Online gebruikers
- JosephUnlal
Lieve allemaal,
Het is alweer een tijdje geleden dat ik heb ingelogd op ldvd.nl. Er is veel gebeurd in de tussentijd...maar voordat ik verder ga wil ik graag alle mensen die mij hebben gesteund met hun berichtjes en goede raad een heel warm hart toedragen in deze koude tijden... iedereen heel erg bedenkt...en Indenial...dank je voor je mooie songtekst, inderdaad gaven/geven die mijn gevoelens precies weer...je bent een intuitief en gevoelig persoon... dat is duidelijk... ik hoop ook voor jou en voor iedereen hier op de site dat er betere tijden aanbreken...
Inmiddels heeft mijn ex het uitgemaakt met tante Polski...we hebben samen achter de msn zittend er voorzichtig een eind aan gebreid nadat hij er zelf dacht erachter te zijn dat deze persoon toch niet helemaal spoorde, aangezien ze echt rare dingen schreef... ( denk dat het verhaal van het medium hem toch wel wat angst heeft ingeboezemd, maar eigenlijk heeft het medium niets anders vertelt dan dat ikzelf al de hele tijd dacht en liep te verkondigen aan hem, maar dan in een minder extreme vorm ). Hij lijkt wakker geworden te zijn na een lang delirium en lijkt opeens te beseffen dat hij eigenlijk helemaal niet goed wist wie die persoon was waarop hij zo verliefd was geworden, en.... hield hij eigenlijk wel echt van deze vrouw ?( naar mijn mening kun je eerder spreken van een obsessie )... op dat moment sloeg de situatie volledig om naar het andere extreme, nu een anderhalve week geleden, ( ik dacht al de hele tijd dat hij uit balans was)... zij is nu het slechtste van het slechtste in zijn ogen en zij manipuleerde hem ( dat laatste ontken ik niet, maar dat ze zo slecht is als hij denkt is volgens mij overtrokken..) anyway... de mist steeg op en opeens zei hij nu pas echt te beseffen dat hij mij al die tijd verschrikkelijk veel pijn heeft gedaan en dat hij mij al die tijd is vergeten door haar. Hij heeft enorme spijt. Hij beseft nu ook , zegt ie... dat ik waarschijnlijk de enige vrouw voor hem ben...maar dat hij weet dat hij mij heel veel pijn heeft gedaan en dat hij mij nu de ruimte geeft om te overdenken wat ik wil... Op dit moment wil hij goede vrienden blijven...geen verplichtingen... in een huis met mij zitten vindt hij geen probleem, hij denkt dat hij nog heel veel van mij houdt en misschien meer dan hij dacht...en mocht het helemaal goed komen dan zou hij graag een kindje willen met mij ??????HUHUHHUHUHUHUH ????????????!!!!!!!!!!!
Je zou zeggen, eind goed al goed...., maar was het maar zo simpel... door alles wat er is gebeurd zijn we allebei emotioneel volledig uitgeput... de vonk tussen ons die er altijd was is weg...we zijn beiden geblokkeerd...fysiek is er ook niet echt veel aantrekkingskracht meer...alles is onwennig en raar, ook al weten we dat we heel veel om elkaar geven...ikzelf voel me leeg... hij voelt zich vooral angstig en heeft naar mijn mening enigszins last van waanideeen ( hij denkt dat ze hierheen komt om wraak te nemen !) HIj heeft nog steeds die blik in zijn ogen die ik niet ken... nu is hij volledig obesssed met de angst en de schaamte en het besef van wat er is gebeurd...ik gooi het er maar op dat hij nog steeds uit balans is en dat hij rust nodig heeft.. maar af en toe maakt hij me bang aangezien hij maar obsessed blijft.. ook al is de obsessie dit keer tegen tante polski gericht...
Is dit normaal, afgezien van het soapgehalte ????
Ik weet het niet... denk dat de tijd en rust hun werk moeten doen...we blijven praten en proberen de rust terug te vinden..maar bij hem zit de schrik er goed in en bij mij overheerst weer mijn burnout gevoel...
maaaaaarrrr... er is dus wel degelijk ook HOOP, op betere tijden...dat is denk ik het belangrijkste ....IK GELOOF IN ECHTE LIEFDE...en ik geloof ook dat het soms het waard is om ervoor te vechten...zoals de songtekst van INdenial...en misschien kan ik met deze aflevering van "GTST" toch mensen overtuigen van het feit dat als je voelt dat het echte liefde is ... het het misschien toch soms waard is om voor te knokken...De tijd zal het leren...
