Hallo allemaal,

Vandaag is het pas 2 maanden geleden dat mijn ex het uit heeft gemaakt. We hadden al een aantal probleempjes en op het eind vormden ze 1 geheel. We wonen nog steeds samen puur uit financiele oogpunt. We slapen apart, maar we eten nog steeds samen, we kletsen veel en we hebben besloten om maar vrienden te blijven. Tijdens een aantal gesprekken werd er duidelijk dat geen van ons behoefte had om iets met een ander te beginnen omdat we in ons achterhoofd zouden houden dat de liefde misschien weer terug zou komen. Dus met een beetje (valse) hoop gingen de weken voorbij.

Maar ik voelde dat er iets niet klopte en hij zit verdacht vaak op internet. Elke keer als ik de kamer binnenkwam klikte hij van alles weg. Dus besloot ik vandaag maar eens te kijken. En toen kwam de klap....mijn ex is duidelijk al bezig met een ander en het ergste is ik ken haar. Ze spreken zelfs tijdstippen af om te chatten.

Het doet me gewoon VRE-SE-LIJK pijn want nu blijkt dus dat ik in een illusie heb geleefd en dat ik ben voorgelogen. En ik voel me gevangen in mijn eigen huis. Ik wil niet weggaan omdat ik me niet laat wegjagen, maar het idee dat ik het weet en daarmee moet leven?...
Ik voel nog zoveel voor hem, maar hij is duidelijk allang een station verder. En dan elke dag schijnheilig tegen me doen en me hoop geven en mooi praten.
De wetenschap dat ik nog aan het verwerken ben en dat hij gewoon verdergaat, ik snap het niet. Het lijkt wel alsof hij hiermee wil zeggen dat ik niks heb betekent. Ik ben zo boos en ook op mezelf.
Ik weet niet hoe ik ermee moet omgaan. Ik moet nu een aantal dagen weg en heb hem daarom een mail gestuurd met het verzoek om afstand van elkaar te nemen. Ik trek het niet om nu persoonlijk een confrontatie aan te gaan. En het ergste is...stel dat ik er niet ben, stel dat ze dan in mijn huis komt....?
Wat moet ik doen?

Gr, Uma