk is.En vind dat ook geen probleem.Hij wast het en het drogen en strijken is voor mij.
Sinds hij alleen woont doet hij ook normaal tegen mij.Zijn boosheid is weg en we kunnen normaal praten zonder boos te worden op elkaar.
Heeft wel even geduurd want ja met moeilijke gesprekken komen toch bepaalde emoties los.Zie hem ook bijna elke dag.Kunnen het prima vinden met elkaar.Kunnen weer samen lachen de grapjes zijn weer terug.Buiten zijn werk om heeft hij ook weinig te doen en heeft door de breuk ook weinig "vrienden"overgehouden.Hij zit dus vaak alleen.Als ik hem moet geloven;)Heeft ook eten voor ons gehaald en als een gezinnetje samen opgegeten.Heb ook gekookt voor hem en dat aanbod om te komen eten heeft hij ook niet afgeslagen.Belt ook vaak om de was te brengen (ook al kan dat best een dag wachten)En blijft dan best lang plakken.In mijn ogen om ons maar even te zien.Er is geen ruzie meer tussen ons en het is fijn zoals het nu gaat.Wel erg moeilijk want ja is toch heel dubbel.Moet dit wel volhouden want het is het beste voor de kinderen en voor onszelf.Ben eigenlijk best wel trots op mezelf dat ik zo met hem om kan gan na alles..