Is het eerlijk om verliefdheid te vergelijken met houden van? Vind ik niet! In een lange relatie is de verliefdheid niet echt meer aanwezig. Wel een houden van. Is het dan realistisch om dat met elkaar te vergelijken? Nee, natuurlijk niet! Ik weet ook wel dat verliefd zijn je een heerlijk gevoel geeft, je loopt op wolken, alles is roze, geweldig, je voelt je super. Maar in een lange relatie kom je ook andere dingen tegen. Je hebt zoveel meegemaakt, bent allebei gegroeid, weet wat je aan elkaar kunt hebben... Je gaat samen iets aan: in goede en slechte tijden. En kan je niet met slechte tijden omgaan;spreek dat dan uit! Ga niet in je eentje zitten broeden wat wel of niet zou kunnen zijn, praat met elkaar. Jij deed het niet, jij hield het voor je. Die BO is je niet in de koude kleren gaan zitten, het is niet zwak om dat toe te geven. Het is stom om alleen sterk te willen blijven! Tuurlijk houd je dat niet vol! En als je dan verliefd wordt is dat zo makkelijk. Tuurlijk is die ander leuker, grappiger enz. Daar heb je nog geen dalen meegemaakt. Ik vind het zwak dat je ervoor bent open gestaan. Ik vind het zwak dat je er verder mee bent gegaan. Ik vind het zwak dat je ervoor koos om weg te gaan, zonder te willen praten! Genoeg redenen om aan je te twijfelen. Ben jij wel die grote lieve sterke man, die ik altijd heb gedacht te kennen? Ben jij wel mijn liefde waard? Ik kies nog wel voor de dalen die er nu zijn, nog wel. Maar voor hoe lang nog? Je hebt zoveel kapot gemaakt, komt dat nog wel weer goed, kan ik je ooit weer vertrouwen?
Ik vind het zwak dat je verliefdheid gaat vergelijken met houden van......
mannen en verliefdheid
Mannen zijn toch meestal de rationelen? Maar hoe vaak heb ik niet meegemaakt dat een kerel het uitmaakte met de woorden "Ben gewoon niet meer verliefd. Weet ook niet waarom, maar het is nu eenmaal zo..." Tja, dan kan je alleen maar toekijken.
Lieve Odie, zeker na 25 jaar kan ik me voorstellen dat je meer verwacht. En daarin heb je gelijk. Je hebt pieken gehad, maar in zo'n tijd ook dalen. Dan mag je niet kortzichtig kijken en komen met "ben niet verliefd". Dat is t?ɬ© makkelijk....
Weet je nog, van die grote en die kleine stappen?? Deze woede van jou is nu zo'n kleine. Die boosheid is naar, maar zal zeker ergens toe leiden.
Ik stuur je zo een mail, eerst even op adem komen.
Knuffel, Panic
helemaal gelijk
Odie, het hadden mijn woorden kunnen zijn. Ook ik snap niet hoe mijn vriend zoiets waardevols zo weg kan gooien....alsof het niks was. Tja twijfelen...maar waaraan dan precies? Kan hij me niet vertellen. Ik probeer sterk te zijn maar mijn hart is nog bij hem. Gisteren waren we naar therapie. In ieder geval zat ik nu niet te huilen maar hij!! Hij kon ook totaal geen antwoord geven op haar vragen. Wel kwam eruit dat hij vreselijk bang is ons zoontje kwijt te raken, maar ja ik wil ook niet dat hij daarvoor bij mij blijft.
Ik hoop werkelijk niet mee te hoeven maken wat hij hebt meegemaakt...dat hij terugkomt en dan na 2 weken weer terugkrabbeld. Dat zou mijn laatste beetje kracht opmaken. Dus probeer ik sterk te zijn en me op mezelf te richten. Hij blijft maar roepen dat hij niet gelukkig was (we hadden heel veel problemen -werk, huis en andere omstandigheden- het laatste jaar, maar dat is nu juist opgelost. Ik kan hem alleen maar zeggen dat we nu ook allebei ongelukkig zijn, en op dit moment hij misschien nog wel eeer dan ik. Ook zijn jeugd speelt hem parten (traumatische scheiding ouders) maar de therapeute zei ook....je moet je er wel van bewust zijn dat je tot op zekere hoogte je zoontje hetzelfde aan het aandoen bent....
Je mag me altijd mailen hoor. Mijn verhaal zal beetje bij beetje wel te voorschijn komen (wij waren ook al 11 jaar samen)
Knuffel voor vandaag!!!
stapjes
Weet het nog van de grote en kleine stappen. De boosheid die weer terugkomt is idd een nieuwe stap. Dacht dat het meer op de achtergrond was, maar komt op dit moment weer sterk naar boven! Is wel gunstig, daar word ik weer sterk van! Liefs, Odie
zelfde aandoen
Lieve Lucha, je bent iig nog in therapie. Die van mij wilde dat in 1e instantie niet eens! Nu wel, nadat het met haar niet is gelukt!!!!! Ook dat vind ik van hem zwak. En wat je zegt over je zoontje hetzelfde aandoen: mijn man z'n ouders gingen scheiden , hij moest de man in huis zijn(oudste) problemen... Hij heeft altijd gezegd, vanaf het begin en ook tegen de kids: "jullie zullen nooit meemaken wat ik vroeger heb meegemaakt. wij gaan nooit scheiden". hmm hmm Wat een farce. Zoveel nietszeggende woorden... Liefs, Odie
ps. jij ook sterkte, ken je verhaal nog niet, begrijp wel dat je in een soortgelijke situatie zit! je mag mij ook mailen hoor!