Tis moeilijk maar ik heb al goede momenten. De avonden gaan prima, dan heb ik het wel naar mijn zin (ik was toch al heel veel alleen).
Maar tis nu mijn eerste weekend alleen. Heb vanmorgen alleen de boodschappen gedaan voor mij en mijn zoon (geen krat bier meer, geen wijn meer!) Daarna heb ik samen met mijn zoon en zijn vriendinnetje de kerstspullen opgeruimd. En dan slaat het ineens weer toe he. Ik zag hun saampies, tussendoor ff een knuffeltje, want ze zijn zo lief samen. En toen kwam het...... huilen huilen en nog eens huilen. En gisteren ging het toch redelijk........ ff naar de kapper(daar knapte ik wel van op) en gisterenavond bij een vriendin een bakkie gedaan. Maar je komt weer in de lege huis.... Ja de hond....die ligt met grote zwarte kraalogen naar me te kijken. t arme beest....
Maar goed .... ik voel me nu op dit moment even zwaar verdrietig. Probeer maar zoveel mogelijk afleiding te zoeken.