Start › Blogs › Knuffel77's blog

Duidelijkheid

afbeelding van Knuffel77
Don, 20/12/2012 - 23:14 — Knuffel77

Ok, ik kreeg vanavond te horen dat mijn ex al een tijdje met een ander is. Iemand waarvan ik al wat vermoedde maar dat is nu bevestigd.
Nu moet ik gaan verwerken...

Waar begin je, en precies nu met deze oh zo gezellige feestdagen voor de deur....

Ze vroeg me 17 nov om tijd en ruimte en rust, en nu zit ze dus al een tijdje met een ander, afgelopen dinsdag nog aan de foon gehad, ik heb het haar recht op de man af gevraagd, nee hoor, echt niet.
De tijd zal leren of het nog goed komt tussen ons zei ze nog...
Shit wat doet dit pijn, en zaterdag komt ze nog hierheen om spullen op te halen ook, met die kerel !?!?!
ik zal zorgen dat ik niet alleen ben....

wat een kloteavond weer, gadverdamme

Don, 20/12/2012 - 23:53 — jongehond
afbeelding van jongehond

Ook meegemaakt, nu een jaar

Ook meegemaakt, nu een jaar terug. Hoelang heeft je relatie geduurd?

Het beste is er definitief mee stoppen. Het komt denk ik niet goed en beter is om de eer aan jezelf te houden. Ik weet het, het gaat tegen je gevoel in (je wilt haar nog steeds), maar het is echt het beste. De knoop definitief doorhakken geeft jou ook rust.

O ja, als ze zaterdag de spullen op komt halen kun je beter helemaal niet thuis zijn. Dit is gewoon heftig en wil je niet meemaken. Heeft ze zelf een sleutel? Anders kan misschien iemand haar binnenlaten.

De feestdagen voor de deur is gewoon erg balen. Maar ook als je in een relatie zit, kunnen deze dagen niet altijd een pretje zijn hoor. Nu kun je in elk geval geen ruzie maken.

Je kunt nu het beste volledig voor jezelf gaan en voor jezelf kiezen. En die pijn is er, maar probeer binnen die pijn de weg van de minste weerstand te kiezen.

Sterkte!

Vrij, 21/12/2012 - 00:13 — indie77
afbeelding van indie77

en die andere 'kerel' moet je

en die andere 'kerel' moet je niet binnen laten hoor! Dat kan ze niet maken, om hem mee te nemen.

Vrij, 21/12/2012 - 07:45 — Knuffel77
afbeelding van Knuffel77

toch

toch doet ze het omdat volgens haar , haar eigen auto het niet meer red en hij dus moet rijden... wat een toeval

Vrij, 21/12/2012 - 07:44 — Knuffel77
afbeelding van Knuffel77

sleutel

ze heeft geen sleutel meer, we woonden niet samen. Het zijn 8 maanden van geluk geweest. Wel is er in de 8 maanden echt veel gebeurd en zijn we overal samen doorheen gegaan zonder al teveel problemen. We deden alles om elkaar te helpen, dat was zo bijzonder.
1ste kerstdag ben ik alleen, 2de kerstdag het verplichte nummertje, met de kids naar mijn ouders toe...

Ik wil het ook niet laten zien maar ik ben nu zwak en erg gevoelig Verdrietig

Vrij, 21/12/2012 - 00:56 — liesje-23
afbeelding van liesje-23

Kom op!

Het is natuurlijk wel moeilijk voor je maar je hebt ook gelijk de duidelijkheid ervan.

Nu moet je het proberen af te sluiten en sterk te blijven voor je kids,dat verdienen ze.

Ik zeg dat nu wel allemaal heel leuk maar ik weet ook dat het onwijs veel pijn doet en oh zo moeilijk is, en ja vooral met de feestdagen voor de deur.
Maar kom op!! Als zij haar spullen komt halen zorg dat er iemand is en laat vooral niet merken aan haar wat je ervan vind of hoe jij je voelt, dat hoeft zij niet meer te weten.

Hier zijn we er iig voor je
Groetjes

Vrij, 21/12/2012 - 07:54 — Knuffel77
afbeelding van Knuffel77

hoe doe je het

Hoe kan je haar nu laten zien alsof het je niet meer boeit ? Ik slaap er niet van, eet bijna niet meer. Ben een volledig wrak nu.
En de rest gaat maar door, ik moet nog zoveel regelen omtrent de sociale dienst en toestanden. Alles lijkt voorbij te gaan en heb het gevoel dat ik nu wel heel erg alleen sta in alles. Dit van me af typen is tot daar aan toe maar zodra het er staat dan ben ik weer terug bij af.
Er is wel steun hoor, ouders en een handje vol goede vrienden die me echt proberen te helpen, als ik dan bij die mensen ben gaat het ook wel maar zodra je weer thuis bent dan begint alles weer...

Het is echt fijn wat je zei, wij zijn iig hier voor je, daar liepen de tranen van over mijn wangen ....

Maar het is alles bij elkaar zoveel en ik weet niet hoelang ik dit op deze manier nog volhou voordat ik echt helemaal instort.

Ik doe mijn best voor de kids maar door mijn onzekerheid weet ik niet of ik dat nu ook wel goed doe. Ben bang om er alleen voor te staan en fouten te gaan maken terwijl ik juist altijd zo zeker ben en erg sterk in mijn schoenen kan staan. ik heb soms een grote mond maar het hartje is zo klein....