Nadat gister avond mijn ex hier thuis voor de laatste keer vertrok heb ik eindelijk rust gevonden in mijn hoofd. De vragen die me nog dag en nacht bezig hielden zijn beantwoord, gelukkig!

Vragen als hoe is het gevoel weg gegaan en wanneer is het voor jouw duidelijk geworden, en hoe kan een gevoel zo snel verdwijnen. Waren toch echt wel vragen waar ik nooit wat over had gehoord en met mijn gedachten niet bij kon, maar naar gister avond hebben deze vragen een plaatsje gekregen, ook al had zij niet overal een antwoord op, het heeft dan misschien zo moeten zijn?

Als ik nu terug kijk op de afgelopen weken ben ik totaal niet mezelf geweest, ik heb me af en toe gedragen als een klein kind. Hoe ik mezelf totaal niet ken! Ook ik heb me de eerste weken sterk gehouden maar schijn bedriegt tot het de vorige week plots te veel werd! Ik heb toen even mijn hart bij haar uitgestort, ze vond het vervelend maar voor mij was dit nodig om mijn rust weer te vinden en uiteindelijk begreep ze dit wel. Maar willen we beide dat dit 'Gezeik' voorbij is. En daar was ik het mee eens ik ben het verdrietig zijn moe.

Het heeft me de afgelopen weken zoveel energie gekost, die ik ook in andere dingen had kunnen steken zoals mezelf bijv. Je ex terug willen lijkt me logisch, maar als je realistisch gaat denken ga je inderdaad zien dat het niet zomaar gebroken is tussen ons maar er toch een reden achter zat. De koek was op, al weten wij beide niet waardoor dit ontstaan is. Volgens haar zal het wel zo gegroeid zijn en daar neem ik genoegen mee. En als je mekaar 3 weken neit gezien hebt en je ben niet bepaald blij om degene weer te zien kan dat bij een twijfel beslissend zijn, jammer maar helaas.

Maar ik probeer er de zonnige kant van te zien, ik heb immers een ontzettend toffe tijd gehad met haar.. We hebben samen ontzettend veel gezien, geleerd maar ook vooral "Genoten" iets om nooit te vergeten. En daarbij we zijn jong en hebben nog ontzettend veel te leren, het leven is ook te mooi om nu bij de pakken neer te gaan zitten. Ik wil niet treurig zijn!

Voor hetzelfde geldt was ik haar 3 jaar geleden niet tegen het lijf gelopen en had ik dit alles misschien wel met iemand anders meegemaakt! Terwijl zij er dus ook rond liep, oftewel er zijn genoeg vrouwen waar ik gelukkig mee kan worden dat weet ik zeker! Maar juist hierom heb ik de afgelopen tijd niet mijn verdriet kunnen begrijpen, ik heb dit vrij snel gerealiseerd.. Maar toch leken het voor mij de onduidelijk heden te zijn, de vragen.. Waar nu dus wel antwoorden op zijn! en mijn gedachten ook weer rust hebben gevonden.

Ik zeg niet dat ik er al ben, ik zal heus zo nog wel mijn dipjes hebben, maar ik hoef bij haar niet meer aan te kloppen voor antwoorden omdat ik ze nu heb gehad! Ik kom daar wel overeen desnoods stort ik hier mijn hart uit in een blog of in een chat! Maar een ding is zeker, ik zal hier beter en sterker uit komen dan voorheen!

Verder kwam ik dit nog tegen op internet, misschien een mooie opsteker!
Wees niet bang om je liefde los te laten, want wie loslaat heeft twee handen vrij.

Dus mensen, ik ga weer genieten van het leven ondanks het sombere weer zijn er genoeg dingen om wel van te genieten en te zien hoe mooi het leven kan zijn! Iets wat iedereen zou moeten doen, ik hoop hier dan ook andere mensen weer het mooie te kunnen laten zien in het leven.

En als het zo zou moeten zijn dat je weer terug bij je ex komt dan komt dit wel met de tijd! Regeltjes en je sterk opstellen heeft voor mij geen effect gehad, het heeft mij meer gesloopt dan goed gedaan. Dus een goeie les voor umm... laten we zeggen nooit meer! En dus gaat mijn boekje ook lekker retour en ga ik wel wat leuks doen met mijn geld.

Laat maar horen wat jullie er van vinden, doet me alleen maar deugd echt door te gaan!