Hoi M....,

Ik wil je nog even bedanken.
Misschien lees je dit wel.
Je bent toch telepatisch volgens jezelf, dus dan weet je ook dat ik die hier heb gepost.

Ik wil je even bedanken dat je al onze dromen kapot hebt gemaakt.

Van A tot Z alles waar we het over hadden....
Alles wat we samen wilden...
Jij gooide het in de prullenbak alsof het NIETS was...

Het begon met het hele gebeuren rondom de luchtmacht....en samenwonen in Volkel...
Dat moest er eerst maareens aan geloven...
En achteraf wilde je ook de politie voor mij kapot maken...

Is er ooit iets geweest waarin je wél écht achter mij stond?

Ik heb jou toen geholpen voor je toelating tot je nieuwe school,
je zei het zelf toen al...dat het zonder mij je nooit gelukt was...

Ik heb jou nooit op de echte momenten dat je mij nodig had in de steek gelaten...

En ik was volgens jou nooit in jouw dingen geinterreseerd....
Ik vraag me nu nog steeds dag in dag uit af hoe het met jou gaat, en hoe het gaat op je nieuwe school...

Jammer dat je onze relatie, onze droom, in het rijtje van al die mislukte dingen in jouw leven wilde zetten.

Terwijl als je je ogen écht had geopend....je dan had gezien dat ik je uit de ellende wilde halen...

Marcel