Het ging zo lekker met me. Nog steeds wel eigenlijk, maar ik merk gewoon dat hij steeds vaker weer in mijn gedachten is.
Ik was erg wanhopig toen het contact tussen ons wegviel. Gelukkig is dat weer hersteld, en gaat het bijna weer als vanouds tussen ons. Eerder bespraken we alles, alleen nu probeert hij het zo min mogelijk te hebben over z'n nieuwe vlam.
Doordat het weer zo goed gaat, mn teleurstelling wat hem betreft onterecht bleek, denk ik weer veel aan hem. Heb weer een beetje hoop, zou hem denk ik graag terug willen.
En ik wil dat helemaal niet willen ;-)of toch wel?

Vanacht heb ik raar gedroomd.

Hij en ik waren op zoek naar het huis van een vriend van ons. Onderweg kwamen me langs een zwembad, en daar werd een toneelstuk opgevoerd. We zijn hierbij blijven staan kijken. De hoofdrolspeelster was hoogzwanger. Bijna aan het eind van het stuk, zou ze gaan bevallen. We dachten dat het gespeeld was, maar de vrouw beviel werkelijk van een kindje. Ze ging het water in, met het kindje op haar buik en dreef zo naar ons toe. We hielpen haar het water uit, en ze werd afgevoerd per ambulance.
Wij gingen verder met de zoektocht naar het huis van onze vriend en kwamen onderweg allerlei mensen tegen die ik tijden niet gezien had.
Op een gegeven moment zitten we in de auto op een verlaten achterweggetje. Hij zat achter het stuur. Onder het rijden begint hij me ineens te zoenen. Ik vind het doodeng, omdat we beiden niet op de weg letten, maar zoen hem terug..
en toen was het afgelopen.

Ik onthoud mn dromen vaak niet, maar als ik ze onthoud is het thema vaak wel hetzelfde.
Meestal is het een zoektocht, of een speurtocht en kom ik allerlei mensen tegen. Altijd doe ik die zoektocht alleen, word af en toe vergezeld van mensen die komen en gaan.
Nu was de zoektocht met z'n tweeen.
Ik heb nu een paar keer over hem gedroomd, en elke keer komt er een baby in het verhaal voor. Heb zitten zoeken naar een verklaring die hiervoor wordt gegeven:
Baby: het geesteskind van de dromer; een nieuw begin met grote mogelijkheden voor de toekomst
ik kwam ook een verklaring tegen voor het zwembad/zwemmen:
moeilijkheden zijn onvermijdelijk. Je maakt je leven een stuk makkelijker als je niet steeds tegen de stroom in blijft zwemmen.

Nu zit ik hier weer hoop uit te halen, dat de baby een nieuw begin voor ons betekend. Dat het moeilijk word, dat weet ik wel..

Maar je kan het ook interpreteren dat ik hem moet laten gaan, dat ik een nieuw begin moet maken. Het moet accepteren en maar moet kijken wie of wat er op m'n pad komt.

Verstandelijk gezien, zeg ik dat het laatste het beste is.
Maar mijn gevoel zegt dat het nog niet klaar is. Ik wacht nog wel een tijdje af. Tot ik op het punt ben dat ik een keuze kan maken, hem laten gaan of nog een keer alles op alles zetten hem terug te krijgen. Maar nu kan ik nog niet kiezen tussen die 2 opties :s