We geven hier reacties op andere , proberen hun aan het verstand te brengen om de hoop te laten varen , om geen contact te zoeken , we schrijven wat we denken voor die persoon
en uiteindelijk , uiteindelijk is 1 ding de waarheid we kunnen of doen het zelf dikwijls niet
omdat het ongelooflijk moeilijk en zwaar is
Maar de steun die we hier aan elkaar geven , dat moet ons de moed en kracht geven om stilletjes aan
ons LDVD die we hebben, te laten wegzinken en terug plaats te gaan maken voor iets moois in het verschiet!
Ik ben al veel gekwetst geweest in mijn leven , heb al 2 maal serieuze LDVD gehad , nu nog trouwens
Waarom hebben wij er last van en krijgen de indruk dat de andere er precies niet om geven , ons negeren net of we hebben nooit bestaan voor hun , zo onverschillig kunnen zijn , puberaal , achterbaks .....
Omdat wij zacht zijn , omdat wij respect hebben voor onze partner , omdat wij willen vechten en volop gaan voor onze relatie .
Zelfs als het niet anders kan en we zelf de beslissing moeten nemen , zelfs dan nog hebben we er last van !!
Omdat wij andere mensen niet willen kwetsen !!
Wisten en begrepen onze partners ons maar , beseften ze maar dat wij uniek zijn !
Meestal beseffen ze dit , maar zijn dan te laf om dit toe te geven , bang om terug te komen !
Meestal sturen ze nog enkele berichten om je zogezegd te troosten , maar het is voor hun eigen dat ze dit doen , niet voor ons ze voelen zich wel schuldig
herkennen jullie dit :
"ik hou van jou "
"ik wil je ook niet kwijt"
"ik voel me zo goed bij jou"
" ik weet het zelf niet meer"
" ik weet met mijn eigen geen blijf , het ligt niet aan jou "
" we hebben leuke tijden gehad , mss komt deze wel weer"
" het lot zal wel beslissen , als we bij elkaar horen dan komen we wel weer samen "
" ik zal er nog eens goed over nadenken"
Ze beseffen enkel niet dat dit ons nog eens xtra pijn doet , de hoop dat wij hier in zien !!
meestal hoor je daarna niets meer van hun !
Als we jong zijn , dan zijn er meestal geen problemen we hebben geen of bijna geen bagage (verleden) die we moeten meedragen.
Pas als we spreken over een nieuwe relatie (na scheiding , na een lange relatie) dan pas dragen we een verleden mee.
Men beseft niet dat je moet werken aan een relatie , het gaat allemaal niet vanzelf ....
als je openstaat voor een nieuwe relatie zouden we alles opnieuw moeten gaan beleven , ontdekken samen met onze nieuwe partner
nieuwe relatie , nieuw begin !!!
De meeste hebben in hun vorige relatie hun eigen principes opgedrongen , nieuwe gewoontes ontwikkelt om problemen te ontvluchten die ze in hun relatie hebben .
Als deze relatie dan toch uiteindelijk misloopt en ze beginnen een andere relatie , willen ze die principes behouden = Fout
Die principes ,nieuwe gewoontes hebben we niet meer nodig want we hebben een nieuwe relatie
elke relatie is anders , sommige spreken van deja vu 's plots beginnen ze anders te reageren enz.....
ze worden bang , WAAROM je hebt een nieuwe relatie laat dit toch varen , geef je partner en jezelf een nieuwe kans op geluk tesamen
Wat je voelde bij de 1 ga je praktisch nooit bij de andere voelen , waarom zou je die principes en gewoontes van vroeger willen gebruiken , JA JUIST om je te beschermen en voor wat ? voor je verleden ..... die is er niet meer er is alleen een toekomst en die toekomst kan je alleen opbouwen als iedereen begint met een schone lei naar je partner toe !!!!