I'll ceep you posted !!!
veel liefs,
Donna
Volgen jullie mij nog ? Ja, af en toe denk ik... lieve schat...please please please ... aub .. verlies niet je verstand !! maar ik hoop dat dit tijdelijk is... heb zijn moeder in italie gebeld en gevraagd of ze hem niet een paar weken bij haar wil hebben...het zal hem goed doen, en mij ook... hij even rust ... ik even rust...
uhh, ik zie dat het laatste
uhh, ik zie dat het laatste stukje er nog tussen geplakt had moeten worden... nahja...hoop dat jullie mij toch kunnen volgen ...
XXX
Donna
...."Di felicita non si muore mai, ma se tornerai forse muoriro....!"
Dat laatste wat je zegt is
Dat laatste wat je zegt is heeeeel verstandig! Jullie moeten idd beide even rust hebben om na te kunnen denken.. Wat jullie beide echt willen..
Ik hoop dat jullie er samen uitkomen.. Want ik vind ook, echte liefde daar moet je voor vechten.. Ik ben geen opgever, helaas zijn niet alle mensen zo
Wees sterk meid, hopelijk gaat hij een aantal weken naar Itali?ɬ´..
Heel veel sterkte!
Wat een situatie...
Ik moet eerlijk bekennen dat ik me niet bewust herinner dat ik eerder stukjes van je gelezen heb dus de precieze voorgeschiedenis heb ik niet meegekregen, maar je verhaal is denk ik op zich duidelijk genoeg.
In ieder geval is het denk ik zo dat je de spijker op z'n kop geslagen hebt door te zeggen dat jullie rust moeten nemen. Het is fijn dat je hoop put uit de gebeurtenissen, maar het is ook duidelijk dat er iemand nogal in de war is . Als jullie er allebei hetzelfde tegenaan kijken in de basis, namelijk dat jullie eigenlijk elkaar wel terugwillen, dan moet het denk ik mogelijk zijn om even wat afstand te nemen, alles op 'n rijtje te krijgen en uit te rusten en dan eens voorzichtig weer te daten (naar mijn idee kun je beter er niet meteen volop inspringen).
Wel is het voor mij als buitenstaander fijn om te lezen hoe raar en onvoorspelbaar dingen kunnen lopen. Je treft me net in een beetje een doemdenkbui en je verhaal laat duidelijk zien dat dat geen zin heeft, want je weet nooit hoe 't loopt.
Ik hoop dat jullie er uit komen met z'n tweeen (en dat hij zichzelf ook weer 'n beetje terugvindt ).
Hey Donna, Ik denk ook dat
Hey Donna,
Ik denk ook dat het voor jullie allebei het beste is om even een paar weken tot jezelf te komen na alles wat er gebeurd is. Gewoon even alles relativeren en nadenken hoe je verder wil. Als ik jou was zou ik hier zeker nog eens heel goed met hem praten, zodat dit niet nog een keer gebeurd. Maar dat is nu van latere zorg, nu ist het belangrijk dat je jezelf tijd en rust gunt. Ga lekker sporten, winkelen, relaxen en kom weer lekker tot jezelf.
Wie weet hebben jullie dan allebei over een aantal weken goed nagedacht, ervan geleerd en kun je met frisse moed een nieuwe start maken.
Heel veel succes ermee nog verder.
xxx Fleur
Apres toi le d?ɬ©luge.....
helemaal mee eens
het allerbeste wat jullie nu kunnen doen is even een tijdje niet bij elkaar zijn en misschien in die tijd ook geen contact. Dan kunnen jullie allbei bijkomen van de gepasseerde ellende en pijn. En mocht het dan goedkomen lijkt het me heel verstandig om in relatietherapie te gaan. Ik hoop dat het goed voor je afloopt meid.
Nou donna, wat een verhaal
Nou donna, wat een verhaal zeg! ik had je idd een tijdje gemist. Snap nu wel waarom.Hij schiet nu wel weer door naar de andere kant he? lijkt het, maar ik denk dat dat ook wel weer tijdelijk is. goed van je dat je niet meteen ingaat op zijn nieuwe ingeving, rust zal jullie beide inderdaad goed doen denk ik. Heel verstandig. Maarre aan de andere kant ben ik ook wel blij voor je weetje. ik bedoel hij ziet in elk geval in dat dat polski verhaal niet echt een happy end had. Ik wens je hele veel sterkte om hier nu weer bovenop te komen.
liefs, LJ
Cry yourself a river, build yourself a bridge and get over it!