Online gebruikers
- JosephUnlal
Met bovenstaande zin heb ik (hopenlijk) een periode afgesloten van een verliefdheid die niks geworden is.
Het zit zo: sinds juli 2009 was ik verliefd op mijn onderbuurvrouw. Mooie meid om te zien.
Probleem echter is dat ik een relatie heb. Het is een goede relatie maar de spanning is er een beetje uit. Hebben een tijdje langs elkaar geleefd en zodoende dacht ik dat de onderbuurvrouw mij bepaalde signalen gaf dat ze me leuk vond. Ik deed er alles aan om de haar te zien, hond op vreemde tijden uitlaten ed. Mijn gevoelens werden sterker en sterker voor haar. Uiteindelijk heb ik de stoute schoenen aan getrokken om het tegen haar te vertellen. Ik heb gezegd dat ik verliefd op haar ben. Vanaf dat moment negeerd ze me. Ik kan haar op eea manier niet bereiken. Ze laat niks toe geen gevoel / emotie etc.
Het is logisch dat wanneer je door een "vreemde" wordt aangesproken die aangeeft dat hij verliefd op je is je afstand neemt en geen houding weet te geven. Woensdag jl had ik een vrije dag en zag haar auto staan op de parkeerplaats. Na mijn moed bij elkaar geraapt te hebben naar beneden gelopen en aangebeld. Ik zag dat ze door het oogje van de deur keek maar de deur bleef dicht. Balen natuurlijk maar het zij zo dacht ik nog. Hierna boodschappen gehaald en op de terugweg kwam ik haar tegen terwijl ze naar de auto liep. Ze dook de auto in en begon te doen alsof ze druk bezig was met iets (kan natuurlijk zo geweest zijn). Ik sprak haar aan en weer negeerde ze me, ze dook nog verder de auto in. Alsof ze me niet gezien zou hebben..... Ik keek haar aan en vond het een vreemde reactie en ben door gelopen. Thuis gekomen onderstaand briefje getypt:
"Hoi patricia,
vanmiddag was voor mij pijnlijk duidelijk dat je niks van me wilt weten. heel begrijpelijk na het geen wat ik je 3 maanden terug gezegd heb. het is nooit mijn intentie geweest om je ongemakkelijk te laten voelen in welke vorm dan ook.
wat ik vandaag geprobeerd heb was met goede bedoelingen. voor mijn gevoel heb ik toen niet alles gezegd wat ik wilde, uitleggen dat de gevoelens niet echt zijn maar een vlucht. soms ontvangen mensen signalen verkeerd. dat is in mijn geval waarschijnlijk zo geweest. mijn verontschuldigingen hiervoor. na deze korte brief zal ik je niet meer benaderen in welke hoedanigheid dan ook.
je zal me een mafketel vinden, da´s je goed recht. maar ik durf wel te zeggen dat ik een eerlijke mafketel ben."
Tuurlijk heb ik nog last van de gevoelens, voelt echt als liefdesverdiet. Ik hoop dat ik hiermee mijn energie in de juiste relatie kan stoppen. Mijn vriendin heeft het niet makkelijk gehad met me de laatste 7 maanden. Bewondering is wat ik voor haar kan opbrengen. Hoop dat het niet te laat is om onze relatie te redden. Dubbel liefdesverdriet lijkt me moeilijk te dragen.
Branchino
@ Branchino
Verliefdheid kan veel met een mens doen, wanneer de verliefde gevoelens niet wederzijds blijken en de persoon zich verder en verder terugtrekt, wil je niets anders dan uitleg geven.
Logisch lijkt me, maar ben je niet bang dat deze Patricia op een dag het hele verhaal aan je vriendin verteld?
Of haar het briefje laat lezen?
Is er geen mogelijkheid dat je het in (beperkte mate) toch met je vriendin kunt bespreken?
Ik snap dat je bang bent voor de confrontatie, het is uiteraard ook een risico dit te doen omdat je vriendin je de deur kan wijzen, ik snap daarom best dat je het zo wilt laten wat je vriendin betreft maar er zitten wel risico's aan.
Een tussenweg zou misschien een optie zijn?
Ik wil je graag uitleggen waarom:
Ik heb soortgelijk iets meegemaakt (maar dan andersom) dat een buurman die toen der tijd redelijk met mijn ex kon opschieten, bepaalde uitspraken wist, (die mijn toenmalige vriend) aan hem gedaan had, en ikzelf wist heel lang van niets maar later wilde de buurman toch kwijt wat hij wist.
Niets is erger dan te horen, dat "men" meer schijnt te weten dan jij zelf.
Dat kan enorm veel boosheid en teleurstelling met zich meebrengen en je denkt dat wanneer je iemand iets in vertrouwen geeft of verteld, dit binnen 4 muren blijft, maar dit hoeft niet altijd zo te zijn.