Wij die zacht zijn , onbewust doen we dit of proberen dit toch te doen
Ikzelf , als ik een nieuwe relatie heb ik ga er steeds voor , ik geef mijn nieuwe partner een kans en hoop dat ze mij die kans ook gunnen , meestal laten ze je dit geloven en geven je dit gevoel maar niets is minder waar
plots kunnen ze dit niet meer volhouden , ze kunnen de schijn niet meer hoog houden en dan barst de bom
dan sta je daar ongeloofwaardig , je hebt het niet zien aankomen, vragen die naar boven komen
zij kunnen het niet meer aan , wij worden nogmaals is gekwetst
Wij willen harder worden voor onszelf , ons beschermen voor een eventuele volgende relatie en wat krijgen we : sommige worden dan zoals hun partners geweest zijn !
We doen wat we onze geliefde verweten hebben !
Stop , blijf je zelf ..... probeer niet te veranderen hoe moeilijk het ook is !
En geloof me het is moeilijk , maar probeer hier aan te denken !
Wij zijn niet verkeerd , ze begrijpen onze liefde voor hun verkeerd !
@ily
tja ik heb een relatie/huwelijk van 15 jaar achter de rug met kinderen. liefdesverdriet heb ik niet meer en ik ben zelfs nu ook tot de conclusie
gekomen dat mijn ex en ik eigenlijk nooit bij elkaar hebben gepast.
wel ben ik blij met de kinderen. maar alles is ook echt kapot en ik heb zelfs geen greintje respect of medelijden met mijn ex. groot nadeel we zitten aan elkaar vast omdat we kids hebben. ik wil niks met mijn ex te maken hebben maar het is niet anders. en geloof mij dat is al een straf op zich. dus hoe graag ik het ook zou willen ik kom tot aan mijn dood toe nooit van dat mens af. bah
tomaat
Jezelf blijven gaat niet meer..
De ervaringen bepalen helaas soms wie jij bent.
Ik vind je relaas over het
Ik vind je relaas over het verleden loslaten heel erg goed...alleen zou ik er zelf een puntje veranderen...
Blijf jezelf.......ja absoluut, maar een verbroken relatie geeft je ook juist de opportunity om je eigen levenslessen te leren.
Wat kan je er voor voordeel mee opdoen? Wij allemaal proberen patronen te herhalen die al uit onze vroegste jeugd komen, niet leren van een verbroken relatie komt dan ook uit op constant hetzelfde meemaken..
Immers het is niet voor niets over gegaan...een relatie heb je met zijn tweeen.
En dan blijf je in een vicieuze cirkel rondgaan, en dat is zo hartverscheurend omdat allen hier het juist goed willen doen.
Ik ben blij dat ik een aantal inzichten heb opgedaan, hierdoor wist ik wat ik wel en wat ik niet in een relatie nodig had, en heeft er ook voor gezorgd dat ik meer ruimte gaf aan andere mensen, omdat ik er onderhand wel achter was dat de mannen waar ik echt voor " ging" reuze ongezond voor mij waren.
Ik ben nu echt gelukkig, mede door ,mijn ldvd en het verliezen van mijn grote liefde...hoe pijnlijk ook, ik heb er wel mijn voordeel bij gehaald.
Liefs...
Een klein beetje graag zien
Over dat hard,te gevoelig zijn. Als je verliefd word,er helemaal voor gaat, heb je je gevoelens toch niet in de hand? Je kan (ik toch niet) iemand maar een klein beetje graag zien? Wij moeten gewoon aanvaarden dat mensen kunnen veranderen. En daarmee ook de gevoelens voor iemand anders. Wat is het ergste? Doen alsof er niets aan de hand is? Of willens nillens iemand kwetsen? Het is gewoon de manier waarop waarmee wij het moeilijk hebben. Gewoon negeerd worden, of hoop blijven geven. Dat maakt dat je niet verder kan. Dat hebben hier velen gemeen, die hoop dat het toch nog goed komt, omdat die "dumpers" ons als reserve gebruiken. Eigenlijk moeten we wat meer zelfrespect hebben,het niet aanvaarden dat wij 2e keus zijn. Misschien hebben we dat wel gemeen, dat gebrek aan eigenwaarde....Ik weet het ook allemaal niet. Hoop nog iedere moment van de dag dat hij me nodig heeft,me mist... Ik denk, in een relatie,is er nooit evenwicht. De ene ziet de andere altijd liever. En dat maakt je afhankelijk...helemaal fout. Maar liefde is niet rationeel.