Ik sprak zojuist mijn ex - wat blijft het toch gek om haar zo aan te duiden - en eigenlijk voor het eerst was het een gesprek waarin het niet ging over contact houden of niet, gevoelens of niet, maar gewoon over koetjes en kalfjes. Ik zal me er bij neer moeten leggen dat het of geen contact is, of zo'n contact. Want haar mooie woorden over vrienden etc, die blijken mijns inziens nog altijd loze te zijn geworden.

Eigenlijk is het heel naief dat ik dacht dat het zou lukken als vrienden, zelf snapte ik dat nooit zo van mensen. Het zal dus wel niet lukken, denk ik nu. Ik kan wel steeds blijven terugvallen op haar mooie woorden dat ze nog eens langskomt etc etc etc.... Maar laat ik mezelf niet voor de gek houden...

Vijf jaar en einde bericht

vijf jaar en geen toekomst meer in zicht

"Bijzonder ben je, ik wil contact houden"

dat zei ze zeker te weten

Maar nu reeds blijkt dat wat wij zouden

door haar snel is vergeten

En dus blijft over die cocktail

van frustratie, teleurstelling en verdriet

verdorie, ik drink hem veel te veel,

en waarom!? ik wil dat helemaal niet!

Haar mooie woorden zijn verworden tot loze,

daar baal ik toch wel van

maar ik moet beseffen, hoop is uit den boze

hoe hard ook, voor haar ben ik niet meer van belang