Ikzelf was toen juist zo ontzettend boos om het feit dat ik hier niets vanaf wist, en de buurman wel. Ik heb mijn toenmalige vriend toen ook een poos de deur gewezen.
Niet om waar ik achter was gekomen want daar was over te praten, maar om het feit dat mijn vriend niet eerlijk was geweest, naar mij toe.
Later begreep mijn vriend dat de uitspraken van de buurman voor mij heel pijnlijk waren geweest.
Ik wil je absoluut geen angst aanjagen, maar ik zie hier wel een stukje realiteit van wat wel voor kan komen.
Je hoeft niet meteen te zeggen dat je verliefd bent op de buurvrouw maar je kunt wel laten doorschemeren dat je deze vrouw een erg leuk mens vind, of zoiets. (als jullie haar zien lopen of zo, dan valt het ook niet zo op).
Er staat in de brief niets waarin het woordje verliefdheid voorkomt, dat kan in je voordeel werken.
Maar eerlijkheid duurt het langst, zeker naar je partner toe.
Je kunt zeggen dat je weleens een praatje met haar gemaakt hebt en je haar gezegd hebt dat je haar een leuk mens vind, en ze dit een beetje verkeerd heeft opgevat, dat ze erg geschrokken leek, na je uitspraak. (ik noem maar wat).
Mocht de buuf dan toch je vriendin aanspreken, dan kan je vriendin altijd zeggen, dat ze weet dat je haar een leuk mens vind.
Iemand heel erg leuk vinden, daar is op zich niets mis mee en gelukkig is er verder tussen de buuf en jou niets gebeurd.
Ik begrijp best dat na jaren relatie de bekende sleur kan ontstaan en je hierdoor wat meer openstaat voor (in jou geval een leuk uitziende buuf).
Gelukkig maar (achteraf) dat het gebleven is, bij gevoelens waar je verder niets mee gedaan hebt nu toch blijkt dat je je eigen relatie en je partner waardeerd en je toch wilt proberen om aan je eigen relatie te werken.
Dat klinkt positief toch!
Zoiets kun je trouwens ook nog tegen je partner zeggen, dat je het een leuk mens vind maar je dolgelukkig bent met je eigen relatie.
Het woord is aan jou, misschien wil je het toch zo laten, en dan hoop ik voor je, dat de buuf het ook zo laat.
Ik wens je veel wijsheid toe, groetjes Layla
@Layla Hoi Layla, het woord
@Layla
Hoi Layla, het woord verliefdheid is in januari wel gevallen. Dit heb ik tegen mijn vriendin en de buurvrouw gezegd. Ik hoopte hiermee te bereiken dat de gevoelens weg zouden gaan maar helaas tot op de dag van vandaag zijn deze aanwezig. Mijn vriendin is op de hoogte van het briefje van woensdag. Is wel zo eerlijk vind ik.
Nu moet ik ook eerlijk zijn over het volgende. We hebben mijn appartement te koop gezet met de bedoeling om groter te gaan wonen. Het eerste jaar geen of nauwelijks kijkers. Nu hebben we een kijker die voor de 2de keer de woning wil bekijken. De angst en benauwdheid grijpen me naar de keel omdat ik niet zeker ben of ik wel eerlijk naar mijn vrienin ben geweest en of we wel moeten verkopen.
Al met al is het redelijk chaos in m´n hoofd.
Branchino
Hoi Layla, Helaas kon ik geen
Hoi Layla,
Helaas kon ik geen passend titel bedenken.
het is nu al een paar maanden geleden dat ik bovenstaande blog geschreven heb. Begin april nog een keer iets geschreven over een brief die ik voor de buuf heb geschreven maar nooit heb durven afgeven. Daar hebben meerdere mede LDVD ers op gereageerd. De situatie is als volgt: Mijn vriendin is bij haar ouders in getrokken omdat deze nu 2 maanden op vakantie zijn. We zien elkaar 2 tot 3 maal per week. Ik heb het idee dat we afstand aan het creeëren zijn om het geen wat eventueel komen gaat. We sluiten elkaar steeds meer af. Huis uit de verkoop gehaald etc etc.
Mijn verliefdheid op de buurvrouw is er niet minder om geworden. Voel me net weer een puber die niet weet hoe hij met gevoelens om moet gaan. Buuf "negeerd" me nog compleet. Ik heb haar bang gemaakt door mijn emoties met haar te delen. Allemaal heel begrijpelijk haar reactie. Echter wat me opvalt is dat wanneer we elkaar tegenkomen we beide niets tegen elkaar durven zeggen. Geen hallo, geen goedemorgen nee gewoon helemaal niks. We kijken wel naar elkaar en proberen elkaar te ontlopen. Op zo´n moment dat we elkaar niet kunnen ontlopen dan knikken mijn knieën en voel me helemaal warm worden. Rode kop en trillend probeer ik me groot te houden. Ze ziet het en volgenms mij geniet ze ervan. Speelt ze nu " hard to get" of vindt ze leuk om mensen op een dergelijke manier te straffen voor hun eerlijkheid. Begrijpen doe ik dat gewoonweg niet.
