De laatste tijd dacht ik dat ik hem voor het grootste gedeelte al was vergeten, maar dat blijkt toch niet helemaal het geval te zijn. Waarom heb ik telkens van die terugvallen?! Tja....het hoort er blijkbaar bij. Soms heb ik ook nog van die periodes dat ik mezelf enorm schuldig voel. Schuldig omdat ik het gevoel heb dat ik het verkeerd heb aangepakt met hem. Bang om weer zo'n fout te maken bij een volgende relatie. Bang dat ik het gewoon niet kan. Vorig jaar rond deze tijd was een enorm moeilijke periode. Hij wist niet wat hij wilde en liet me zitten om na te denken of hij met me verder wilde. Met kerst wilde hij niet eens bij mij zijn. Nee hij ging stappen met z'n collega. Ik was expres eerder terug thuis gekomen van mijn ouders om toch nog de helft van 2e kerstdag samen te zijn. Maar ja, hij ging dus stappen en kwam toen een ander meisje tegen wat hem helemaal geweldig leek. Twee weken later maakte hij het uit met mij en ging hij verder met haar. Laatst hebben we toch weer wat met elkaar gekregen maar het werkte niet en hij is ook deze keer toen het slecht ging tussen ons haar weer tegen gekomen. En ja, ook deze keer heeft hij voor haar gekozen. Nu een jaar later, op 2e kerstdag, zit hij waarschijnlijk bij haar. Bij mij wilde hij niet zijn, maar voor haar doet hij alle moeite.....*****ZAK!! Ik zit te treure nog steeds om hem en het lukt me ook maar niet om iemand anders tegen te komen. Soms voel ik me zo alleen, ondanks m'n familie en vrienden die echt enorm veel voor me over hebben! Maar ja, ik wil eigenlijk alleen maar een nieuwe liefde ontmoeten en hem helemaal vergeten! Hij is het niet waard, heeft me onrespectvol behandeld en hij heeft totaal geen interesse in mij! Ja, mensen het klinkt allemaal een beetje zielig. Zo voel ik me nu ook, maar ik schrijf het van me af en dan ben ik het hopelijk kwijt! Tuurlijk weet ik ook wel dat ik geduld moet hebben en hem gewoon moet vergeten. Hij is mij niet waard en met deze man wil ik de rest van mijn leven echt niet delen! Soms blijf ik alleen met mijn gedachten in een kringetje denken en dat is heel vervelend. Ik heb soms zo het gevoel niet verder te komen en in mijn ellende te blijven hangen. De bekende vicieuze cirkel. Hier moet ik absoluut zien uit te klimmen en verder gaan met m'n leven. Eigenlijk zou ik blij moeten zijn dat het over is met hem. Waarom voel ik me dan niet blij?! Dat gaat misschien nog wel komen....meestal voel ik me ook eigenlijk wel blij en vrolijk. Alleen nu even vandaag niet! Nou mensen, sorry voor m'n jammerklacht.....maar allemaal Merry Christmas!!!