Ja, het contact is sowieso er niet, omdat het pijnlijk is voor hem. Precies wat jij zegt.
Het is zo'n gevoelige jongen dat hij dat hij ook niet veel '' kan hebben/aan kan''

Toen ik hem een maand later sprak nadat het uit ging , heeft hij ook tegen mij gezegd '' ik weet niet of het goed komt.'' MAAR, ik snap dan niet dat hij dat niet wilt, als het hem blijkbaar nog pijn doet? We zijn nu natuurlijk wel anderhalf jaar verder, dus misschien moet ik daar helemaal niet meer over nadenken, omdat hij na een maand nog erg in de war was. Het was zelfs zo erg dat ik hem toen ook niet mocht aanraken. En als ik expres iets vertelde wat we mee hadden gemaakt, dan moest ie er om lachen, maar nog geen 1sec later werd ie boos, omdat ik dat zei.

Ik heb wel vaker aan gedacht om hem te mailen. Ik had hem nog gemaild, toen het 4 maanden uit was, en dat was ook het laatste keer dat ik iets van me heb laten horen. Hier had hij niet op geantwoord. Misschien te vroeg?! Vandaar dat ik eigenlijk niet wil mailen, omdat ik misschien juist daardoor mezelf wil beschermen. Wat nou als ie weer niet antwoord? Zal dat dan wel een teken zijn dat het echt over is, of is het dan omdat hij het nog steeds niet aan kan? En is het dan niet JUIST aan hem, wanneer hij het er aan toe is? Aangezien ie het er nog moeilijk mee heeft. Dus vind het moeilijk om hier een keuze in te maken, om het wel of niet te doen.

Dit vind ik echt een moeilijke vraag, haha. Het is wel zo dat ik nu, al anderhalf jaar niks heb laten horen aan hem. Wat hij misschien enigszins vreemd vind, omdat ik in het begin toen het uit was, heel veel contact heb gezocht, om het goed te krijgen. En nu laat ik niks meer van me horen. Misschien vind ie dat wel raar. Als ik hem zie, dan kijk ik hem wel gewoon aan, maar ik lach niet ofzo.. Dus misschien denkt ie daardoor ook dat ik er klaar mee ben? Ik weet het allemaal echt niet, pfff.