@ Branchino
Hoi Branchino,
Idd een poosje terug, dat je geschreven hebt, maar goed om te lezen hoe het ondertussen met je is gegaan.
Ik begrijp uit je verhaal dat je vriendin een paar maanden bij haar ouders thuis is, en jij thuis bent.
Heb je nog gesproken over het één en ander, met je vriendin?
Tja de vraag is en blijft, hoe nu verder?
Of beter gezegd, hoe wil je verder?
Dat laatste lijkt me trouwens erg moeilijk, je hebt nog steeds een relatie maar je bent ook verliefd op de buuf, die tot nu toe niets met je verliefdheid gedaan heeft.
Sterker nog, ze zegt ook geen gedag meer, speculeren waarom de buuf niets meer zegt, heeft denk ik geen nut, want zolang je buuf blijft zwijgen, weet je niets zeker.
Het enige wat je zeker weet, is dat je buuf niets met je woorden gedaan heeft en dat ze ervoor heeft gekozen te zwijgen.
Ik kan me zo voorstellen, kijkend vanuit de positie van je buuf, dat ze zich ongemakkelijk zou kunnen voelen, bij het feit dat de buurman (die in een relatie zit) verliefd op haar is.
Ik zou me in haar plaats ook best ongemakkelijk voelen, wanneer een buurman uitspreekt verliefd op me te zijn, maar ik weet dan ook dat hij in een relatie zit, ze kent de buurvrouw (je vriendin) uiteraard ook.
Maar zelfs wanneer je relatie op de klippen zou lopen, dan nog kan het best zo zijn dat de buuf je liefde niet gaat beantwoorden, die kans is gewoon heel rieel.
Misschien vind ze je een hele aardige buurman maar meer ook niet.
Ergens is het jammer dat je buuf niets meer zegt, want voor jou brengt haar zwijgen ook een ongemakkelijk gevoel met zich mee.
Wanneer de buuf had gezegd, sorry buurman, ik vind je een hele aardige man maar verder dan dat, gaat het niet, had je in ieder geval zekerheid gehad.
* Maar even terugkomende op je relatie, want je hebt hoe dan ook nog steeds een relatie, je vriendin is 2 maanden bij haar ouders, is dit nu niet de ultieme kans voor jou, om eens nader onder de loep te nemen of je haar niet mist, of je niet eens met haar kunt gaan praten, al is het maar over jullie relatie, als je verder niets kwijt wilt over je verliefdheid.
Ga eens na of je het zover wilt laten komen, dat je relatie straks op de klippen loopt, want het zit er vast en zeker aan te komen, als ik alles zo lees.
Ga eens voor jezelf na, waarom je eigenlijk verliefd op je buuf bent, is het slechts het ongrijpbare, de spanning, de hoop op passie, ... iets wat je mist in je eigen relatie?
Eens werd je verliefd op je vriendin, er moet dan toch een basis zijn, waarom het een relatie werd, misschien zijn jullie elkaar ergens kwijtgeraakt.
Een hele simpele realiteit: je relatie is (nog steeds) realiteit, je verliefdheid slechts verliefdheid en verder .. lucht, noppes, ... want het wordt niet gevoed.
Ik veroordeel je niet, zeker niet, want verliefd op iemand anders dan je eigen partner kan een ieder overkomen.
Vraag blijft, wat je er mee wilt, of niet.
Het gras aan de overkant lijkt vaak alleen maar groener, als in de eigen tuin.
Aan het einde van de dag .... blijkt ook de buuf niet zonder issues.
Het zo toch eeuwig zonde zijn, als je op een dag wakker wordt uit je droom en je vriendin haar eigen weg heeft gekozen.
Maar dat is slechts een senario, zoals die zou kunnen verlopen, jij hebt de regie in handen.
Ik hoop dat je er met jezelf uitkomt, hoe je nu verder wilt.
Ik denk dat het niet zozeer een issue zou moeten zijn, hoe de buuf zichzelf tegenover jou opstelt, maar ik denk dat de issue is, hoe je jezelf gaat opstellen.
En dat gaat hard werken worden, want waar liggen jou prioriteiten?
Als je daar achter kan komen, heb je al veel in handen om verder te kunnen met jezelf, maar wie weet ook nog in je relatie.
Sterkte en hopelijk lees ik nog eens, hoe het met je gaat.
In ieder geval dank voor je reaktie.
Groetjes en veel wijsheid gewenst!
Layla