Hoi mensen van ldvd,

Na lang wikken en wegen heb ik besloten terug te gaan naar de stad waar mijn ex en ik naartoe waren geeimigreerd. Kan in Belgie voor bijna nop een avondopleiding doen, 400 tov 1200 per jaar in NL. Dus, ok, ik kan het dacht ik. Ik doe die opleiding en ga weer terug naar NL (opleiding duurt 2,5 jaar) Nu woon ik hier sinds 4 maand. Sinds 3 maand heb ik weer contact met mijn ex (dit was totaal niet mijn bedoeling! Ik woon hier antikraak met heel veel andere mensen en had eigenlijk verwacht gewoon met hun bevriend te raken, ik heb mijn ex niet nodig, dat was mijn conclusie) De klap van het dumpen na 7 jaar bij elkaar te zijn deed enorm veel pijn. Na 6 mnd was ik er redelijk overheen. Ik bedoel, tuurlijk had ik terugvallen, maar over het algemeen gesproken voelde ik me best goed.

Nu is het alleen het probleem, dat er nog steeds "iets" is. Ik weet niet eens of ik nog wel iets met hem zou willen. In de tijd dat hij hier zat heeft hij verschillende meisjes verslonden en dat vind ik eigenlijk best goedkoop. Maar afijn, zijn leven niet het mijne. Nu is het alleen, we zien elkaar vaak, hebben allebei geen ander. Het hele weekend hebben we gechilled, met alles erop en eraan. Hij noemt me nog steeds zijn ex. En ik wil hem denk ik niet terug als hij doet zoals hij doet. Hoe kan ik ervoor zorgen dat ik hier voor mezelf een eind aan brei. Ik wil niet weer met hartzeer zitten en een soort van tijdelijke surrogaatverhouding zijn totdat hij wat beters tegenkomt. Makkelijk is het te zeggen: Ik wil je niet meer zien, maar dat gaat echt superlastig...Ik wil dit even kwijt. Ik hoop dat iemand adviezen voor me heeft. Zelf zegt hij soms: Jammer dat het uit is, waarom is er nog iets tussen ons. Maar ondertussen blijf ik wel zijn EXvriendin. Ik weet het echt niet meer allemaal en voel me nogal verward.